هواپیمای غول پیکر شوروی که هرگز پرواز نکرد!

تنها نمونه اولیه باقیمانده از این هواپیمای غول پیکر اکنون در زمینی در نزدیکی مسکو قرار دارد اما همین هواپیما زمانی امید اتحاد جماهیر شوروی در برابر حملات زیر دریایی آمریکا بود. 

این هواپیمای 14 موتوره، در سال 1960 و برای پاسخی به موشک های بالستیک قطبی و همچنین بلند شدن از هر نقطه بدون باند و توانایی پرواز مداوم تنها در بالای سطح دریاها، طراحی شده بود. در واقع، ایالت متحده آمریکا این موشک ها را در ناوگان زیردریایی نگه داری و آنها را به عنوان بخشی از بازدارندگی هسته ای خود، معرفی می کرد.

رابرت بارتینی، از طراحان آن نیز معتقد بود که این هواپیما یک ماشین عالی برای جستجو و نابودی زیر دریایی های حامل موشک است. 

با این وجود، این طرح هنوز تمام نشده و تنها دو نمونه از سه نمونه پیشنهادی آن، ساخته شده و تنها یک نمونه از آن به پرواز در آمده و نکته جالب آن نیز این است که با درگذشت بارتینی در سال 1974، این پروژه به طور کامل منحل شد. 

نخستین نمونه این هواپیما در سال 1987 به موزه نیروی هوایی مرکزی در نزدیک مسکو ارسال شد و در تحویل آن نیز، مشکلی به وجود نیامد. اما در همان زمان این هواپیما، غارت و مورد آسیب واقع شد و از آن هنگام تا کنون هرگز تعمیر نشده است. 

رابرت بارتینی همچنین در مراحل اولیه طراحی آن گفت که: " هواپیمای VVA-14، قرار بود همانند یک پرنده از آب بلند شود یا به صورت عمودی فرود بیاید و سپس همانند یک هواپیمای معمولی در ارتفاع پرواز کند". 

طبق گفته بعضی کارشناسان، بارتینی ذهن وشخصیت جالب و پیچیده ای داشت و به نظر می رسید که افکارش فرا تر از زمان خود حرکت می کند و انگار متعلق به دنیای دیگری بود. در هر حال بارتینی در ساخت هواپیماهای شوروی اثر بی نظیری را بر جای گذاشت اما در این باره نیز باید گفت که شهرت او عمدتا به علت طرح ها و ایده های منحصر به فرد وی بود و متاسفانه تنها تعداد اندکی از آنها به واقعیت تبدیل شدند. 

پس از روی کار آمدن فاشیست ها در سال 1923، بارتینی خانه خود در ایتالیا را به مقصد اتحاد جماهیر شوروی ترک کرد و چندین نسخه مختلف از VVA-14 را نیز طراحی کرد که یکی از آنها دارای پونتون های بادی برای نشستن روی آب و دیگری دارای بال های تاشو برای عبور آسان از  کنار کشتی ها بود.

اولین نمونه این هواپیما در سال 1972 به پرواز در آمد و فاقد موتور بالابر و هیچ گونه وسیله ای برای جستجوی زیردریایی ها بود و تنها برای آزمایش سیستم های هواپیمایی، مورد نظر واقع شده بود. 

در نمونه دوم قرار بود که موتورهایی برای فرود عمودی هواپیما ساخته شوند اما به علت  عدم ساخت موتور های مناسب، انجام این فرایند هیچ گاه تکمیل نشد و همین امر باعث نابودی کل پروژه و ناقص ماندن این هواپیمای غول پیکر شد. 

کارشناسان نیز پس از درگذشت بارتینی متوجه شدند که هواپیمای VVA-14، کارایی لازم به عنوان یک هواپیمای زیر دریایی را ندارد و تنها می تواند تعدادی کمی از موشک ها را با خود حمل کند و در نهایت ارتش شوروی به هواپیماهای متعارف تری نسبت به این وسیله غول پیکری که یقینا با چالش های فنی بسیاری مواجه می شود، نیاز دارد.