یک واقعیت عجیب در مورد بمب اتم!

شایانیوز- تاکنون مطالب مختلفی در مورد سلاح های اتمی گفته شده یا فیلم های زیادی در این رابطه ساخته شده است. به طور خاص، در ماه های اخیر شاهد اکران فیلم "اوپنهایمر" ساخته کریستوفر نولان در سینماهای اقصی نقاط جهان بودیم که در قالب آن به زندگی مبدع سلاح های اتمی پرداخته شده بود. بسیاری بر این باورند که ماجرای اختراع و ساخت سلاح های اتمی، یکی از آخرالزمانی ترین اقدامات بشر بوده که چیزی جز نابودی و تباهی را به باور نمی آورد.

این در حالی است که عده ای دیگر بر این باورند که ساخت سلاح های اتمی برای کسب حد بیشتری از امنیت در جهان فعلی یک الزام است که نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود. در این راستا، بسیاری از تئوریسین های حوزه سیاست بین الملل نیز دیدگاه های مختلفی را در مورد تسلیحات اتمی و کارایی آن ها در عرصه معادلات کلان روابط بین الملل مطرح کرده و می کنند.

با این حال، شاید جالب باشد که یک حقیقت قابل تامل را در مورد تسلیحات اتمی مورد توجه باشیم. در ابتدا بایستی کار را با یک سوال آغاز کنیم: چرا کشورها به سمت ساخت تسلیحات اتمی حرکت می کنند؟ پاسخ به این سوال روشن است: چون از امنیت خود نامطمئن هستند و با دستیابی به سلاح های اتمی، به دنبال آن هستند تا بقای خود را بیش از هر زمان دیگری تضمین و دشمنانشان را بترسانند. به بیان ساده تر، دولت هایی که سلاح اتمی در اختیار دارند به دنبال ایجاد بازدارندگی علیه دیگر کشورها و دولت ها هستند. پس از طرح مساله، واقعیت قابل تامل در مورد سلاح های اتمی خود به خود و با طرح یک سوال جدید افشا می شود: کارایی سلاح های اتمی چیست؟ پاسخ این سوال این است: در استفاده نکردن از آن ها!

در حقیقت، دولت های مختلف در اقصی نقاط جهان با این نیت به سلاح های اتمی دست پیدا می کنند که مجبور به استفاده از آن نشوند. زیرا در یک جنگ اتمی، برنده ای وجود ندارد و این بشریت است که بازنده نهایی یک چنین جنگی خواهد بود. از این رو، حقیقت عجیب برخورداری از سلاح های اتمی این است که هدف اصلی کشورها از دستیابی به آن ها، نَه استفاده کردن از این تسلیحات، بلکه استفاده نکردن از آن ها است.

در واقع، بیش از همه در این رابطه به بارِ روانی سلاح های اتمی که برای کشورهای مختلف قدرت ساز است تکیه می شود.