آخرین تصویر از "آرمان" قبل اعدام؛ روایتی از تلاشهای ساعت ۴ صبح!
علیرغم تلاشهای صورتگرفته تا آخرین لحظات و در پی تقاضای اولیای دم حکم قصاص آرمان عبدالعالی اجرا شد.
حکم قصاص آرمان عبدالعالی، سحرگاه امروز در حالی به اجرا در آمد که تا آخرین دقایق همچنان امید به گرفتن بخشش از خانواده غزاله شکور وجود داشت.
قاضی محمد شهریاری سرپرست دادسرای جنایی، حتی در آخرین ساعات نیز تلاش بسیاری برای اخذ رضایت اولیای دم انجام داد تا جایی که با وجود برگزاری بیش از ۲۰ جلسه صلح وسازش طی سالهای گذشته، بازهم به همراه کمیته صلح نشستی با حضور خانوادههای غزاله شکور و آرمان عبدالعالی برگزار کرد.
وی با اشاره به بررسی تقاضاهای مطرح شده برای رفع برخی شبهات پیرامون پرونده آرمان، گفت: در پروندههای قتل باید تقاضاها بررسی شده تا اگر شبههای وجود دارد برطرف شود که در این زمینه نیز چند بار مواردی مطرح شد که مورد بررسی قضات قرار گرفت.
سرپرست دادسرای جنایی ادامه داد: خواسته خانواده غزاله پیدا شدن جسد بود و صلح و بخشش را منوط به پیدا شدن جسد دانستند درحالی که جسد در سطل زبالهای رها شده بوده.
شهریاری در ادامه خطاب به خانواده شکور، گفت: ما در پروسه این پرونده صحبتهای زیادی با شما انجام دادیم و اکنون تصمیم گیرنده شما هستید، اما تجربه نشان داده که بهتر است خانواده در آرامش تصمیم بگیرند.
قاضی شهریاری تصریح کرد: امید است خروجی این جلسه این باشد که قصاص با خواسته و اراده خانواده شکور اجرا نشود و ما نیز بر حسب تکلیف قانونی و شرعی تا آخرین لحظه برای صلح و سازش تلاش میکنیم.
وی گفت: ما نمیخواهیم حقتان را از شما بگیریم چراکه اجرای قصاص حق طبیعی و قانونی شما است، اما میخواهیم دقیقتر فکر کنید.
بعد از اظهارات شهریاری سرپرست دادسرای جنایی، پدر غزاله شکور گفت: اگر این قتل ناشی از یک اتفاق یا حادثه بود به همان قرآن قسم که میبخشیدم، اما این موضوع حاصل یک اتفاق نبوده است.
در ادامه پدر آرمان با چشمانی اشکبار خطاب به خانواده غزاله شکور، گفت: ما میدانیم این حق شما است، ما هربار در زندگی به مشکلی برخورد میکنیم به رحمت خدا دل میبندیم.
پدر آرمان، فرزندش را مورد عتاب قرار داد و گفت: هفت سال است که به خاطر اشتباهت، دو خانواده نابود شدند، ما چه زمانی به تو یاد دادیم که چنین کاری انجام دهی؟
بعد از این گفتوگوها، شهریاری سرپرست دادسرای جنایی از دو خانواده خواست تا زمان انجام فریضه نماز صبح، در حیاط زندان با آرامش با یکدیگر صحبت کنند تا شاید نتیجه رضایت بخشی حاصل شود که نشد و سرانجام آرمان عبدالعلی به اتهام قتل غزاله قصاص شد.
آخرین دیدار پدر و مادر آرمان
ساعت از نیمه شب چهارشنبه، 3 آذر ماه گذشته بود که در تماس با پدر و آرمان به آنها اطلاع دادند که ساعتی بعد آرمان پای چوبه دار خواهد رفت.خانواده آرمان و غزاله پشت در زندان رجایی رفتند و هر دو خانواده تردید داشتند که این حکم اجرا خواهد شد یا نه.
بالاخره ها تردید ها به یقین تبدیل شد و تشریفات قانونی برای اجرای حکم آغاز شد.آرمان از قرنطینه پیش از اجرای حکم به بند بازگشته بود.او پیش از این 5 بار به سوییت انفرادی منتقل شده و با تعویق حکم به بند برگشته بود.همین کافی بود که گمان داشته باشد این چهارشنبه زمان اجرای حکم او نیست و مثل بارهای قبل به او مهلتی داده شده باشد.اما ساعت 11 شب در حالی که آرمان در بند زندان بود،او را برای اجرا حکم از بند خارج کردند.
پدر آرمان در مور آخرین ملاقات با فرزندش به رکنا گفت:«قرار نبود آرمان این هفته پای چوبه دار برود.نیمه شب در حالی پای چوبه رفتیم که از قبل ملاقات آخر با پسرمان نداشتیم.قبل از اجرای حکم،اولیای دم را دیدیم و من و همسرم بار دیگر به پای آنها افتادیم و التماس کردیم که آرمان را ببخشند که فایده ای نداشت.»
آخرین خواسته آرمان چه بود؟
پدر آرمان که تنها چند ساعتی است جسد فرزند خود را تحویل گرفته،به حدی بیقرار و سوگوار است که به سختی سخن می گوید:«آرمان برادرش را ندیده بود.شنیدم که قبل از اجرای حکم گفته بود اجازه بدهید برادرم را ببینم.که این خواسته اش انجام نشد.»
او با ضجه و التماس می گوید:«پسرم تا آخرین لحظه زندگی اش درس خواند.به مردم بگویید او چقدر دلش می خواست به همنوعان خود کمک کند.چقدر امیدوار بود ولی آرمان دیگر برنمی گردد.»
او در ادامه با گلایه از روند رسیدگی به پرونده گفت:«چندین شاهد معرفی کرده بودیم.چرا شاهدها را مورد تحقیق قرار ندادند؟»
کاش میبخشیدن
ببخش تا بخشیده شوی