2 نکته در مورد آزادی "حمید نوری" از زندان های سوئد

شایانیوز؛ حمید نوری، شهروند ایرانی که به مدت 5 سال با طرح برخی اتهامات واهی از سوی منافقین و دستگاه قضایی سوئد، در این کشور بازداشت شده بود، به تازگی آزاد شده و به کشورمان بازگشته است. بیراه نیست اگر بگوییم پرونده حمید نوری و دادگاه های وی، یکی از جنجالی ترین پرونده هایی بوده که تاکنون علیه یک شهروند ایرانی در خارج از مرزهای کشورمان دنبال شده است.

دستکاه قضایی سوئد با طرح برخی اتهامات و اسناد واهی از سوی سازمان منافقین، قریب به 5 سال در زندان های سوئد در بازدشت انفرادی به سر می برد. منافقین مدعی شده بودند که حمید نوری از جمله شخصیت هایی بوده که به ادعای آن ها در نقض حقوق بشر در ایران دست داشته است. ادعایی که هم حمید نوری و هم مقام های کشورمان به کرات آن را رد کرده و بنیان های استدلالی دستگاه قضایی سوئد علیه وی را رد کرده اند. با این همه، آزاد شدن حمید نوری در نوع خود حامل 2 نکته مهم است که توجه به آن ها ضروری به نظر می رسد.

اولا، حمید نوری در شرایطی آزاد شده که بر اساس گفته خودِ وی، حجم پرونده سازی در سوئد علیه او به قدری گستره و عمیق بوده که بسیاری امکان بازگشت وی به ایران را صفر می دانستند. با این حال، پیگیری های فراوان دستگاه سیاست خارجی و به طور خاص شهید امیرعبدللهیان و همچنین شهید رئیسی، زمینه را برای آزادسازی حمید نوری فراهم کرد.

موضوعی که به زعم بسیاری از ناظران و تحلیلگران در نوع خود یک پیروزی بزرگ حقوقی و سیاسی برای کشورمان محسوب می شود. منافقین برنامه ریزیهای فراوانی برای تداوم دوران حبس حمید نوری در زندان های سوئد داشتند با این حال، این خیالبافی آن ها خیلی زود رنگ باخت و معادلات دیگری رقم خورد.

دوم اینکه جهان غرب در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، همواره عادت کرده بود که با زبان زور و با تحمیل قدرت خود به کشورمان، دستورکارهایش را به پیش برد. در این چهارچوب، آن ها هیچ منطق اقناعی و یا استدلالی را هم به کار نمی گرفتند و در فضای دوران حاکمیت استعمار غرب در جهان سیر می کردند.

با این حال، تقویت بنیان های قدرت ملی کشورمان سبب شده که به قول مقام معظم رهبری، دوران بزن و در رویِ قدرت های غربی در مواجهه با ایران به پایان برسد و شاهد باشیم که سوئدی ها در نهایت مجبور به مبادله حمید نوری با 2 شهروند سوئدی محبوس در ایران شدند. البته که ایران نیز به خوبی فهمیده که زبان اقناع و استدلال در مواجهه با قدرت های غربی راهگشا نیست و با آن ها نیز باید به زبان زور صحبت کرد. زبانی که در نوع خود هم برای کشور قدرت آفرین است و هم غربی ها آن را به خوبی می فهمند!