معمایی عجیب در اقتصاد چین!

شایانیوز- بر کسی پوشیده که اقتصاد چین یکی از اقتصادهای پیشرو و برتر در جهان است. در شرایط کنونی، اقتصاد چین دومین اقتصاد بزرگ جهان است و البته که در برخی شاخص ها نظیر شاخص برابری قدرت خرید، این اقتصاد در جایگاه نخست جهان قرار دارد. چینی ها اکنون بزرگترین ذخیره ارزی و البته طلای جهان را دارند و بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان اقتصادی بر این باورند که تداوم روندهای موجود در اقتصاد چین می توانند در نهایت این کشور را در سالهای آتی به اقتصاد اول جهان تبدیل کنند.

با این حال، مسائل عجیب و غریب در قالب اقتصاد چین نیز کم نیستند. یکی از رویکردها و سیاست هایی که چینی ها در اقتصاد خود به ویژه از منظر بین المللی اِعمال می کنند، پایین نگه داشتنِ عامدانه ارزش پول ملی این کشور (یوآن) در قیاس با دیگر ارزهای معتبر خارجی است.

موضوعی که سبب شده تا قدرت های غربی اعتراضات جدی به این رویه دولت چین داشته باشند و حتی علیه آن در نهادهای مهم اقتصادی جهان نظیر سازمان تجارت جهانی شکایت کنند. موضوعی که به جنگ ارزی چین علیه رقبای بین المللی اش شهرت دارد. با این حال، یک سوال مهم و محوری در مورد این رفتار اقتصادی دولت چین مطرح است: چرا در شرایطی که اغلب کشورها سعی دارند تا ارزش پول ملی خود را ارتقا بخشند، چینی ها به صورت عامدانه آن را پایین نگه می دارند؟

موضوعی که شاید برای بسیاری از افکار عمومی در اقصی نقاط جهان مساله ای عجیب به نظر برسد. واقعیت این است که چین با پایین نگه داشتن عامدانه ارزش پول ملی خود، در حقیقت در عرصه میدانی، صادرات کالاها و خدمات چینی را به اقدامی ارزشمند و توام با سود قابل توجه برای فعالان اقتصادی خود تبدیل می کند. این در حالی است که واردات کالاها و خدمات خارجی به ویژه از جهان غرب برای چین، به امری بسیار پرهزینه و گران تبدیل می شود.

موضوعی که در نهایت به نفع رشد و رونق اقتصاد چین و البته تضعیف اقتصادهای غربی در برابر اقتصاد چین است. به بیان ساده تر، چینی ها زمین بازی اقتصادی را تعریف می کنند که در نهایت منافع اقتصادی خودشان به نحوی عامدانه تامین می شود و در عین حال یک سد محکم در برابر سلطه و نفوذ اقتصادی غرب بر این کشور نیز ایجاد می شود.

اساسا به همین دلیل است که می بینیم مثلا کالاها و خدمات چینی توانسته اند مناطق توسعه یافته جهان نظیر قاره آفریقا را به تسخیر خود درآورند. این در حالی است که در همین مناطق، قدرت های غربی و فعالان اقتصادیشان، از قدرت رقابت چندانی در مواجهه با چین برخوردار نیستند. از این رو، چین توانسته مدل اقتصادی را تعریف کند که در نوع خود این کشور را به بهترین گزینه جایگزین برای اقتصادهای در حال توسعه در قیاس با قدرت های غربی تبدیل کرده است.