حمایت اسطوره پرسپولیس از یحیی گل محمدی

برای سلطان صاحبقران که همچنان نامش در ذیلِ طومار طویل قصه های نوشته به چشم می خورد از عشق قدیمی دست کشیدن و خونِ دل نخوردن محال است انگار. 

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از طرفداری؛ او روزگار رفته را زیر بید مجنون ِ حیاط درندشت خانه اش مرور می کرد که پس از روزها پیگیری بالاخره پیدایش کردیم و لحظاتی همکلام شدیم. این شما و این ناگفته های علی زاغی بچه خیابان عارف و کوچه خاکی غریبان که خاطرات رنگارنگ اوانِ کودکی، آرشیوِ ذهنش را تسخیر کرده است؛

پرسپولیس به دوستداران و هوادارانش زنده است و برای همین وقتی آزادی از سکوت درآمد بچه ها با انگیزه و انرژی مضاعف تاختند و تاجیک های چغر را با شکست بدرقه کردند و دل ما را شاد کردند. 

پروین با بیان این جملات از افق های پیش روی قرمزها در آسیا سخن گفت: 

درست است که فوتبال آسیا پیشرفت کرده و رقیبان بی حد و حصر خرج می کنند و ساختارشان قوی تر است اما تعصب بازیکنان و درایت یحیی گل محمدی می تواند منجر به اتفاق بزرگ قهرمانی در باشگاه های آسیا شود. من دلم روشن است امسال جام می گیریم و طلسم را می شکنیم. 

علی آقا در ادامه به زمین چمن آزادی اشاره و تصریح کرد: 

شکر خدا کیفیت زمین خیلی بهتر شده و دیگر برای تیم ها دردسر درست نمی کند. البته تیمی که اهداف بزرگ در سر دارد اصلا نباید به این چیزها فکر کند. ما یک عمر در باتلاق و چاله چوله و روی خاک اره پرسپولیس را قهرمان کردیم و صدایمان هم بالا نرفت. 

اما بعد؛ نگاه سکاندار سرخ ها در دهه شصت و هفتاد به لیگ مدل ۱۴٠۲، البته با کمی گشاده دستی: 

امسال پرسپولیس و استقلال و سپاهان مدعیان اصلی فتح جام هستند و در ادامه لیگ شاهد بازی های حساسی خواهیم بود. من بارها گفتم فوتبال ایران از قدرتمند بودن قرمز و آبی ضرر نمی کند و هر وقت که این دو تیم در اوج بودند فوتبال ملی شرایط بهتری را تجربه کرده است. 

و نگاه سلطان به واگویه های یحیی در روزهای اخیر: 

یحیی ثابت کرده مربی قابلی است و می داند چکار دارد می کند. من معتقدم مدیران محترم باشگاه باید دغدغه های او را مرتفع کنند تا با حواس ششدانگ تیم را جلو ببرد و گرفتار حاشیه ها نشود. من نمی دانم یحیی چه هیزم تری به بعضی ها فروخته که مدام سرناسازگاری دارند و در رسانه ها او را تضعیف می کنند. یادتان نرود این تیم نماینده ایران در فوتبال آسیاست و باید حمایت شود. 

اما نگاه جالب سلطان به جاده های فراروی تیم ملی: 

ما کار سختی پیش رو داریم اما بازیکنانمان آنقدر هنر دارند که گلیم تیم ملی را از آب بیرون بکشند و تا فینال بدون اما و اگر گام بردارند. ما برای حذف شدن به قطر نمی رویم. 

اما فینال آقای پروین؟ سامورایی ها و چشم بادامی ها را چطور باید به مسلخ فرستاد؟ کمی فکر کنید و بعد جواب بدهید...

ببینید ۳3 سال پیش خیلی ها فکر می کردند ما در پکن برابر کره جنوبی متوقف شویم و به فینال نرسیم، اما با یک نقشه حساب شده، بستن راه ها و روزنه ها و استفاده از ضد حملات کار آن ها را یکسره کردیم و بعد فینال را هم بردیم تا آسیا حیران بماند. حالا هم همینطور است و بچه ها بیشترین هماهنگی را با امیر قلعه نویی و کادر فنی دارند. بعد هم... 

بعد هم چی آقای پروین؟ 

تعصب فوتبال ایرانی را هیچ تیمی ندارد و ما بارها ثابت کرده ایم که در سخت ترین شرایط قابلیت عبور از سد بلند حریفان را داریم. اگر قدر این تیم را بدانیم و بچه ها و کادر فنی را حمایت کنیم قهرمانی دور از دسترس نخواهد بود. من امیدوارم تیم ملی با دست پر از دوحه به تهران برگردد. 

و سوال آخر؛ شما هنوز هر هفته به دیدار مامان نصرت می روید و با مادر خلوت می کنید؟ 

از زمانی که او را به خاک سپردیم تا همین امروز عادت داشتم هر هفته، وقتی بهشت زهرا خلوت است بروم سراغش و برایش از خودم بگویم و فاتحه ای بخوانم. من اگر علی پروین شدم از دعای مادری است که هنوز در فراغش اشک می ریزم. 

و او رفت تا درخت ها و گربه ها و شیروانی نقره ای را تماشا کند و دستمالی خیس روی کاپ ها و مدال های غبار گرفته اش بکشد و دست در گریبانِ پاییزی بیندازد که جهان را زیبا کرده است.