با تیم ملی در آستانه اولین بازی؛ چرا خوشبینیم؟ چرا بدبینیم؟
مسابقات تیم ملی در این مرحله با تقابل برابر سوریه و عراق آغاز خواهد شد برای این دو بازی اما کادر فنی تیم ملی احساسات ضد و نقیضی دارد.
شاید چند ماه پیش حضورمان در این مرحله به رؤیا شبیه شده بود، اما تیم ملی با هر مکافاتی بود از خوان قبلی عبور کرد و حالا رسیده به مرحله تعیین سرنوشت. شکر خدا گروهمان متعادل از آب درآمده و کنار سوریه، عراق، کرهجنوبی، امارات و لبنان قرار گرفتهایم.
به گزارش «شایانیوز» و به نقل از روزنامه گل، گروه، گروه خوبی است، اما درست مثل مرحله قبلی یک غفلت میتواند همه چیز را خراب کند. مسابقات تیم ملی در این مرحله با تقابل برابر سوریه و عراق در پنجشنبه این هفته و سهشنبه آینده آغاز خواهد شد. برای این دو بازی اما کادرفنی تیم ملی احساسات ضدونقیضی دارد.
نیمه پر لیوان
اولین دلخوشی اسکوچیچ، بازگشت به ورزشگاه آزادی است. بعد از 23 ماه، اگر اتفاق خاصی رخ ندهد تیم ملی به ورزشگاه آزادی برمیگردد و میتواند مسابقه مهم با سوریه را در استادیوم ملی ایرانیان برگزار کند. این اتفاق بسیار خوبی است، حتی اگر تماشاگران همچنان حق حضور در ورزشگاه را نداشته باشند. امیدواری بعدی دراگان، به عبرت گرفتن ملیپوشان از اتفاقات مرحله قبلی مربوط میشود. خیلی دور نشدهایم از زمانی که سبکسری بازیکنان در دست کم گرفتن عراق و بحرین در مرحله قبلی، نزدیک بود به قیمت حذف تیم ملی تمام شود. حالا حتما شاگردان اسکوچیچ با تمرکز و جدیت بیشتری به مصاف رقبا خواهند رفت.
دلخوشی بعدی هم مربوط میشود به تحکیم جایگاه سرمربی کروات در تیم ملی. در مرحله قبلی خیلیها به او باور نداشتند و همچنان نسبت به چنین انتخابی در تیم ملی شاکی بودند، اما حالا این مربی تواناییهایش را نشان داده و منتقدان سرسختش از اکثریت به اقلیت تبدیل شدهاند.
آخرین دلخوشی اسکو هم آمادگی ستارهها مخصوصا در فاز هجومی است؛ جایی که سردار آزمون همچنان مثل ماشین گل میزند و به تازگی تعداد گلهایش در لیگ روسیه را از 100 هم بالاتر برد. البته آزمون بازی با سوریه را به دلیل محرومیت از دست داده، اما برابر عراق حتما به ما کمک خواهد کرد. از طرف دیگر مهدی طارمی هم این هفته موفق شد بالاخره نخستین گلش در فصل جدید لیگ پرتغال را به ثمر برساند و به قول خودش با اعتماد به نفس بالا به اردوی تیم ملی ملحق شود. بهبود وضعیت علیرضا جهانبخش هم که اصلا نیازی به یادآوری ندارد. وینگر افسرده چندماه پیش، حالا در فاینورد به یک ستاره سرپنجه تبدیل شده که خوب گل میزند و خوب پاس گل میدهد.
نیمه خالی لیوان
نگرانیهایی هم البته هست که عمده آنها به مصدومیت بازیکنان برمیگردد. غیر از محرومیت سردار آزمون برابر سوریه که در موردش حرف زدیم، چند بازیکن تیم ملی هم به دلیل آسیبدیدگی 2 بازی پیش رو را از دست دادهاند. مهمترین آنها بدون تردید احسان حاجصفی است. کاپیتان تیم ملی با وجود همه نقد و نظرها، همچنان برای این تیم مهرهای مؤثر به شمار میرود. او در بازی سرنوشتساز با عراق هم پاس گل گرهگشای صعود را برای سردار آزمون فرستاد. حضور حاجصفی باتجربه در میانه میدان میتوانست برای تیم ملی یک غنیمت بزرگ باشد، اما فعلا او را نداریم.
در قلب خط دفاع هم مرتضی پورعلیگنجی و عارف غلامی مصدومیتهای شدید پیدا کردهاند که بین این دو، قطعا غیبت نفر اول خبر مهمتر و بدتری است. یک نگرانی دیگر به ابتلای بدموقع اسکوچیچ و دستیارش وحید هاشمیان به ویروس کرونا مربوط میشود؛ آنچه میتواند روند آمادهسازی تیم ملی را پیش از دیدار با سوریه تحتتأثیر قرار بدهد.
دیدگاه تان را بنویسید