ویلایی که به جایزه معماری نزدیک شد/ تفرجگاهی با باطن کلاسیک و ظاهری مدرن

شایانیوز- استودیو مادو سال 1396 مسئولیت طراحی و بازسازی ویلایی تحت عنوان ویلا امیردشت را در شهرک امیر دشت مازندران برعهده گرفت؛ ساختمانی که قرار بود با بنایی حدود 1300 مترمربع و در زمینی به مساحت 1500 مترمربع اجرا شده و به بهره برداری برسد. ساخت این واحد مسکونی 6 سال زمان برد و تا سال 1403 به پایان رسید. ویلای امیردشت باز طراحی یک پروژه با نمای رومی بود که اسکلت آن به صورت قاب بتنی از قبل اجرا شد، و خواسته کارفرما تغییر پروژه ای اصطلاحاً کلاسیک به پروژه ای اصطلاحاً مدرن بود. 

تغییر از کلاسیک به مدرن

با توجه به چنین درخواستی، یک تغییر اساسی از ساخت مایه کلاسیک که معمولاً سنگ است به ساخت مایه های مدرن مانند فلز، بتن و شیشه می بایست صورت می گرفت. مسئله دیگری که می توانست چالش زا باشد هرگونه تغییر در جهت توسعه فضا و توده بود که با توجه به اجرای ضعیف اسکلت پیشین مستلزم مقاوم سازی بود.

سیالیتی مقرون به صرفه برای فضا

با توجه به تغییر پیش آمده، برنامه پروژه می توانست از نو بازتعریف شود به نحوی که روابط فضایی طرح سابق که بیشتر مبنی بر تفکیک فضاها بر اساس عملکرد بود کاملاً حذف و تلاش در جهت دستیابی به بیشترین حد از سیالیت و آزادی فضا صورت پذیرد.

بدنه کلاسیک و ظاهری مدرن

توسعه بنا به دو شیوه صورت پذیرفت. در ابتدا از جبهه غربی و جنوبی بنا در قالب ۲ توده مکعب شکل به بیرون در جهت نا متقارن کردن دیاگرام کلاسیک و همینطور کنترل نور جنوب و کج باران های جبهه غربی که ورودی اصلی هم در آن جبهه قرار داشت، صورت گرفت. در قدم دوم توسعه به صورت یک شبکه اسکلت فلزی بود. شبکه اسکلت فلزی به عنوان سیستم ثانویه و یک شبکه فضایی مجزا همزمان به داخل و بیرون توده گسترش پیدا می کند. در بیرون برای قاب بندی درختی که از گذشته در سایت باقی مانده بود و در درون در جهت تعریف فضای نیم طبقه به عنوان اتاق مهمان به همراه یک پل شیشه ای مورد استفاده قرار گرفت. شبکه دوم (فلزی) به سیاق مدرنیست ها به صورت اکسپوز در فضا تعریف شده است.

در ادامه در داخل فضا ویلا به منظور رسیدن به حداکثر شفافیت و سیالیت فضایی در طبقه همکف که فضای عمومی مانند پذیرایی، نشیمن، ناهارخوری و... قرار داشتند، از هیچ دیواری استفاده نشده است، مگر ۲ دیوار چوبی که از بالاترین طبقه تا طبقه همکف ادامه دارند که برای مسدود نکردن دید به زمین نمی رسند و حس تعلیق و سبکی به فضا القا می کنند. این ۲ دیوار عملکرد هایی همچون شومینه و بار در قسمت پذیرایی و کابینت و محل آشپزی در قسمت آشپزخانه دارند.

تفرجگاهی تهی از حجم

در قسمت میانی پروژه فضای تهی با ارتفاع ۳ طبقه تعبیه شده است. دسترسی در این ویلا به مثابه یک تفرجگاه به نحوی طراحی شدند که کاربر را در جهات مختلف از داخل فضای تهی میانی به سایر طبقات منتقل می کند،  طراحی این پلکان به صورت تعدادی حجم مجسمه وار با دیوار های معلق درون این فضای تهی تعریف گردیدند.

دیاگرامی پوشیده برای خانه

توزیع برنامه در این ویلا به این صورت است که طبقه همکف فضاهای عمومی مانند پذیرایی، نشیمن، آشپزخانه و ناهارخوری و در طبقه اول اتاق خواب ها و در طبقه دوم شاه نشین و فضای مهمانی تعریف شده است که با بام سبز در ۲ طبقه می تواند ارتباط داشته باشد. و در آخر نیز در طبقه همکف برای به حداکثر رساندن شفافیت فضایی و ارتباط درون و بیرون که از مولفه های اساسی دیاگرام فضایی مدرن است از سطوح شفاف و شیشه ای استفاده شده است و این امکان وجود دارد که در هر زمان با کنار رفتن این سطوح شیشه ای فضای داخلی با فضاهای تفریحی مانند جکوزی، استخر و حیاط ارتباط مستقیم برقرار کند .