الناز شاکر دوست کار درست صحنه مراسم خیریه موناکو رو به آتیش کشید!

شایانیوز- الناز شاکر دوست در تاریخ 7 تیر ماه سال 1363 متولد شده است و زادگاه او شهر تهران می باشد. او تحصیلات خود را تا مدرک لیسانس تئاتر از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران ادامه داد و هم اکنون یکی از موفق ترین بازیگران زن در ایران می باشد.

 البته او علاوه بر بازیگری در عکاسی و طراحی صحنه و طراحی لباس نیز فعالیت دارد. در مورد علایق او بهتر است بدانید که او عشق زیادی به فوتبال دارد اما عشق اول او در زندگی، فاطمه محتشمی مادرش است.

حالا این بازیگر خوش سیما صفحه شخصی اینستاگرام خود را با تصاویری گرفته شده در یک مراسم خیریه به نفع کودکان اوتیسم در موناکو بروز رسانی کرده که استایل جالب او نگاه ها را به سوی خود کشانده.

در این مراسم اوت فیت این بازیگر شامل پیراهن سیلوئیت A-Line  یا همان خیمه ای ( لباسی که از بالا تنه تا کمر تنگ و از کمر به پایین گشاد هستند البته با مدل ملکه ای اشتباه نگیرید لباس های ملکه ای دامن پف کرده و حجیم دارند) و یک کلاه خاص طراحی شده هم برای تکمیل استایل استفاده شده است که پیش تر هم در یکی از عکس های او دیده شده بود. 

در دستان او یک کیف مشکی دیده میشود که با پیراهن مشکی نارنجی و کلاهی به همین رنگ ها ست شده البته نکته قابل توجه اینجاست که کیف خانم بازیگر 4000 دلار معادل 245/200/000 میلیون تومان قیمت دارد. 

از آنجایی که مراسم های خیریه از جمله مراسم رسمی به حساب می آیند معمولا مشخص میشود که در آن چه لباسی استفاده نمایند که اغلب برای آقایان تاکسیدو(اصطلاحی برای کروات مشکی و کت شام که رنگ مشکی که لبه جیب / دکمه/ یقه یا کناره آن از جنس ساتن یا ابریشم است).

برای خانم ها لباس های شب زیبا  و خوش دوخت و از آنجایی که موناکو یکی از لوکس ترین مناطق دنیاست خانم ها معمولا استایلی کلاسیک / رمانتیک و الگانت (الگانت استایلی ساده در  عین حال شیک است اما با مینیمال اشتباهش نگیرید) دارند.

خانم ها برای داشتن همچین استایلی از لباس هایی مثل کت و شلوار و دامن / شومیز و بلوز راه راه یا پیراهن کلاسیک با آیتم های اکسسوری مانند عینک آفتابی / تزئینات مو / اسکارف و کلاه های خاص استفاده می کنند.

با توجه به این توضیحات بنظر خانم بازیگر استایل کاملا مناسبی انتخاب نموده و بقولی کارش درست است.

خنده های دلبر وی نیز کم مورد توجه قرار نگرفته و خودش آن را لبخند بی دریغ نامیده! از نگاه مفهومی او لبخند و توانش را از کودکان اوتیسم دریغ نکرده است و چقدر قشنگ...