رازهای مخوف تخت جمشید و سخن ستون ها؛ سایه های مرموز در دل نقش های این شکوه باستانی

شایانیوز- تخت جمشید، میراثی از دل امپراتوری هخامنشی‌ست که قرن ها که در دل دشت مرودشت، با ستون هایی سربرافراشته و دیوارهایی از سنگ، ایستاده است. اما زیر این ظاهر باشکوه، قصه هایی نهفته که ترکیبی از واقعیت، افسانه و ترس هستند. بسیاری تخت جمشید را فقط یک بنای تاریخی می دانند و ازش بازدید دارند، در حالی که وقتی پای روایت های محلی، نظریه های مرموز و زمزمه های شبانه به میان میاد، همه چیز رنگی دیگر به خود میگیره. در این مطلب، نگاهی داریم به رازها و روایت های مخوفی که درباره این بنای اسرارآمیز گفته میشود.

نفرین آتش؛ اسکندر، تخت جمشید و افسانه ای تاریک

یکی از مشهورترین و در عین حال ترسناک ترین روایت ها درباره تخت جمشید، مربوط به آتش سوزی بزرگی هستش که بنای اصلی را نابود کرد. اسناد تاریخی بر این نظرند اسکندر مقدونی پس از فتح ایران، دستور آتش زدن آن را داد، در حالی که افسانه ها نظر دیگری دارند. طبق باورهای محلی، تخت جمشید دارای نوعی حرمت و قداست بود که بی احترامی به آن باعث نفرین میشد.

یکسری روایت‌ ها می گویند معشوقه اسکندر، زنی به نام تائیس، در جریان یک مهمانی شبانه او را تحریک کرد تا این بنای مقدس را بسوزاند. اما بعد از این حادثه، سرنوشت اسکندر و اطرافیانش دچار تاریکی و آشفتگی شد. او که تصور میکرد با آتش، تاریخ ایران را نابود میکند، خودش درگیر نفرینی شد که باعث شد امپراتوری اش خیلی زود به پایان برسد.

دالان های زیرزمینی؛ خزانه هایی مخفی یا اتاق های قربانی؟

در ظاهر، تخت جمشید مجموعه ای از ایوان ها، پله ها، ستون ها و تالارهاست. در حالی که بسیاری از پژوهشگران و حتی افراد محلی معتقدند که بخش مهمی از این مجموعه در زیرزمین پنهان شده است. دالان هایی که هنوز کامل کشف نشده اند، و به نظر میرسد کاربردهای مرموزی داشته اند.

برخی فرضیه ها می گویند این سازه های زیرزمینی محل نگهداری خزانه ها و اسناد محرمانه بوده اند. اما روایات محلی بر این باورند که این فضاها محلی برای انجام آیین های خاص و حتی قربانی انسان بوده است. در حالی که هیچ سند تاریخی رسمی برای این ادعا وجود ندارد. اما تصور حضور اتاق هایی تاریک و پنهان زیر زمین، باعث می شود تا سایه ای از ترس روی این بنای باستانی بیفتد.

نجواهای شبانه؛ آیا ستون ها حرف میزنند؟

افرادی که شب ها در اطراف تخت جمشید حضور داشته اند، بارها از صداهای عجیبی صحبت کرده اند. صدایی مثل زمزمه، ناله یا حرکت آرام چیزی در میان ستون ها. در حالی که ممکن است این صداها به دلیل وزش باد در میان سنگ ها باشد، اما برخی باور دارند که این نجواها، صدای ارواح باستانی یا نگهبانان هخامنشی است که هنوز در آنجا حضور دارند.

یکی از داستان های معروف مربوط به نگهبانی‌ است که سال ها پیش در شب های پاییز هنگام گشت زنی، صدای واضح صحبت کردن چند مرد با زبان ناشناخته را در نزدیکی تالار آپادانا شنیده بود. وقتی نزدیک شد، چیزی جز سکوت ندید. این اتفاق باعث شد تا سالها بعد از غروب آفتاب، کمتر کسی جرات نزدیک شدن به محل را داشته باشد.

طلسم نگاره ها؛ وقتی نقش برجسته‌ ها زنده به نظر میرسند

نقش برجسته های تخت جمشید نه تنها از نظر هنری شاهکار هستند، بلکه به باور بسیاری از مردم، حامل انرژی های مرموز و طلسم هایی هستند که قرن هاست در دل سنگ ها جا خوش کرده اند. برخی چهره های سنگی به قدری دقیق و نافذ طراحی شده اند که گویی نگاهشان از دل قرن ها عبور کرده و شما را تماشا می کند.

در برخی روستاهای اطراف، این باور وجود دارد که اگر کسی با نیت بد به نقوش سنگی نگاه کند یا دست بزند، دچار سرگیجه یا کابوس های شبانه میشود. هرچند اینها باورهای خرافی به نظر می رسند، اما حضور فراوان آنها در فرهنگ عامه، جذابیت رازآلود این مجموعه را دوچندان کرده است.

سایه های مرموز؛ چه کسانی شبها در میان ستون ها پرسه می زنند؟

در شبهای بدون ماه، وقتی نور در تخت جمشید خودنمایی دارد، فضای آنجا تغییر می کند. گردشگرانی که شب هنگام از نزدیکی محل عبور کرده اند، از دیدن سایه هایی در میان ستون ها گفته اند. سایه هایی که شبیه انسان اند اما بی صدا حرکت می کنند و ناگهان ناپدید می شوند.

البته که برخی این پدیده را توهم نوری یا بازی نور و باد می دانند، اما برای بسیاری دیگر، اینها ارواح سربازان، نگهبانان یا حتی قربانیان پنهان تخت جمشید هستند که هنوز آرام نگرفته‌اند.