مقصدی جذاب برای سفر رویایی یک روزه تهرانی ها؛ طالقان پالایشگاه روح

شایانیوز-نمیدانم برای شما پیش آمده یا نه که به خودتان بگویید کاش میتوانستم از شر شلوغی های ذهنم پناه ببرم به جایی که روح آدمی را از هفت دولت آزاد کند...

این تجربه شخصی من است به عنوان یک جوان که گاهی از دغدغه های شهر به ستوه می آیم و رهسپار طبیعت زیبا می شوم، تا آرامشم را بازیابم و پالایش شده به شهر پر ماجرا برگردم.

امروز میخواهم یکی از زیبا ترین ماواهایی که می توان آن را به عنوان پالایشگاه روح انتخاب کرد را معرفی کنم.

دیار سبز و رویایی طالقان، دیار فرهنگ و ادب و طبیعت بکر که قطعا وقتی در موتورهای جستجوگر سرچ میکنیم "طالقان" بی شک این جملات می آید:

یکی از شهرهای سرسبز و زیبای اطراف تهران، شهرستان طالقان است. طالقان یکی از شهرستان‌های زیبا در استان البرز است. این شهر در رشته‌کوه البرز قرار گرفته و به دلیل واقع شدن در یک منطقه ییلاقی، دارای آب و هوای خوب و مطبوعی است.

اما بیاییم ازاین توصیفات مرسوم بگذریم که سخن دوست خوش تر است.

در طالقان روستاهای بسیاری وجود دارد که هر کدام از آن‌ها منبعی از جاذبه‌های گردشگری اعم از جاذبه‌های طبیعی، بناهای تاریخی و اماکن مذهبی به شمار می‌روند. تمامی این مکان‌ها موجب شده‌اند که طالقان تبدیل به یکی از شهرهای دیدنی در ایران تبدیل شود.

من در این مقاله سعی دارم طالقان را نه فقط از بُعد گردشگری بلکه از ابعاد مختلف اجتماعی و فرهنگی به رشته تحریر در بیاورم.

طالقان، مهد مشاهیر و فرهیختگانی ست که از خوش اقبالی من با چندی از این عزیزان نشسته ام، حرف هایشان را به گوش جان شنیده ام و تعداد زیادی را از دور شناختم.

آقای محمدرضا طالقانی، پهلوانی از دیار طالقان کشتی گیر بنام و البته رئیس فدراسیون کشتی ایران که هر آنچه از ادب و اخلاق این بزرگمرد بگوییم اجحاف در حق شان است.

خانم سعیده قدسی فرشته ای از روستای سبز ورکش طالقان، تا قبل اینکه ایشان را ببینم باورم نمیشد این بانو همان کسی ست که جان هزاران کودک را نجات داده است او بنیانگذار موسسه محک است .. و جمله طلایی ایشون که در خاطرم نقش بسته: «ما نمیگذاریم کودکی از فقر بمیرد.»

و اما پروفسور اسماعیل فلاحی، چهره سرشناس جهان در حوزه باغبانی و استاد برجسته دانشگاه آیداهو که حالا او یکی از مشهور‌ترین متخصصان و پرورش‌دهندگان میوه در جهان است. دیدار با ایشان بهترین اتفاق ممکن بود شاید برای چندمین بار به ایرانی بودن خود افتخار کردم.

و البته شناخت مفاخر و بزرگانی که فقط نام و یادشان را شنیدم مانند طبیب حشمت طالقانی، آیت الله طالقانی، عبدالمجید طالقانی، درویش خان، استاد امیرخانی، شیخ دیزانی، حکمت الله ملاصالحی و جلال آل احمد..

در پی روستا گردی ها و معاشرت با بومیان طالقان آنچه را که دریافتم این بود آنها عاشقانه سرزمین مادریشان را می ستایند، و همه تلاششان این است گردشگر آسیب رسان وارد منطقه شان نشود.. اما بومیان کافی ست بفهمند که گردشگری که وارد خاک آنها شده، طبیعت دوست است و مرهمی ست بر دل زخمدیده محیط زیست، بی درنگ در خانه شان را به روی آنها باز می کنند و سفره محبت شان را به مهر برای غیر بومی می گشایند. پس یادتان باشد اگر به طالقان سفر کردید به جز عکس چیزی در این خطه سبز نیندازید و حسابی هوای طبیعتش را داشته باشید..

شاید سوال شما هم، همین باشد که در طالقان به این وسعت کجا برویم که هم فال باشد و هم تماشا یا به قولی هم دمی بیاساییم و روحمان پالایش شود و هم
اینکه لذت ببریم..

پیشنهاد من به شما این است برای خودتان مشخص کنید میخواهید سبزه و دار و درخت را به تماشا بنشینید و یا اینکه کنار رود خیمه کنید و گذرعمر ببینید..

در هر چهار فصل به شما می گویم از دریاچه زیبای طالقان دیدن کنید که همان ابتدای راه است، پس شروع سفرتان را مزین کنید به دیدن سد سبزآبی طالقان..

اگر دلتان سکوت میخواهد و فراغت از جنس آرامش و صدای بلبلان، من به شما میگویم پایین طالقان را پیشنهاد میدهم.

با حفظ احترام به طبیعت و فرهنگ بومیان پس از گشت در طبیعت به درون روستاها بروید و با محلی ها صحبت کنید قطعا حرف های شنیدنی و داستان های نگفتنی بسیاری دارند تا برای شما نقل کنند. به روستای آردکان بروید با عشاق طالقانی " عزیز و نگار " آشنا شوید به روستای میر بروید از حمام قدیمی اش دیدن کنید و تا می توانید از درهای زیبایش عکس بگیرید چون معلوم نیست در آینده ای نه چندان دور این درب ها سر جایشان باشند یا نه! به عالیسر بروید و در دشت سبز روحتان را بسان پروانه به پرواز درآورید.کوچه باغ های میراش را بگردید و آتشی به جز عشق درآن نیفروزید.

حالا اگر می خواهید لب رود بنشینید و صدای جاری آب مستتان کند به بالا طالقان بروید.. کنار شاهرود دمی بیاسایید و مسیر زیبای گته ده و عسلک را پلک نزنید به خچیره یا همان روستای خوش چهره بروید پای صحبت های اهالی بنشنید و از دیدن بافت قدیمی روستا لذت ببرید ..از روستای مهمان نواز دیزان و مهران چه بگویم هم لذت است هم معاشرت و هم فراغت ناب ...

در همان حوالی به زیارت برادر امام رضا (ع)، امام زاده هارون جوستان بروید که گویی قدم در خاک خراسان گذاشته اید.

اگر به بالا طالقان میروید یادتان باشد کفشتان مناسب باشد چون شاید سر از کوه و کمر در آورید.

اگر هم کوهنورد هستید صعود به قله شاه البرز را از مسیر روستای حسنجون فراموش نکنید. آبشار کرکبود و آبشار آسکان از آن دسته پیشنهاداتی است که قطعا در فصل تابستان به کارتان می آید.

از راه گلگشت " گوران تا اورازان" گفتنی ها کم نیست که در مسیر، رود می بینید و درخت و آبشار و کوه های عجیب و غریب و زیبا.. برای این مسیر بهتر است بگوییم آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری...

و اما میان طالقان که بخشی از آن میشود شهرک که قلب تپنده طالقان است به عقیده من همیشه و هر چهار فصل در آن زندگی جاریست..

لطفا و خواهشا به هر بخشی از طالقان که سفر میکنید یادتان باشد خریدتان را از افراد بومی تهیه نمایید شما با خرید مایحتاج سفرتان به اقتصاد روستایی و توسعه گردشگری کمک می‌کنید و این همان گردشگری ضابطه مند است ..

آنچه را شما در وصف طالقان خواندید قطره ای از دریای بیکران بود که در این مقاله نمی‌گنجد و به قول عطار نیشابوری:

عطار وصف عشقت چون درعبارت آرد

زیرا که وصف عشقت اندر بیان نگنجد