علامت سوال بزرگِ دور اول انتخابات ریاست جمهوری ایران!

شایانیوز- مدت زمان زیادی از برگزاری دور اول انتخابات ریاست جمهوری کشورمان در هشتم تیرماه نمی گذرد و تحلیل و تفسیرها در مورد این انتخابات همچنان ادامه دارد. انتخاباتی که به دور دوم کشیده شد و در قالب آن سعید جلیلی و مسعود پزشکیان بایستی برای کسب کرسی ریاست جمهوری با یکدیگر رقابت کنند. با این حال، یک علامت سوال مهم در مورد دور اول انتخابات ریاست جمهوری کشورمان، مرتبط با میزان مشارکت در این انتخابات است.

بر اساس آمارهای رسمی وزارت کشور، در دور اول انتخابات ریاست جمهوری، تنها 40 درصد از واجدان رای دهی در انتخابات شرکت کردند. این در حالی است که در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 1400، شاهد حضور 48 درصدی واجدان رای دهی در انتخابات ریاست جمهوری بودیم. اینکه در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 1403، فضای گرم تر و مناظرات داغ تری را در قیاس با سال 1400 شاهد بودیم، مساله ای است که کمتر کسی در مورد آن شک و تردید دارد.

در عین حال، برنامه های انتخاباتی تلویزیونی نیز متنوع تر از برنامه های مشابه در سال 1400 بود. با این حال، این کاهش حضور، علامت سوال های زیادی را در ذهن بسیاری از تحلیلگران ایجاد کرده و اغلب آن ها به نوعی سعی در واکاوی ابعاد مختلف آن ها و یافتن پاسخ برای این مساله دارند. در این راستا، به طور خاص برخی بر این باورند که بایستی به دو نکته توجه داشته باشیم.

اولا، متاسفانه هنوز این دیدگاه و نگرش در میان طیف هایی از واجدان شراط رای دهی وجود دارد که با رای دادن هیچ چیز خاصی در کشورمان تغییر نمی کند. در حقیقت، طیف های قابل توجهی از واجدان رای‌دهی این تصور را دارند که رای دادن آن ها با رای ندادشان یکی است و نمی توانند انتظار برونداد خاصی را از این کنش سیاسی خود داشته باشند. از این رو، اعتراض خود را با رای ندادن نشان می دهند. معادله ای که در نوع خود به سود کشورمان نیست و حتی برای آن هزینه زا نیز است.

دوم اینکه برخی از تحلیلگران نیز به این مساله اشاره دارند که حضور مردم در انتخابات های اقصی نقاط جهان تا حد زیادی تابعی از این مساله است که آن ها افکار و علایق خود را در قالب نامزدهای انتخاباتی که در انتخابات شرکت می کنند ببینند. از این رو، اینکه آن ها شاهد این مساله نیستند خود می تواند به محرکی برای عدم حضورشان تبدیل شود. معادله ای که نسبت به آن نیز بایستی مطالعات دقیق و کاملی صورت گیرد. تردیدی نیست که حضور مردم در صحنه از جمله بنیان های مهم و محوری تقویت قدرت ملی در هر کشوری است. معادله ای که در مورد ایران نیز برقرار است و تا جای ممکن باید جذابیت حضور در میدان انتخابات را برای افکار عمومی بالا برد.