سوار ماشین زمان بشوید؛ اولین تلفن در ایران چقدر عجیب بود
پا به دورانی بگذاریم که ایرانیان نیز مانند تمام مردم جهان استفاده از تلفن را یک شگفتی عظیم تلقی می کردند.
شایانیوز- این روزها که تلفن های همراه پا به میدان تکنولوژی گذاشته اند دیگر حرف زدن در مورد تلفن های قدیمی انگار مربوط به قرن ها پیش است. حال آنکه نسل امروز با اشاره ی انگشت به هر کجای جهان که بخواهد متصل می شود. در حالی که تا همین ده تا پانزده سال پیش هنوز صفوف طویل تلفن های عمومی ادامه داشتند و اینچنین غریب به خاطرات نپیوسته بودند.
تلفن از کی آمد؟
اگر از بزرگترهای خود بپرسید هنوز دکه های تلفن را به یاد دارند .130 سال پیش اگر یک ایرانی می خواست تلفن بزند باید اهل دربار و اشراف می بود تا بتواند. تا همین صد سال پیش هم اگر کسی شخص مهمی محسوب نمی شد باز نمی توانست به این وسیله دسترسی پیدا کند و این موضوع تا همین پنجاه سال پیش به قوت خود باقی بود.
نخستین خط تلفن چه زمانی بسته شد؟
برای تلفن خیلی زود قراردادی با موسیو بوآتال بلژیکی بسته شد تا اقدام به کشیدن یک رشته سیم تلفن ۸ کیلومتری از تهران (حوالی میدان قیام فعلی) تا شهرری نماید. سال ۱۲۶۵ شمسی بود و این نخستین خط تلفن تهران به حساب می آمد. کاخ نشینان قاجاری نیز کم کم خطوط تلفن اختصاصی برای خود راه اندازی کردند که آن هم از شمیران به تهران بود و مرکز آن نیز در قلهک قرار داشت. آنها در ابتدا باید باید زنگ می زدند مرکز تلفن قلهک تا تلفنچی تماس را برقرار کند. جالب نیست؟!
اکنون دست در دست ما بدهید تا با سوار شدن به ماشین زمان دورانی را تماشا کنیم که مردم برای ارتباط از راه دور با یکدیگر نیاز به مقدمه چینی های فراوانی داشتند.
برخلاف فناوری های نو ظهور که امروزه خیلی زود در ایران رایج می شود، استفاده از تلفن خیلی دیر و کُند جا افتاد
توضیح یک روزنامه و رویدادی مربوط به تلفن
تاسیسات قدیمی ترین مرکز مخابرات در ایران
آن سال‌ها به جای سیم کشی تلفن فقط امتیاز سیم کشی در تهران و میان برخی ثروتمندان و اهالی کسب و کار دست به دست می شد
در نهایت تا سال ۱۳۳۷ حدود ۱۳ هزار خط تلفن در ایران فعال بود
برای سوار شدن به ماشین زمان و گشتن در کوچه پس کوچه های گذشته، مهمان تاریخانه ما باشید.
دیدگاه تان را بنویسید