بحران تازه آموزش و پرورش؛ معلمان تازه نفس را نه، بازنشستگان را صدا بزنید!

شایانیوز- اخبار تازه منتشر شده در حوزه آموزش و پرورش حاکی از مضامین قابل توجهی بوده اند. به تازگی باخبر شدیم که یک عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، طی اظهاراتی از وجود هزاران کلاس درس خالی از معلم خبر داده است! وی در این باره گفت: در شرایطی که یک هفته از شروع آغاز سال تحصیلی جدید می‌گذرد، بیش از ۲۳ هزار کلاس درس، فاقد معلم هستند و باید مجلس شورای اسلامی به این موضوع و وضعیت نابسامان در آموزش و پرورش ورود کند.

بحرانی که به فراخوانی کمکِ بازنشستگان انجامید!

روبه به رویی ناگهانی 23 هزار کلاس درس با بحران معلم آنقدر شدید بوده که دولت استفاده از معلمان بازنشسته را مجاز دانسته است. هرچند که طبق اظهارات محمد وحیدی، بازنشستگان از این اطلاعیه استقبال نخواهند کرد چرا که هنوز پاداش دو سال گذشته ی خود را نیز دریافت نکرده اند. پدیده ای که چیزی در پی ندارد جز سرگردانی دانش آموزانی که با هزار و امید و آرزو پشت نیمکت های مدارس نشسته و دل در گرو آموزش داده اند.

محمد وحیدی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در قسمت دیگری از بیاناتش پیرامون مشکلات ورود به آموزش و پرورش اظهار داشت: درباره وضعیت استخدامی آزمون آموزگاری، سوالی از وزیر آموزش و پرورش مطرح کردم که باید درباره وضعیت نابسامانی در آموزش و پرورش پاسخ دهد. 

در پاسخ و تذکر محمد وحیدی، رئیس مجلس اسلامی، محمدباقر قالیباف چنین پاسخ داد: این نکته مهمی است، این روز‌ها پیغام‌های زیادی به نمایندگان در این باره می‌گویند، من خودم پیگیر هستم. وزیر آموزش و پرورش هم به این موضوع توجه کند که در اول سال تحصیلی باید کلاس‌های مدارس مشکلی نداشته و دانش‌آموزان از درس عقب نیفتند.

قالیباف در ادامه گفت: مجوز لازم برای استفاده از معلمان بازنشسته داده شده و منابع مالی هم در نظر گرفته شده ان شاءالله وزیر دقت کند بنده هم پیگیر هستم.

تا وقتی جوانان هستند چرا بازنشستگان؟!

با شنیدن این خبر و به طور کل موضوعاتی از این دست، اولین نکته ای که به ذهن خطور می کند، وجود نیروی متخصصی است که از فرط بیکاری یا کنج خانه نشسته و بر سالهای رفته افسوس می خورد یا در خیابان ها سرگردان کاری فراخور توان و نیروی خود است. حال آنکه با وجود تقاضا برای آزمون استخدامی آموزش و پرورش و همچنین وجود صدها نیروی کار آزاد و فرهیخته که در مدارس غیر انتفاعی مشغول به کارند، چه الزامی برای دعوت از نیروی بازنشسته ای که پس از سالها خدمت، زمان استراحت و میانسالی اش را سپری می کند وجود دارد؟ کما اینکه هر نسل نیازمند قرارگیری در فضایی است که بتواند با او همسو شده و با زبانی فراخور زمانه اش سخن بگوید. بی شک یکی از لزوم برخورداری محیط آموزشی از چنین امکانی، استفاده از نیروی جوان و تازه نفسی است که سن و سالش نیز به نسل کودک و نوجوان نزدیک تر است.

اما گمان می رود که فاکتورهای بسیاری در عدم شکل گیری این روند تاثیر دارند. به عنوان مثال یکی از آنها می تواند مزیت های استفاده از نیروی بازنشسته ای باشد که دوران خدمت خود را سپری کرده و هر لحظه نیز می توان عذر کاری او را خواست، تا نیروی جوانی که از لحظه ی ورود به آموزش و پرورش، به مدت سی سال بودجه معینی را به خود اختصاص می دهد!

آسیب هایی که در نهایت، گریبان نسل آینده را خواهد گرفت

این روند هرچه بیش تر پیش برود، بر شدت صدمات خود نیز خواهد افزود. چیزی که در بطن جامعه شاهد آن هستیم، نیروهای جوان و فرهیخته ای هستند که به بیان بسیاری از آنها، پس از سالها ماندن پشت درب آزمون استخدامی، ناچار به حضور در مدارس غیرانتفاعی شده اند و با مهارتی مثال زدنی، تربیت آن گروه را بر عهده دارند. نکته حائز اهمیت اما این است که در مقابل، بسیاری مدارس دولتی نیز وجود دارند که یا معلمانی کهنه کار اما خسته و افتاده در مسیر میانسالی را به خدمت گرفته اند، یا آنقدرها که باید و شاید، در موضوعات دیگر نیز در تراز با امکانات مدارس غیر انتفاعی پیش نمی روند. مصداق بارزش همان مدرسه ای که این اواخر منوی غذاهایش رسوای دو عالم شده بود.

نتیجه می شود اینکه در نهایت، پول حرف اول را زده و تنها لحظه ی برابری زمان کنکور است که همه با یک دفترچه سوال مسابقه ای طاقت فرسا را آغاز می کنند، اما در مسیر رسیدن به آن نقطه، حتی با نفر کناری شان نیز تجربه ی آموزشی یکسانی نداشته اند.