توی این مغازه یه خانواده ان که وسیله های خودکشی میفروشن؛ مرگ یا زندگی؟ انتخاب شما چیه؟

شایانیوز- بعضی وقت ها روال زندگی یه جوری پیش میره که آدم به خودش میاد و میبینه که رسیده به یه کوچه ی بن بست و دیوار ته کوچه به قدری بلند هست که هیچ جوره نشه ازش عبور کرد، اینجور موقع ها آدم ناخودآگاه ته اون کوچه یه استپ میزنه و میشینه و تکیه میده به همون دیوار لعنتی که سده راهش شده و غرق تویه افکار خودش میشه، دیگه نگرانیه نزدیکانش رو برای خودش نمیبینه، دیگه دست هایی که برای کمک به سمتش دراز میشن رو نمیبینه، دیگه پاهاش رمق این رو نداره که یه بار دیگه بلند شن و شروع کنن به حرکت، ولی میدونید ته این بن بست چیه؟ هر کوچه ای دو طرف داره، حالا وقتی یه طرف بن بست میشه، اون طرف راه داره ولی اگه نشستنمون ته این کوچه ی بن بست بیش از حد طول بکشه و زمان ببره یهو آدم به خودش میاد و میبینه که ای دل غافل اون طرفه کوچه رو هم دیوار کشیدن و کوچه دیگه راهی برای دراومدن نداره و یه جورایی آدم زنده به گور شده و فقط سقف کوچه هست که بازه و تنها راه ارتباطی باقیمونده با دنیای بیرونه!

اینجور وقت ها جایی برای گله باقی نمیمونه چون خیلی زودتر از این که دیوار دوم کشیده بشه، خیلی هامون میتونستیم که از اون کوچه گذر کنیم، میتونستیم آدمایی که بهمون اهمیت میدن و براشون ارزش داریم رو نگه داریم و از خودمون نرونیم، ولی ما انتخاب کردیم که بشینیم تویه اون کوچه و زانویه غم بغل کنیم بدون در نظر گرفتن این که چیزی که داریم از دست میدیم در مقابل یه بن بست لعنتی، اصلا قابل مقایسه نیست چون ما داریم عمر و زمانمون رو از دست میدیم، زمانی که میتونه خیلی قشنگ تر از این ها بگذره کناره کسایی که دوسمون دارن و دوسشون داریم، زمانی که میتونه صرف یه عالمه کار دیگه که باعث پیشرفتمون میشه، بشه. تصمیم برای این موضوع کاملا به خودمون بستگی داره، مطمئنا اون بن بست خیلی برامون دردناک و سخت بوده ولی چیزی که در نهایت مهم هست اینه که باید بالاخره یه جایی از زندگیمون مسئولیت خودمون رو قبول کنیم و دستمون رو بذاریم توی دست زندگی باهاش هم قدم بشیم چون در نهایت این ما هستیم که کسی رو که به اون تبدیل میشیم رو به وجود میاریم صرف نظر از هر اتفاق و عامل محیطی و بیرونی. پس بیایید حداقل تلاشمون رو کنیم و یه دست و پایی بزنیم برای خروج از این منجلاب که ساده ترین راهش رو آوردن به یه کتابه خوب هست. در طول این مقاله یه کتاب جالب رو بهتون معرفی میکنیم که شاید نظر شما رو در رابطه با ((امید)) تغییر بده.

کتاب مغازه ی خودکشی

کتاب مغازه ی خودکشی به قلم ژان تولی همون طور که اسم عجیبی داره، داستانش هم به همون اندازه شاید در خیال ما عجیب و حتی محال باشه. ژانر این کتاب کمدی سیاه هست که در این ژانر نویسنده شروع به بیان شرایط دردناک جامعه با لحن طنز میکنه. جریان این کتاب تویه شهری اتفاق میفته که در کمال ناباوری در هیچ کجای کتاب اسمی از اون برده نمیشه ولی خواننده به قدری با این شهر و داستان در حاله جریان توی اون ارتباط برقرار میکنه که انگار در حال زندگی تویه اون شهر هست. مردم تویه این شهر که دچار تغییرات اقلیمی شده و هیچ گلی توش رشد نمیکنه، دچار افسردگی شدن و برای زندگی کردن هیچ تلاشی نمیکنن و انگیزه ای ندارن، ولی بین همین مردم یه خونواده ای وجود داره که همچین هم اوضاعشون بد نیست و این خانواده یه مغازه دارن به اسم مغازه ی خودکشی که اداره کردن اون از اجدادشون براشون به ارث مونده، اما نکته ی جالبی که درباره ی این مغازه وجود داره اینه که تویه این مغازه همه ی وسایل و اقلام برای خودکشی مثل طناب، سم و هر چیز دیگه ای که با کمک اون میشه به زندگی خاتمه داد، وجود داره و فروخته میشه.

افراد حاضر در این مغازه به مردم برای مردنشون مشاوره و راهکار میدن و برای اون ها مرگ راحت و حتمی رو تضمین میکنن و از افتخارات این مغازه، خرید کردن آدمایه معروف از اون هست که نویسنده در این قسمت از داستان از اسامی واقعی افراد معروفی که خودکشی کردن استفاده کرده مثل مرلین مونرو. خلاصه که روال داستان همینجوری پیش میره و کاسبی این خانواده ادامه داره که با وجود مردم افسرده ی اون شهر هم حسابی پر رونق هست تا وقتی که پای آلن که جوون ترین فرد این خانواده اس به داستان باز میشه و قصه به کلی تغییر میکنه و اتفاقات جدیدی در اون رقم میخوره و... پایان این کتاب به قدری غافلگیرکننده هست که خوندن اون رو به همتون توصیه میکنیم، چرا که این کتاب معنا و مفهوم جدیدی از امید رو در اختیار ما قرار میده و باعث میشه که ما تویه دیدگاهمون نسبت به زندگی تجدید نظر کنیم، پس خوندن اون رو از دست ندید.

اگر دوست داری زندگیت و قشنگ تر کنی به صفحه کتابخونه ما سر بزن تا با کتاب های خوب دنیات و بسازی.