گیسو آبکی تر می شود...

هفتمین قسمت از سریال گیسو به کارگردانی منوچهر هادی و سرمایه گذاری و تهیه کنندگی هومن کبیری، چهارشنبه بیست و پنجم فروردین ماه به صورت اختصاصی در سایت نماوا منتشر  شد.

برای خرید قانونی و دانلود حلال قسمت هفتم سریال گیسو اینجا کلیک کنید

با دستگیری رضا، پیمان و سهیل سراغ حاج یونس می روند تا موضوع را به او اطلاع دهند و از او کمک بخواهند. اما حاج یونس که می داند رضا نقشی درپرونده ندارد آن ها را به سراغ مسئول پرونده می فرستد و مسئول پرونده هم از دستگیری رضا اظهار بی اطلاعی می کند.

افرادی که رضا را ربوده اند، وانمود می کنند که مامور هستند اما با مورد شکنجه قرار دادن و کتک زدن او سعی می کنند جای حاج رضا و پول ها را از زیر زبان او بیرون بکشند. 

لوسی هم با پگاه صمیمی می شود و کنار او می ماند. پگاه وقتی کسانی ادعا می کنند که از خانواده ی لوسی اطلاع دارند کنار او می ماند و به او کمک می کند. پگاه از طرفی هنوز هم درگیر ماجرای منشی سابقش و مشتری های او است و کسانی که به او مراجعه می کنند را جواب می کند.

گیسو ماجرا های بی خاصیت خودش را همچنان کش می دهد و حالا حالا ها قصد ندارد آن ها را به جایی برساند‌. سکانس های بی معنی، دیالوگ های بیهوده و مزه ریختن های لوس در کنار اندکی داستان کلیت هر قسمت را تشکیل می دهد.

منوچهر هادی با اختلاف بسیار زیاد از رقبایش یک تنه پرچم سازندگان سریال های آبکی را به دوش می کشد و به هیچ رقیبی اجازه ی نزدیک شدن به جایگاه خودش را نمی دهد. هادی و امثالش در مقابل انتقاد ها واکنشی نزدیک به می توانیم می سازیم و مردم هم نگاه می کنند دارند اما حیف از امکاناتی که در اختیار او قرار دارد. امکاناتی که در صورتی که در اختیار سیل عظیمی از جوانان با استعداد این عرصه قرار گیرد شاهد زیر و زبر شدن این عرصه خواهیم بود.

منوچهر هادی برای کسانی سریال می سازد که به هر دلیلی دسترسی به بهترین سریال های دنیا ندارند و لاجرم سراغ کار های او و امثال او می روند. اما این که به این دسته از مخاطبان این آثار را تحویل بدهیم چیزی جز خیانت نیست. 

این ادعا و استدلال که عده ای کاری را دنبال می کنند یا می پسندند به درد حوزه ی فرهنگ نمی خورد. اما در عرصه ی کاسبی و بازار حرف اول را همین ادعا می زند‌. در بازار آن چیزی خوب است که بیشتر فروش می رود. فارغ از کیفیت و فارغ زحمتی که برای تولیدش کشیده می شود.

ای کاش فقط ای کاش تفاوت عرصه ی کاری منوچهر هادی و امثال او با سیاهه ی کسانی که کار فرهنگی می کنند و یا نام هنرمند بر آن ها گذاشته می شود مشخص شود. پفک به خودی خود بد نیست. ارزش غذایی آن مشخص است و سود و زیانش نیز. اما وقتی اسم پفک در منوی رستوران بیاید واقعا چلو کباب و پیتزا و پاستا و... باید فکری به حال این همنشینی نا میمون بکنند...