آموزش صبر و بردباری به کودکان؛ چگونه کودکانی صبور پرورش دهیم؟
میدانیم که شخصیت کودکان تا 7 سالگی شکل میگیرد؛ پس باید صبر و بردباری را در همین سنین به آنها آموخت. اما چگونه؟
میدانیم که شخصیت کودکان تا 7 سالگی شکل میگیرد؛ پس والدین در این دوره حساس وظیفه بسیار سنگینی بر دوش دارند. زیرا نه تنها باید تربیت درستی را در پیش بگیرند؛ بلکه باید نکات آموزنده‌ای را در این تربیت قرار دهند که توشه‌ای برای ادامه مسیر زندگی آنها باشد.
تمامی مهارت‌هایی که انسان‌ها می‌آموزند از والدین به آنها منتقل می‌شود. پس برای اینکه راه صحیح زندگی را به کودکان خود بیاموزید؛ آموزش صبر و بردباری را مهم‌ترین مسئولیت خود بدانید و به آنها یاد دهید چطور با صبر و شکیبایی میتوانند به هر آن چیزی که مدنظر دارند، دست پیدا کنند.
اما این مهارت چطور به کودکان انتقال پیدا می‌کند؟
*تنظیم تایمر
یادگیری اندازه‌گیری زمان یک مفهوم بسیار جدید برای کودکان است. آنها هیچ بینشی از تفاوت میان 5 دقیقه و 45 دقیقه ندارند. پس از نمونه‌های بصری برای درک زمان استفاده کنید. مثلا ساعت شنی!
تماشای ساعت شنی به عنوان یک ابزار بصری برای درک زمان، برای آنها بسیار مفید خواهد بود.
از طرفی نباید هرگز در زمان بازی به ناگهان به کودک بگویید: «آماده شو باید بریم» این جمله یک محیط پراسترس برای کودک به وجود می‌آورند. درواقع آنها نمیتوانند احساسات را با زمان وفق دهند و همین مسئله بی‌قراری را در آنها تقویت می‌کند.
*تشویق به صبور بودن
صبر و شکیبایی یک مهارت است که باید به طور مداوم آن را تقویت کرد. تقویت مثبت همیشه از قوی‌ترین انگیزه‌ها برای کودکان و بزرگسالان بوده است. وقتی که بچه‌ها حتی برای مدت کوتاه صبوری را تمرین میکنند، آنها را تشویق کنید!
نیازی نیست با دادن جایزه مثل اسباب بازی پاداشی برایشان درنظر بگیرید که این مسئله به یک عادت برای آنها تبدیل شود.
تنها به آنها یاد دهید هرکس با صبوری، پاداشی را دریافت می‌کند. تقویت کلامی برای بچه‌ها عظیم است و اجازه دهید متوجه شوید که تحت تاثیر استقامت آنها قرار گرفته اید.
*بی قراری را هم تشویق کنید
بسیاری از والدین به دلیل اینکه مشغول کارهای روزمره‌شان هستند، کودک خود را فراموش میکنند، رفتارهای پرخاشگرانه آنها هم از همین احساس نادیده شدن نشات میگیرد. اگر فرزند شما با صبوری بجنگد، نشان‌دهنده این است که رسیدن به این مهارت کار دشواری بوده و کاملا طبیعی‌ست که با طولانی شدن زمان برای رسیدن به این خواسته، عصبی و بی‌قرار شوند.
پس در کمال آرامش به آنها بیاموزید که انتظار بخش بزرگی از رشد است و صبوری گاهی لازم است.
دیدگاه تان را بنویسید