بازگشت غرور به شیاطین سرخ در خانه دشمن

دیدار بزرگ هفته بیستم لیگ برتر با تساوی ۲-۲ لیورپول و منچستریونایتد به پایان رسید. آرنه اشلوت که باور داشت شاگردانش مقابل تیم‌هایی با دفاع فشرده (الزاماٌ به معنی تدافعی بودن حریف نیست) مشکل دارند، یک امتیاز بازی را پذیرفت و ترجیح داد روی بازی‌های آینده تمرکز داشته باشد. روبن آموریم هم بار دیگر تاکید کرد که مشکلات منچستریونایتد مربوط به سیستم بازی او نیست و بازیکنان مانند تقابل آنفیلد باید ذهنیت خودشان را نشان دهند. در پایان دیدار امشب، به وسیله برخی نکات خبرنگاران انگلیسی، بازی لیورپول و منچستریونایتد را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از طرفداری؛ لاری ویتول از اتلتیک:  فرصت بسیار بزرگی برای مگوایر بود تا بازی را به سود تیمش به پایان برساند. موقعیتی شبیه به گل جان اوشی. او نتوانست توپ جهنده را کنترل کند. زیرکزی پس از یک حرکت هوشمندانه، توپ را دقیقاً مقابل او قرار داد. پاس اوگارته برای شروع این حمله، فوق‌العاده بود. بازی هیجان‌انگیزی بود و انگیزه بسیار زیادی به آموریم بخشید. شاهد نمایش‌های بسیار خوب و عملکرد تیمی درخشان بودیم. 

 جیمز داکر از تلگراف: نیمه دوم بسیار جذاب بود. با دیدن عملکرد منچستریونایتد در این نیمه، متعجب می‌شوید که چگونه این تیم در طول فصل جاری، عملکرد بسیار ضعیفی داشته است. همانطور که فرناندز نیز گفت، اکنون باید این روند را ادامه دهند. آنها باید در چنین عملکردی ثبات داشته باشند. فرصت تمرینی بیشتر به لیورپول کمک کرد. 

 میگل دلینی از ایندیپندنت:  تصمیم‌گیری دلیخت در آن صحنه تقریبا به اندازه تصمیم منچستریونایتد برای خرید او قابل‌تامل است. نه اینکه او مدافع بدی باشد، اما با توجه به مبلغ پرداختی و سیاست‌های جدید باشگاه، پیشرفت قابل‌توجهی نسبت به بازیکنان موجود محسوب نمی‌شد. بایرن مونیخ نیز بسیار مشتاق بود تا او را به فروش برساند. 

 هنری وینتر از تایمز: محمد صلاح بهترین بازیکن فوتبال انگلیس است. در سطح جهانی نیز، اگر بازیکنی وجود داشته باشد، تعداد کمی از او بهتر هستند. چگونه می‌توان او را جایگزین کرد؟ 

 جیمز پیرس از اتلتیک: نتیجه عادلانه‌ای بود. لیورپول به مراتب با بهترین عملکردش فاصله داشت. 

 دانکن کسلز از رکورد / تایمز:  اگر انتظار منچستریونایتد برای گلزنی در آنفید با عملکرد الکساندر آرنولد به پایان نمی‌رسید، غافلگیر می‌شدم. 

 آدام کرفتون از اتلتیک:  دلیخت با آن سر خوردنش به دنبال اثبات چه چیزی بود؟ در مورد پنالتی هم، مایکل اولیور به معنای واقعی آنجا بود، اما باز هم اشتباه تشخیص داد (پنالتی را ندید).

 جان کراس از دیلی میرر:  بازی بسیار جذابی بود. ذهن ترنت آشفته بود. منچستریونایتد شایسته ستایش است، اما هنوز هیچ تیمی به اندازه‌ای خوب نیست که بتواند لیورپول آرنه اشلوت را شکست دهد. 

 کارل آنکا از اتلتیک: منچستریونایتد اغلب در بازی‌های بزرگ، زمانی که غرور شخصی در میان است (و زمانی که حریفان فضای بیشتری در پشت خط دفاعی خود ایجاد می‌کنند)، به سطح بالاتری از عملکرد دست می‌یابد. غرور شخصی به کمک یونایتد آمد. 

همانطور که آموریم گفته بود، مشکل از سیستم نیست، بلکه باید بازیکنان کیفیت و ذهنیت لازم را نشان دهند

 جو تامیلسون از اسکای: ۳۰ دقیقه پایانی برای برونو فرناندز با و بدون توپ، دیوانه‌وار بود. برای آموریم و سیستم بازی‌اش نکات مثبت زیادی وجود داشت. 

 چارلی اکلشیر: به برخورد داروین نونیز در این صحنه نگاه کنید. دقیقا در این صحنه‌ها استفاده از VAR مفید است. اما به نظر می‌رسد PGMOL تمایلی برای برخورد ندارد. 

 پل گورست از لیورپول اکو: در هفته‌ای که آرسنال امتیاز از دست داد، این تساوی ۲-۲ با منچستریونایتد ممکن است تنها یک ضربه ظاهری باشد. اما برای دومین فصل متوالی، لیورپول اجازه داد تا منچستریونایتد آشفته از این بازی خارج شود و این موضوع برای اشلوت و نزدیکانش ناامیدکننده خواهد بود. 

 پیتر هال (مستقل / برای رویترز، اسکای و آی‌نیوز): این همان چیزی است که روبن آموریم هنگام صحبت خود منظور داشت؛ اینکه پس از یک هفته تمرین، همه چیز متفاوت خواهد بود. رئال مادرید شاید به جای ترنت، به سراغ دالو برود!