سازه نگو بگو سبد غول پیکر! ساختمانی در امریکا که فکر می‌کنی هوش مصنوعیه اما واقعیه

سازه‌ای معروف به ساختمان سبدی در ایالت اوهایو امریکا وجود دارد که دفتر مرکزی یک شرکت است و با الهام از محصول تولیدی آن شرکت، ساخته شده است.

لینک کوتاه کپی شد

شایانیوز- در ایالت اوهایوی امریکا، ساختمانی قرار دارد که سال‌ها دفتر مرکزی شرکت تولید سبد لانگ‌برگر (Longaberger) بود و امروز به یکی از مشهورترین نمونه‌های «معماری نوآورانه» در جهان تبدیل شده است. این سازه، تجسم خلاقیتی بی‌پرواست که در آن هویت یک برند، مهندسی پیچیده و بلند پروازی شخصی بنیان‌گذار شرکت در قالب یک سبد غول‌آسا به تصویر کشیده شده است.

ایده اولیه: از کارگاه سبدسازی تا خلق یک نماد

دیوید لانگ برگر، بنیان‌گذار شرکت، رویایی ساده اما جسورانه داشت: دفتر مرکزی شرکت باید دقیقاً شبیه یکی از سبدهای محبوب Longaberger باشد. او در یکی از جلسات طراحی، یک سبد واقعی روی میز گذاشت و گفت: «اگر می‌توانید این را بسازید، پروژه مال شماست.» این تصمیم، آغاز مسیر ساخت یکی از غیرمعمول‌ترین ساختمان‌های امریکا بود.

ساخت این بنا بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ با طراحی شرکت معماری Bohm-NBBJ و مهندسی Korda/Nemeth آغاز شد.

مهندسی و طراحی: چالشی در مقیاس غول‌آسا

ساختمان هفت ‌طبقه و ۱۸۰ هزار فوت مربعی، کاملاً بر اساس شکل سبد اصلی Longaberger طراحی شد. شاخص‌ترین ویژگی آن، دو دسته فلزی غول ‌پیکر است که هر کدام حدود ۱۵۰ تن وزن دارند و به سیستم گرمایش داخلی مجهزند تا در زمستان یخ نزنند و ایمنی سقف شیشه‌ای سازه حفظ شود.

سطح بیرونی ساختمان با استوکوی رنگ ‌شده روی شبکه فلزی پوشانده شده تا بافت بافته‌ شده یک سبد واقعی را بازآفرینی کند. حتی فرم پنجره‌ها نیز با الگوی چندلایه سبد هماهنگ طراحی شده است.

درون بنا، یک آتریوم مرکزی با سقف شیشه‌ای بزرگ قرار دارد که نور طبیعی را به تمام طبقات می‌رساند. راه ‌پله چوب گیلاس در لابی نیز حس اصالت و پیوند با ریشه‌های سبدسازی شرکت را تقویت می‌کند.

برای حفظ فرم، ستون‌های سازه در هر طبقه اندکی به سمت بیرون متمایل شده‌اند تا باریک شدن بخش پایینی سبد بازسازی شود. همچنین سیستم خرپایی جانبی برای مقابله با باد و فشار محیطی به‌ کار رفته است.

معماری به مثابه برندینگ: سبد پیام رسان

ساختمان سبدی یک «بیانیه هویت برند» است. لانگابرگر می‌خواست نشان دهد که سبد، نه فقط محصول، بلکه جوهره وجودی شرکت است. محوطه‌سازی نیز همین پیام را دنبال می‌کند: چمن‌کاری‌ها به‌ گونه‌ای طراحی شده‌اند که تداعی‌ کننده پارچه زیر سبد باشند و مسیرهای پیاده‌روی مانند خطوط یک پارچه پیکنیک جلوه می‌کنند که سبد بر روی آن قرار دارد.

این ساختمان پس از افتتاح، به سرعت به نمادی محلی و سپس ملی تبدیل شد. هر مسافری که از مسیر ۱۶ ایالتی عبور می‌کرد، این سبد عظیم را می‌دید. رسانه‌ها، گردشگران و علاقه‌مندان معماری نوآورانه آن را به‌ عنوان نمونه‌ای بی‌بدیل از خلاقیت و جسارت معمارانه معرفی کردند.

فراز و فرود: از دوران شکوفایی تا ترک ساختمان

در ابتدای دهه ۲۰۰۰ شرکت Longaberger در اوج بود؛ هزاران کارمند و فروش فوق‌العاده، این ساختمان را به قلب تپنده کسب ‌و کار تبدیل کرده بود. اما با تغییر شرایط بازار و کاهش فروش، شرکت رو به افول گذاشت و در سال ۲۰۱۶، دفتر مرکزی تخلیه شد.

در سال ۲۰۱۷، ساختمان با قیمتی بسیار کمتر از هزینه ساخت حدود ۱.۲ میلیون دلار به یک سرمایه‌گذار محلی فروخته شد. این در حالی بود که هزینه ساخت بنا حدود ۳۰ میلیون دلار برآورد شده بود.

امروز بحث‌های مختلفی درباره آینده این سازه جریان دارد: تبدیل آن به هتل، مرکز گردشگری، موزه یا فضای کار اشتراکی. همچنین تلاش‌هایی برای ثبت آن در فهرست بناهای تاریخی اوهایو آغاز شده است تا هویت خاص آن حفظ شود.