سوار ماشین زمان بشوید؛ شاهزاده قاجار و زنی که عروس قنات شد

ارزش این قنات ها بعضا تا جایی بود که گاها زمانی که قنات‌ها در نقاط مرکزی خشک یا کم آب می‌ شدند، مراسمی به نام عروسی قنات برگزار می‌ شد

لینک کوتاه کپی شد

شایانیوز- حرف از قنات و آبخوری زدن به نسلی که هروقت که تشنه باشد و اراده کند از اولین سوپر مارکت سر راهش آب معدنی خنک تهیه می کند دیگر شبیه به قصه های تخیلی شده. اما شاید برای آن ها جذاب باشد اگر بگوییم در دارالخلافه تهران، قبل از اینکه آب شرب از رودخانه کرج تامین شود، چندین قنات این بار را به دوش می کشیدند و در نتیجه ی این امر، به مکان های مهمی از دید شهرنشینی و حتی آبیاری زمین های کشاورزی تبدیل شدند. ارزش این قنات ها بعضا تا جایی بود که گاها زمانی که قنات‌ها در نقاط مرکزی خشک یا کم آب می‌ شدند، مراسمی به نام عروسی قنات برگزار می‌ شد تا طبق این آیین و باور، قنات دوباره پرآب شود. همچنین مهریه برخی زنان چند ساعت آب قنات تعیین می‌ شد.

قنات ها به چه کاری می آمدند؟

در توضیح کاربری قنات ها باید گفت که معمولا شامل کانال های آبی می شدند که در مناطق مختلف روان بودند. در موارد وقفی معمولا یک فرد خیر و نیکوکار به خاطر رفاه مردم، اقدام به حفر قنات کرده تا با این امر هم به خلق خدا خدمتی کرده باشد، هم توشه ای برای سفر آخرت خود فراهم سازد.

در میان یکی از معروف ترین قنات ها می توانیم به قنات فرمانفرما اشاره کنیم. این قنات که به آن کوثریه یا آب فرمانفرما قناتی نیز می گفتند، تامین آب مصرفی قسمت بزرگی از تهران قدیم را بر دوش می کشید. برخی ساخت این قنات را مربوط به حدود سال ۱۳۰۰ قمری می دانند اما این احتمال نیز می رود که دستور ساخت آن در زمان صدر اعظم محمدشاه قاجار، یعنی حاج میرزا آقاسی داده شده باشد. به هر شکل از آنجایی که مظهر قنات در املاک فرمانفرما قرار گرفته بود، بخ نام قنات فرمانفرما شهرت یافت. نامی که متعلق به عبدالحسین میرزا فرمانفرما شاهزاده ی قاجار و نخست وزیر ایران در دوران احمد شاه بود.

اکنون سوار بر ماشین زمان ما شوید که از کنار این مکان هایی که روزگارانی قسمت زیادی از حیات شهر را به خود اختصاص داده بود بزنیم!