زنان خونخوار؛ الیزابت باتوری اشراف زاده خون آشام که در خون دختران جوان حمام میکرد
الیزابت باتوری اشراف زاده مجارستانی بود که دختران جوان را می‌کشت و از خون آنها استفاده میکرد تا جوان بماند.
شایانیوز- در تاریخ قرون وسطی اروپا نام‌هایی هستند که شنیدن‌شان، لرزه بر اندام می‌اندازد؛ نه فقط به خاطر اقتدار و لشگرکشی‌ها و فتوحات، بلکه به خاطر قصه‌هایی از جنون و جنایت. یکی از این نام‌ها، الیزابت باتوری کنتس مجارستانی است؛ زنی که او را خون‌آشام واقعی تاریخ لقب داده‌اند.
دختر اشراف‌زاده‌ای که به ملکه‌ای خون آشام بدل شد
ارژبت یا الیزابت باتوری در سال 1560 میلادی در خانواده‌ای اشرافی در امپراتوری اتریش-مجارستان به دنیا آمد. خانواده او نفوذ زیادی در دربار داشتند. او هوش فوق‌العاده‌ای داشت و از کودکی آموزش‌های لازم برای مدیریت زمین‌ها و قصرها را دید. نقل کرده‌اند که او در سنین کودکی شاهد شکنجه دهقانان پدرش بوده است. در پانزده سالگی با فرنس ناداسدی، یکی از اشرافیان و فرماندهان نظامی برجسته ازدواج کرد.
آغاز شایعه‌ها
دختران خدمتکاران از دهکده‌های اطراف به قصر می‌آمدند، اما هرگز برنمی‌گشتند. زمزمه‌هایی از شکنجه، گم شدن دختران، و صدای جیغ‌های شبانه، دهان به دهان می‌چرخید. اما این زمزمه‌ها چیزی بیش از شایعات مردمی نبودند. تا زمانی که پای سیاست به میان آمد.
بر اساس روایات تاریخی که برخی‌شان از اسناد دادگاهی به جای مانده‌اند، باتوری به شکنجه و قتل بیش از 600 دختر جوان متهم شد. می‌گویند او این دختران را از خانواده‌های فقیر برای خدمت در قصر استخدام میکرد و سپس آنها را شکنجه می‌داد و در نهایت آنها را می‌کشت. همچنین ادعا می‌شود که باتوری در خون دختران جوان و زیبا حمام میکرد تا جوانی و زیبایی‌اش را حفظ کند.
همین کافی بود تا افسانه‌ای ترسناک از او ساخته شود: کنتسی که در حمام مرمرین قصرش، در خون دختران جوان حمام میکرد. اما قضیه از چه قرار بود؟
داستان از کجا شروع شد؟
الیزابت وقتی به چهل سالگی رسید دچار استرس پیر شدن و از دست دادن جوانی شد. گفته می‌شود روزی یکی از ندیمه‌های جوانش در حال شانه کردن موهای او بود که ناگهان شانه در سر کنتس فرو رفت، او بسیار برآشفت و از جایش برخاست و سیلی محکمی به دختر جوان زد؛ به طوری که خون از صورت دخترک بر روی دست های کنتس پاشید. طی چند روز احساس کرد که پوست آن قسمت از دستش جوان‌تر و شاداب‌تر شده است. به این فکر افتاد که زیبایی و جوانی دختر حتماً در خونش جریان داشته و از این طریق به او منتقل شده است. پس به خدمتکارانش دستور داد تا اخرین قطره خون دختر را در وان حمام بریزند تا در آن حمام کند!
او حدود ۶۱۲ دختر جوان زیبا را بوسیله خدمه آماده به فرمانش دزدید و به قلعه شکنجه گاه خود برد و با آویزان کردن آنها از سقف، زیر خون‌هایی که از سقف روان بود دوش گرفت. البته صحت این ادعاها بعدها مورد تردید قرار گرفت.
جنایات سازمان گرفته یا توطئه سیاسی؟
در دهه‌های اخیر، برخی پژوهشگران تاریخ، نگاه تازه‌ای به پرونده باتوری انداخته‌اند. برخی معتقدند که بخش زیادی از اتهامات او، ساخته و پرداخته دشمنان سیاسی‌اش بوده‌اند. شوهر او زمانی درگذشت که کشور با آشوب و جنگ مواجه بود. قدرت و ثروت بسیار باتوری باعث نگرانی مقامات دربار شد، و از آنجا که او زنی مستقل و با نفوذ بود، به راحتی می‌توانست آماج تهمت قرار گیرد.
بسیاری از مورخان مدرن معتقدند که باتوری قربانی توطئه‌ای سیاسی شد. ثروت بی‌حسابش، نداشتن پشتیبان مرد پس از مرگ همسر، و حساسیت دربار نسبت به یک زن مستقل و صاحب قدرت، باعث شد تا پرونده‌ای علیه او ساخته شود. بسیاری از شهادت‌ها، زیر شکنجه به دست آمده‌اند و مدرک قطعی و مستقیمی از جنایات او وجود ندارد.
نگاه روانشناسانه به پرونده باتوری
از دیدگاه روانشناسی جنایی، اگر ادعاهای تاریخی درست باشد، باتوری ممکن است مبتلا به نوعی اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا سادیسم شدید بوده باشد. گزارش‌هایی از شکنجه‌هایی که او انجام داده (مانند ریختن آب سرد بر بدن قربانی در سرمای زمستان یا استفاده از وسایل برنده برای بریدن بدن) با برخی از الگوهای رفتار جنایتکارانه همخوانی دارد.
از سوی دیگر، نبود مدارک پزشکی، کالبدشکافی یا شواهد عینی، تحلیل این رفتارها را تا مرز افسانه تقلیل می‌دهد.
حبس ابد در قصر شخصی
با وجود شک و تردیدها، او در سال 1610 بدون محاکمه رسمی دستگیر شد. پادشاه وقت، برای جلوگیری از رسوایی بیشتر خانواده باتوری، دستور داد او در یکی از اتاق‌های قصرش محبوس شود. پنجره‌ها بسته شدند، در ورودی با آجر مسدود شد و تنها یک روزنه برای عبور هوا و غذا باقی ماند. چهار سال بعد، نگهبانان جسد بی‌جان او را در همان اتاق یافتند.
بازتاب در فرهنگ و هنر وادبیات عامه
شخصیت مرموز الیزابت باتوری الهام‌بخش خلق شخصیت‌های بسیاری در آثار سینمایی، کتاب‌ها و حتی بازی‌های رایانه‌ای شد. تصویر او همچنان در روایات تاریخی زنده است. اما این که آیا او واقعاً زنی جنایتکار و سادیست بوده یا قربانی یک توطئه بزرگ سیاسی، هنوز محل بحث است. در حالی که اسناد دادگاهی سال ۱۶۱۱ میلادی اتهامات وارد شده علیه باتوری را تأیید می‌کنند، مورخان معاصر صحت آن ادعاها را زیر سؤال برده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید