(عکس) خطیر و درویش هم پیمان شدند!

انتخابات هیات فوتبال تهران با برتری میرشاد ماجدی به پایان رسید.

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از طرفداری؛ در حالی که از ابتدای هفته این خبر به گوش می رسید که نظر مهدی تاج و علی جوادی روی یک نامزد خاص است، حرف های آخر علی جوادی مدیرکل ورزش و جوانان تهران که قبل از آغاز رای گیری تاکید کرد هیچ کاندیدایی با او و مهدی تاج نشست سه نفره نداشته و حضار تصور نکنند نظر فدراسیون فوتبال و اداره کل ورزش و جوانان تهران روی نامزد خاصی است، آب پاکی را روی دست نامزدی که خود را برنده انتخابات می دانست، ریخت و کفه ترازو را به نفع میرشاد ماجدی سنگین تر کرد چرا که با توجه به وجود 8 رای در هیات رییسه فدراسیون فوتبال، معلوم بود او از همان ابتدا 8 بر صفر از دو رقیب خود پیش است. در نهایت هم میرشاد ماجدی با 27 رای انتخابات را برد و مجید کیومرثی و مهرداد سراجی روی هم اندازه او رای نیاوردند.

درویش حق مطلب را درباره اربابی ادا کرد؛ پیرمرد سرقفلی ورزش است

اما این انتخابات حواشی قابل توجه ای هم داشت. اولین حاشیه جلوگیری از حضور فرد همراه مهدی اربابی در انتخابات بود. مهدی اربابی که به درستی پیر فوتبال تهران خوانده می شود، در اعتراض به رفتار فردی که مانع حضور همراه او در مجمع شده بود، قصد داشت از شرکت در مجمع انصراف بدهد که رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس هم مقابل در ورودی به حمایت از اربابی برخاست و اعلام کرد اگر مهدی اربابی نباشد، او هم در انتخابات شرکت نمی کند. همین سرسختی درویش باعث شد مسئولان برگزاری انتخابات مداخله کنند و اربابی به اتفاق همراه خود وارد مجمع شود.

بعد از این، رضا درویش به درستی مقابل خبرنگاران و گزارشگران ایستاد و با تایید این خبر که گفته بود اگر اربابی نباشد در انتخابات رای نمی دهد، گفت: اربابی سرقفلی ورزش است.

هیات فوتبالی که مهدی اربابی را راه ندهد، بهتر است تعطیل باشد!

اغراق نیست اگر مهدی اربابی را یکی از اصیل ترین چهره های فوتبال ایران و یکی از صاحبان فوتبال تهران بدانیم. به قول یکی از همکاران، هیات فوتبالی که مهدی اربابی پشت درش بماند، همان بهتر که تعطیل شود. اربابی دو دهه فوتبال تهران را با دست خالی و با چنگ و دندان حفظ کرد. مهدی اربابی یکی از آخرین بازمانده ها از نسل عاشقان فوتبال است که از جیب شان برای فوتبال خرج می کردند و هیچ چیزی از این ورزش نمی خواستند و در جیب شان نمی گذاشتند. کاش اربابی ها، دادکان ها، دانایی فردها، علی عبده ها، استاد فکری ها، ابوطالب ها و آدم های این شکلی و عاشقانی از این دست که سال ها بدون چشمداشت بار فوتبال را به دوش کشیدند، هیچ وقت پیر نمی شدند.

رضا درویش و علی خطیر دوشادوش هم در مجمع

اما حاشیه دیگر، انتشار تصاویر مدیران عامل استقلال و پرسپولیس کنار هم بود. از دورانی که علی فتح الله زاده و امیر عابدینی در رادیو، تلویزیون و رسانه ها به هم می پریدند تا به حال، همه تصور می کردند رابطه مدیرعامل دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باید مشابه رابطه تام و جری باشد و آنها به خاطر کری های موجود میان هواداران سرخابی نباید با هم سر سازگاری داشته باشند ولی حالا علی خطیر و رضا درویش با هم یک نوع رابطه جدید تعریف کرده اند. آنها اگرچه تیم های شان در جدول لیگ برتر با هم رقابت می کنند و زیر مجموعه های شان هم در مجازی و رسانه رسمی دو باشگاه با بیانیه و جوابیه از خجالت هم در می آیند و خودشان نیز هرگاه به یک برنامه تلویزیونی می روند، رقیب را از نیش و کنایه بی نصیب نمی گذارند و یا در محافل خصوصی و پشت درهای بسته به سقف بودجه و سقف قرارداد یکدیگر اعتراض می کنند اما در محافل عمومی رفاقت دیپلماتیک پیشه کرده اند، تا آن جایی که با رییس فدراسیون فوتبال جلسه مشترک می گذارند، علی خطیر در تلویزیون از معاون اول رییس جمهور تقاضای جلسه مشترک با خودش و درویش می کند، در انتخابات هیات فوتبال تهران کنار هم می نشینند و ... و ... و ...

صندلی های مدیران عامل استقلال و پرسپولیس را کنار هم چیده بودند

اگرچه صندلی ها را مسئولان برگزاری انتخابات کنار هم چیده بودند و جایگاه ها از قبل مشخص شده بود و در چیدمان مسئولان برگزاری انتخابات، صندلی مدیران عامل باشگاه های تهرانی لیگ برتر که صاحب حق رای در انتخابات هیات فوتبال پایتخت بودند به ترتیب حروف الفبا کنار هم قرار داشت اما نوع صمیمت خطیر و درویش نشان می داد آنها از نشستن کنار هم استقبال می کنند. پیش از این چه آن زمان که علی خطیر در برنامه فوتبال برتر از پرسپولیس دفاع کرد و از معاون اول رییس جمهور خواست به پرسپولیس هم مثل استقلال کمک کند و چه آن زمان که درویش در جلسه مشترک با رییس فدراسیون، در حضور خطیر از استقلال حمایت کرد، بخشی از طیف تیفوسی های هوادار هر دو تیم از خطیر و درویش انتقاد کردند و مدعی شدند برای آنها رقابت با رقیب دیرینه مهم تر از رفاقت است ولی درویش و خطیر بدون توجه به مخالفت تیفوسی ها، امروز هم وقتی ناچار شدند طبق حروف الفبای نام دو باشگاه تهرانی در مجمع انتخاباتی هیات فوتبال تهران کنار هم بنشینند، سعی نکردند از یکدیگر فاصله بگیرند و به رفاقت دیپلماتیک شان ادامه دادند. البته که این رفاقت فقط خارج از لیگ است و در جدول لیگ، هر دو طرف رقابت را به رفاقت ترجیح می دهند.

مواضع مشترک برای منافع مشترک؛ به امید گرفتن حق و حقوق استقلال و پرسپولیس

مدیران استقلال و پرسپولیس تصور می کنند اگر کنار هم باشند، راحت تر می توانند حق دو باشگاه را از دولت بگیرند و با این تصور، رویکرد تازه ای تصویر کرده اند. آنها می خواهند به جای جنگیدن مجازی با یکدیگر که معمولا به نفع رقبای دیگر مثل تراکتور و سپاهان و ... تمام می شود، دستکم خارج از زمین رقابت و خارج از جدول لیگ برتر، در یک جناح و جبهه، کنار هم باشند تا درآمد بیشتری به دست آورند. آنها البته به پشتوانه چند دهه رقابت جاندار بین هواداران استقلال و پرسپولیس، در مسیر رفاقت دیپلماتیک چندان سریع و صریح پیش نمی روند تا حمایت طیف تیفوسی های استقلال و پرسپولیس را از دست ندهند اما استراتژی شان همین است که با هم در یک سری موارد، مشترک المنافع باشند.