بارانی ترین شهرهای ایران آب ندارند؛ قیمت آب میلیونی شد؟!

شایانیوز- به تازگی خبری منتشر شده که حکایت از معضل بی آبی روستاها و شهرهای رودبار دارد.

به گزارش ایلنا این خبر توسط  منبع آگاهی که نخواسته هویتش فاش شود اطلاع رسانی شده و در این خصوص گفته است: روستای استخرگاه آب ندارد و هر روز با تانکر منابع طبیعی به اهالی آبرسانی می‌شود. این مشکل مربوط به هم اکنون نیست و بعد از زلزله ویرانگر رودبار چنین مشکلی به وجود آمد و بعد از گذشت این همه سال مسئولان هر روز به ما وعده لوله کشی آب از مناطق دیگر را می‌دهند که تاکنون محقق نشده است.

روستاهای استخرگاه، دفراز و پلنگ دره از یک مجتمع آب مشترک استفاده می‌کنند و در حال حاضر آب این روستاها قطع است و در تابستان مشکلات بی آبی اهالی، بیشتر هم می‌شود و 20 دقیقه‌ آب برای شان وصل و 48 ساعت قطع می‌شود. برای استخرگاه هم اکنون روزی 20 الی 30 تانکر آب ارسال می‌شود و هر تانکر بین 700 هزار تا یک میلیون تومان به فروش می‌رسد و برخی اهالی توان پرداخت این هزینه را ندارند و مجبورند از رودخانه آب تهیه کنند.

این منبع آگاه ادامه داد: بعد از گذشت 11 سال قرار است 3 کیلومتر برای روستای استخرگاه لوله گذاری کنند که آنهم به دلیل عدم تامین اعتبار انجام نشده است و البته تا این لوله گذاری به روستا برسد 15 کیلومتر دیگر لوله گذاری نیاز است که بعید می‌دانم به این راحتی‌ها روستای ما صاحب آب پایداری بشود. اگر بخواهند از رودخانه‌ای که نزدیک روستا هست آب را برای‌مان منتقل کنند باز هم فکر نکنم کشاورزان اجازه دهند چرا که مدعی‌اند این آب برای امورات کشاورزی‌شان است.

این منبع آگاه افزود: تنها راه نجات روستاهای منطقه ایجاد سد خاکی است که به آب پایداری برسند. حدودا 17 روستا در رودبار از جمله راجعون، پلنگ دره، دفراز، پشتهان، چاک و ... با تنش شدید آبی مواجه اند و با تانکر آبرسانی می‌شوند.

زکا اسدی رئیس شورای شهر منجیل هم در این باره به ایلنا گفت: آب شرب منجیل با جمعیتی حدودا 24 هزار نفر وضعیت مناسبی ندارد و مردم منجیل اکثرشان آب را از چشمه‌های اطراف تهیه می‌کنند که همین آب هم حتما باید جوشانده شود که قابل شرب باشد. و یا آب مصرفی‌شان بیشتر آب معدنی است.

وی اضافه کرد: آب منجیل آلوده و اصلا قابل شرب نیست و طعم بدی دارد. نماینده رودبار وعده داده که آب مناسبی از طریق لوله گذاری به این شهر منتقل می‌کند که این آب قرار است از سد دیورش به منجیل منتقل شود که البته فاصله‌اش هم کم نیست و مشکل تامین بودجه هم دارد.

شهرک محمود آباد و بابائیان قطعی مکرر آب دارند

اسدی عنوان کرد: علاوه بر مشکل کیفی آب قطعی‌های مکرر آب در برخی مناطق منجیل مثل شهرک محمود آباد و بابائیان را هم داریم که برای برطرف شدن این مشکل از طریق آبفای شهرستان و خود شهر منجیل پیگیر هستیم و این مناطق در همه فصول سال با مشکل قطعی آب مواجه‌اند. از طریق شهرداری سعی می‌کنیم به این مناطق آبرسانی کنیم ولی با این حال مردم از بی آبی در عذاب هستند. بیشترین دلیل قطعی آب را سوختن پمپ‌ها و اتصالی برق اعلام می‌کنند و در آغاز هفته دولت در حضور همه مسئولان با رئیس آب و فاضلاب صحبت کرده و اعلام کردیم چرا باید به دلیل سوختن پمپ، اتصالی و قطعی برق مردم مدام آب‌شان قطع شود که البته به نوعی می‌شود گفت در این زمینه سوء مدیریت داریم.

مردم رودبار از سال 69 تا کنون هنوز دارند برای یک زلزله تاوان می دهند

بعد از خواندن خبر معضل کم آبی یا  بی آبی در خصوص شهر های یاد شده چند نکته ذهن را به خود مشغول می سازد. اول اینکه زلزله ی رودبار در سال 68 رخ داده و از آن روز سالیان زیادی است که می گذرد. در طی این سالها فیلم ها و حتی آثار هنری زیادی برای همدردی با مردم حادثه دیده ی رودبار ساخته شده اما حتی یک نفر سعی بر این نداشته که طی عملی مفید و غیر نمادین فکری برای برخی زیرساخت های ویران شده ی این شهر کند که اگر کرده بود، اکنون مردم شریف این منطقه برای تامین حداقل نیازهای معیشتی خود در حال دست و پنجه نرم کردن با چنین دشواری هایی نبودند.

مگر شهرهای شمالی در کویر واقع شده اند که انقدر معضل کم آبی دارند؟!

موضوع دیگر این است آسمان شهر های شمالی به جهت وضعیت جغرافیایی و آب و هوایی در بیشتر فصول سال در حال باریدن است. مدیریت منابع آبی این مناطق دقیقا با چه فرمولی پیش می روند که شهر به جای سیراب شدن در بی آبی غوطه ور شده است؟! 

آب را با چه معیاری در تانکر ریخته و می فروشند؟!

حقیقتا در عصر حاضر یک مقدار عجیب است که مردم یک شهر یا روستا از سر چشمه و کنار رود آب بیاورند. تازه اگر آبی درست و کافی در رودی جریان داشته باشد! از آن بدتر اینکه برخی اتفاقات رخ داده مثل جا به جا شدن آب با تانکر نیز شبیه به حال و روز شهرهای جنگ زده ی چهل سال پیش است. باز از آن هم بدتر اینکه چرا تلاشی برای لوله کشی آب انجام نمی شود تا مردم بهای آب مصرفی شان را بر اساس تعرفه معینی بپردازند؟! این قیمت ها بر چه مبنایی برای تانکر های آب نامبرده تعریف شده است؟! آن هم در روستایی که بیشتر مردم توان پرداخت چنین هزینه هایی را ندارند. بی شک رسیدگی به معضلات مردمی که به وقت، مصیبت بزرگی را از سر گذرانده اند لازمه توجه بیش از پیش مسئولین مربوطه است.