سوار ماشین زمان بشوید؛ مردم در زمان قدیم گوجه می دیدند جیغ می کشیدند
ذرت سوغات دوران صفویه است. می گویند که ابتدا توسط حجاج از عربستان وارد کشور شد و به آن گندم مکه می گفتند!
آیا تا به حال هنگام خوردن غذاهای لذیذ ایرانی، به این فکر کرده اید که از چه زمانی محصولات فرنگی پایشان را وسط سفره های ایرانی باز کرده و عضو ثابت و لذیذی از آن شدند؟!
یکی از جالب ترین خوراکی ها ذرت می باشد که بر اساس نقل قول ها، سوغات دوران صفویه است. می گویند که ذرت ابتدا توسط حجاج از عربستان وارد کشور شد و به آن گندم مکه می گفتند!
گوجه فرنگی و سیب زمینی هم که امروزه در هر سبزی فروشی صندوق صندوق از آن یافت می شود، در دوران قاجار بود که مهمان دائمی سفره های ایرانی شدند. اما به هزار سختی. البته دلیل آن کمیابی این محصولات نبود. بلکه مردم جرات لب زدن به آن را نداشتند. چرا که معتقد بودند این محصولات فرنگی هستند و مشکوک به آلوده بودن به هزار و یک سم و مرض.
از کشت محصولات فرنگی در ایران تا صادر کردن آن به جهان
رفته رفته و از اواسط دوران قاجار مردم کم کم با خوردن گوجه و سیب زمینی کنار آمدند و حتی روش کشت آن را نیز به دانش کشاورزی خود افزودند. این شد که بعد ها مشخص گردید به عنوان مثال سیب زمینی نه تنها سم ندارد بلکه محصولی شاخص نیز محسوب می شود که بخشی از امنیت غذایی را تامین می سازد.
آن وقت ها که احتمالا وقتی مردم سیب زمینی و گوجه می دیدند جیغ می کشیدند، شاید کمتر کسی بود که فکر کند در آینده به دورانی خواهیم رسید که چون امروز ایران با تولید 5 میلیون تن سیب زمینی در استان هایی نظیر اردبیل، همدان،اصفهان، آذربایجان شرقی و …سیزدهمین تولید کننده ی سیب زمینی و به عنوان یکی از 10 تولید کننده برتر گوجه فرنگی اقدام به توزیع آن ها در بازار های جهانی کند. اکنون همین بهانه ای باشد تا به دل تاریخ در سفره های قدیم ایران بزنیم. سفره هایی که از گذشته تا امروز از مزه و سلیقه شهره ی تمام جهان بوده و از لحاظ رنگ و لعاب نظیر ندارند.
از فرهنگ غذایی ایران پیش از اسلام تقریبا چیز زیادی باقی نمانده است
بعد از افول دورهی ساسانی، اعراب با شیوهی زندگی ایرانیان در دورهی ساسانی آشنا شدند
شواهد بسیاری وجود دارد از این که بیگانگانی که به ایران هجوم میآوردند نیز تاثیر خود را بر غذاهای ایرانی داشته اند
بیشتر غذاها و چیزهایی که ما از غذای ایرانی میدانیم برای دوران صفویه است
نامهها و دست نوشتههای آشپزان و اطلاعاتی که مسافران در سفرنامههای خود نوشتهاند یکی از اصلیترین منابع برای تحقیق در مورد غذاهای ایرانی است
نوشته های آشپزهای درباری نشان دهنده ی سبک بسیار لوکس و اشرافی از طبخ و سرو غذا در ایران است
انواع غذاهای پلویی، کوکو، آش، دلمه و کوفته از جمله غذاهای محبوب درباری در ایرن قدیم بود
در زمان گذشته ظرف های بزرگی از پلو و کباب به صورت اشتراکی برای دو و یا سه نفر آماده می شد و ایرانیان همواره در کنار هم و با هم غذا می خوردند
نواع شربت هم بر سر سفره ها در پارچ های بزرگ سرو می شد و شربت ها با قاشق های چوبی بزرگ هم زده میشدند
مردم عادی نیز در ایران بیشتر از انواع پلو و خورش بهره می بردند و غذاهای بسیار سادهتری میخورند
در دوران قاجار اشرافی بودن غذاها از چشم مسافران پنهان نمانده بود و در سفرنامه های بسیاری این موضوع نیز بررسی شده است
آشپزی ایرانی سبکی بسیار آرام و طولانی دارد و تمام مواد باید کاملا مغزپخت شوند
برنج، اصلیترین مادهی مصرفی در غذای ایرانی است و بیشتر برنج مورد استفاده ی ایرانیان در قدیم از استان های شمالی ایران تهیه می شد
برای سوار شدن به ماشین زمان و گشتن در کوچه پس کوچه های گذشته، مهمان تاریخانه ما باشید.
دیدگاه تان را بنویسید