بارسا به اسطوره هایش رحم نمی کند!
نیمکت بارسا سال‌هاست که تبدیل به نیمکت مرگ شده و بزرگترین اسطوره‌ها را نیز از نظر روحی فرسوده می کند.
ژاوی در بارسلونا به ته خط رسید و اعلام جدایی کرد.
به گزارش «شایانیوز» و به نقل از ورزش سه؛ اتفاقی که البته در پایان فصل رخ می دهد و مدیریت نیز با آن موافقت کرد.
سخنرانی احساسی
احساس مربی بارسا بودن ناخوشایند و بی رحمانه است. احساس می‌کنید بارها به شما بی‌احترامی می‌کنند، برای کارتان ارزشی قائل نمی‌شوند و این یک فشار وحشتناک روی سلامت روان و روحیه شماست. من فرد بسیار مثبتی هستم، اما انرژی شما به حدی می رسد که می گویید ادامه دادن فایده ای ندارد. اینها بخشی از حرف های شنبه شب ژاوی بعد از شکست سنگین خانگی از ویارئال بود و او در پایان گفت، دیگر بس است.
اما این بلایی نیست که روی نیمکت بارسا فقط بر سر ژاوی آمده است، سابقه چنین فشاری روی دیگر مربیان بارسا که تعدای مثل خود ژاوی اسطوره نیز بودند، فراوان است.
ژاوی اولی نیست
بسیاری از مربیان حرفه ای و بزرگ، نیمکت بارسا را ترک کردند، چون روی آن سوختند و به معنای واقعی کلمه خسته شدند.
به عنوان مثال، لوئیس انریکه در سال 2017 ادعا کرد: «من نیاز به استراحت و قطع ارتباط موقت با دنیای فوتبال دارم. من از نظر جسمی و روحی خسته هستم.»
پپ گواردیولا در آوریل 2012 اذعان کرد : «احساس پوچی می کنم. چهار سال می گذرد و زمان همه چیز را فرسوده می کند و من خودم را فرسوده کرده‌ام. من خودم را در بارسا خالی کرده ام و باید خودم را پر کنم.»
علی‌رغم موفقیت هایی که به دست آمد، پپ و انریکه، تصمیم گرفتند بارسا را ترک کنند زیرا مدیریت بارسلونا و فشار رسانه ای آنها را به ته خط رسانده بود، حالا ژاوی همان وضعیت مربی فعلی سیتی و مربی پاری سن ژرمن را تجربه می کند: اسطوره هایی که نیمکت بارسا آنها را می بلعد.
حقیقت این است که در میان فرسایش ناشی از موقعیت حساس بارسا و حواشی ورزشی و غیرورزشی فراوان، باشگاه بارسلونا هرگز قادر به ایجاد یک پروژه طولانی مدت با مربیانش نیست. حتی وقتی صحبت از مربیانی که بازیکن بارسلونا بوده اند به میان می آید، نیز وضعیت مشابه بوده است.
بارسا در دهه های اخیر نتوانسته مربیان خود را حفظ کند.
ژاوی کمی بیش از دو سال و نیم باقی خواهد ماند. کومان، از آگوست 2020 تا اکتبر 2021 روی نیمکت بود. کیکه ستین، از ژانویه 2020 تا آگوست همان سال؛ والورده، از جولای 2017 تا ژانویه 2020؛ لوئیس انریکه، از تابستان 2014 تا 2017; تاتا مارتینو فقط برای یک فصل در آنجا دوام آورد: 14-2013 و تیتو ویلانووا مرگ امانش نداد تا بدانیم او چقدر دوام می اورد.
مربیانی که بیشرین دوام را داشته اند، پپ گواردیولا، چهار فصل، و فرانک رایکارد، پنج فصل بوده اند. اما پیشینیان آنها نیز برای مدت طولانی روی نیمکت نماندند: نه فن خال، نه سرا فرر، نه بابی رابسون و نه کارلس رکساچ. برای یافتن مربی ای که فشارها و خواسته های بارسا را طولانی مدت تحمل کرده است، باید به زمان یوهان کرایف برگردیم که در بین آوریل 91 تا تابستان 96 بود: 1863 روز و 284 بازی روی نیمکت بود.
رویای الکس فرگوسن بارسا شدن
ژاوی در این مورد واضح بود. او پس از بازی مقابل ویارئال با ناراحتی گفت : «این برای همه مربیان اتفاق افتاده است. غیرممکن است که یک فرگوسن در بارسا وجود داشته باشد.»
این مربی اسکاتلندی از فصل 87-1986 تا سال 2013 در منچستریونایتد حضور داشت و سپس مربیگری را کنار گذاشت. او در دوران حضورش، 1490 بار روی نیمکت شیاطین سرخ نشست. در بارسا ولی همه می دانند که این غیرممکن است چون بارسا اسطوره هایش را می بلعد.
دیدگاه تان را بنویسید