انواع مختلف ارزهای دیجیتال چیست؟

ارزش بازار ارزهای دیجیتال در سال 2021 با رشد فراوانی مواجه شد و  طبق داده‌های وبسایت Coinmarketcap.com به بیش از 2.2 تریلیون دلار رسید، این درحالیست که نرخ ارز دیجیتال و ارزش بازار کریپتو در سال 2011 تنها 10 میلیون دلار بود. امروزه بیش از 15000 رمز ارز وجود دارد و هنوز تعداد زیادی از آنها در حال توسعه و اضافه شدن به بازار هستند. اگرچه باید دید در نهایت چند ارز دیجیتال در بازار باقی می‌مانند. بسیاری از تحلیل‌گران معتقد هستند که از میان این تعداد ارز دیجیتال موجود امروز، بیشتر آنها از بین خواهند رفت و تنها تعداد انگشت شماری زنده خواهند ماند.

در سال 2011 تعداد معدودی از ارزهای دیجیتال وجود داشتند و هدف اصلی اکثر آنها ارائه یک جایگزین ارزان و سریع به جای دلار آمریکا برای پرداخت‌های برون مرزی بود. اما امروزه انواع مختلفی از رمز ارزها وجود دارند؛ صنعت کریپتوکارنسی را می‌توان به دسته‌های مختلفی مانند DeFi، حوزه NFT، توکن‌های کاربردی، توکن‌های ذخیره ارزش مانند بیت‌کوین و لایت‌کوین و توکن‌های فارمینگ با بازدهی بالا مانند Aave طبقه‌بندی کرد. ارزهای دیجیتال را بر اساس کاربردشان می‌توان به طور کلی در چهار نوع دسته بندی قرار داد، در ادامه این گزارش قصد داریم تا شما را با انواع ارزهای دیجیتال و کاربرد هریک در صنعت کریپتوکارنسی آشنا کنیم.

 واحد پول (Currency)

اولین ارز دیجیتال جهان، بیت کوین، به عنوان یک واحد پول با کاربری راحت‌تر از پول فیزیکی ساخته شد، در ابتدا هدف این بود که مبادلات پرداخت برون مرزی ارزان‌تر و سریع‌تر شود؛ بیت کوین در طول سال‌ها، ثابت کرده است که ذخیره‌ای از ارزش را داراست. در حالی که در سال 2009، قیمت یک بیت کوین تقریباً برابر با 1 دلار بود، با استفاده از ماشین حساب ارز دیجیتال میتوانیم متوجه شویم که اکنون ارزش آن به بیش از 47000 دلار رسیده است. رمز ارزها را می‌توان در هر بلاک چین غیرمتمرکز عمومی استفاده کرد، برای مثال بلاک چین اتریوم، ارز اتر را به عنوان توکن خود معرفی کرده و بلاک چین سولانا ارائه دهنده ارز دیجیتالی با همین نام و نماد اختصاری Sol می‌باشد. بنابراین توکن‌ها به توسعه‌دهندگان و عموم مردم این امکان را داده‌اند که از بلاک چین‌های خاص و توکن‌های بومی آن‌ها به عنوان یک واحد پولی در معاملات مختلف استفاده کنند.

دارایی (Asset)

استیبل کوین‌ها یکی دیگر از انواع ارزهای دیجیتال هستند که می توان آن‌ها را در دسته بندی دارایی‌ یا Asset قرار داد، زیرا ارزش این ارزهای دیجیتال از ارزهای فیات به دست می‌آیند. برای مثال USDT ارزش خود را از دلار آمریکا به دست می آورد و ارزش Gold GLC به طلا گره خورده است. پیش از این، اگر سرمایه‌گذاران تصمیم به خروج از هر معامله ارز دیجیتالی می‌گرفتند، می‌توانستند آن را با هر ارز دیگری (که ممکن است بهتر باشد یا نه) یا ارز فیات مبادله کنند. اکنون با توجه به در دسترس بودن استیبل کوین‌ها، آن‌ها می‌توانند با مبادله ارز خود با یک ارز دیجیتال با ثبات‌تر، در اکوسیستم و بازار کریپتوکارنسی باقی بمانند؛ در حالی که در مورد انتخاب بهتر و بعدی خود تصمیم می‌گیرند. استیبل کوین‌ها مستقیماً بر ساختار اقتصادی یک کشور تأثیر نمی‌گذارند، بنابراین در نظر گرفتن آنها به عنوان یک کالا خوب است.

شی (Object)

بسیاری از خریداران فکر می‌کنند که آینده ارزهای رمزپایه در این دسته بندی نهفته است. این نوع ارزها برای تامین مالی پروژه‌های خاص با هدف حل مشکلات جهان ایجاد شده‌اند. به عنوان مثال، سیاکوین (SIA) با هدف حل مشکل ذخیره سازی ابری گران قیمت به وجود آمده است. همانطور که در وب سایت رسمی آنها ذکر شده، سیاکوین یک پلتفرم پیشرو برای ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز با امکاناتی از جمله بدون سرور و بدون نیاز به اعتماد شخص ثالث و ثبت نام است. این پروژه از فناوری بلاک چین برای ایجاد یک بازار ذخیره سازی داده استفاده می‌کند که قوی‌تر و مقرون به صرفه‌تر از ارائه دهندگان ذخیره سازی ابری سنتی است.

مثال دیگر در رابطه با دسته بندی Object ارزهای دیجیتال، ارز دیجیتال پلتفرم گیمینگ Decentraland است که یک برنامه مبتنی بر اتریوم بوده و در آن کاربران می‌توانند با استفاده از ارز MANA زمین مجازی (NFT) خریداری کنند.  پروژه Terra (LUNA) در تلاش است تا به ارائه‌دهنده استیبل کوین برای پرداخت تجارت الکترونیک تبدیل شود و امور مالی غیرمتمرکز (Defi) را برای مردم عادی در دسترس قرار دهد. وب سایت این پروژه اعلام کرده است که Terra یک پروتکل بلاک چین عمومی بوده و مجموعه‌ای از استیبل کوین‌های غیرمتمرکز الگوریتمی را به کار می گیرد و زیربنای یک اکوسیستم پر رونق است که DeFi برای فضای کریپتوکارنسی به ارمغان می آورد.

میم کوین (Meme)

میم‌کوین‌ها همان طور که از اسم آنها پیداست صرفاً برای سرگرمی و بدون هدف خاصی ایجاد شده‌اند، اما برخی از آنها اکنون میلیون‌ها دلار ارزش دارند. به عنوان مثال، Dogelon Mars (ELON) به عنوان یک شوخی ایجاد شد تا به وسیله آن "معاملات پول بین سیاره‎‌ای" تسهیل شود! اما برخلاف انتظار و طبق آمار وبسایت coinmarketcap.com، ارزش بازار این میم کوین در 13 دسامبر سال 2021 به بیش از 500 میلیون دلار رسید. از آنجایی که میم‌کوین‌ها هیچ هدفی ندارند و دارایی‌های بسیار سوداگرانه‌ای هستند، توصیه می‌شود سرمایه گذاران نوپا از خرید چنین ارزهای دیجیتال پرخطری دوری کنند؛ زیرا خطر سقوط  قیمت شدید برای آنها وجود دارد، به این معنی که ارزش آنها ممکن است در هر زمانی صفر شود.  اما برخی از میم‌کوین‌ها مانند دوج کوین و شیبا اینو امتحان خود را پس داده‌اند و در حال حاضر بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی هستند.

نتیجه گیری

در حالی که بسیاری از ارزهای دیجیتال دارای زیرساخت واحد برپایه فناوری بلاک چین هستند، تفاوت‌های قابل توجهی بین آنها وجود دارد. علاوه بر 4 دسته بندی ذکر شده، ارزهای دیجیتال را می‌توان به دو دسته مجزا تقسیم کرد: کوین و توکن. کوین هر ارز دیجیتالی است که از بلاک چین مستقل خود استفاده می‌کند. به عنوان مثال، بیت کوین به عنوان یک «کوین» در نظر گرفته شده و یا اتر از طریق بلاک چین اتریوم اداره می‌شود. در نظر داشته باشید که بیت کوین و اتریوم دو نمونه از بهترین ارزهای دیجیتال برای سرمایه گذاری هم محسوب میشوند.

واژه آلت کوین برای اشاره به هر کوینی غیر از بیت کوین استفاده می‌گردد، بسیاری از آلت‌کوین‌ها مشابه بیت کوین عمل می‌کنند. با این حال، سایرین، مانند دوج کوین، نسبتاً متفاوت هستند. به عنوان مثال، Doge عرضه نامحدودی از کوین‌ها را در مقایسه با سقف 21 میلیونی بیت کوین ارائه می‌دهد. مانند کوین‌ها، توکن‌ها نیز دارایی های دیجیتالی هستند که می‌توانند در بازار رمز ارزی خرید و فروش شوند. با این حال، توکن‌ها دارایی غیربومی هستند، به این معنی که از زیرساخت بلاک چین دیگری استفاده می‌کنند.