فدراسیون از جنجال در لیگ برتر لذت می‌برد!

شب گذشته مسابقه استقلال-مس رفسنجان در ورزشگاه آزادی همراه با صحنه‌‌هایی بود که در غیاب تکنولوژی‌های مربوط به کمک به داور، ابهاماتی را در تصمیماتی داوری ایجاد کرد.

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از ورزش سه؛ مهم‌ترین لحظه مسابقه دیروز، در دقیقه ... زمانی که میلاد فخرالدینی توپ برگشتی پیمان بابایی را با شدت به سمت دروازه مس رفسنجان کوبید اما محمد نژادمهدی بازیکن باتجربه مس رفسنجان توپ را از روی خط یا داخل دروازه بیرون آورد.

طبعا استقلالی‌ها در این لحظه به گل شدن توپ اعتراض داشتند و اعتقاد داشتند توپ به صورت کامل از خط رد شده است اما بیژن حیدری به کمکش اعتماد کرد و این توپ را گل تشخیص نداد.

نکته مهم اینکه با وجود چند دوربین تلویزیونی و وجود زوایای مختلفی که آنها از بازی می‌گیرند، صحنه واضحی از گل شدن یا گل نشدن توپ وجود ندارد و تنها با حدس و گمان می‌شود در این زمینه داوری کرد که داوری‌ها با توجه به علاقه‌مندی هواداران به تیم‌های مختلف کاملا متفاوت است.

در واقع وقتی صحبت از عبور خط از دروازه پیش می‌آید، شما با یک موضوع صفر و صدی مواجه هستید و چیزی به اسم گل مشکوک یا صحنه مشکوک وجود ندارد. توپ یا به صورت کامل از خط رد شده یا رد نشده است و مرجع تشخیص این مسئله اگر مثل دیروز، آنچنان مشهود نباشد ابزاری است که درون دروازه نصب شده و محوطه خط دروازه را به صورت کامل پوشش می‌دهد. 

تکنولوژی‌هایی مثل چشم عقاب که به شما نشان می‌دهد که توپ به صورت کامل از خط عبور کرده یا نه؛ این تکنولوژی پس از مقاومت طولانی فیفا در مقابل ورود ابزار به داوری پس از گل معروف فرانک لمپارد به آلمان در جام جهانی ۲۰۱۰ و عدم تشخیص آن توسط داور اتفاق افتاد و بلافاصله در تمام جهان همه‌گیر شد.

امروز شما کمتر لیگی را پیدا می‌کنید که در مورد توپ‌های وارد دروازه شده که از روی خط دفع می‌شوند با تصویر درست، ته و توی صحنه را در نیاورند. در واقع ابزارهای الکترونیکی کمکی به داوران هستند تا با صحتی صد درصد در مورد گل شدن یا گل نشدن توپ تصمیم بگیرند و مثل فوتبال ایران، هواداران، مربیان و بازیکنان را به جان هم نیندازد. 

داور با نمایشگری بر روی مچ دست به سادگی گل شدن توپ را متوجه شده و آن را اعلام می‌کند. یکی از مناقشه برانگیزترین صحنه‌های داوری با ورود تکنولوژی به قضاوت حل شده تا جای حرف و حدیثی باقی نماند.

مسئله کاملا روشن است؛ وقتی که توپ به صورت کامل از خط دروازه رد بشود یا مدافع آن را قبل از گل شدن از روی خط دروازه بیرون بکشد، تصویر نهایی جای هیچ شک و شبهه‌ای را باقی نمی‌گذارد.

اما جایگاه این تکنولوژی در فوتبال ایران و داوری آن کجاست؟ در حاضر داوران ایران علاوه بر این که از سیستم کمک داور ویدیویی بهره‌مند نیستند، در مواردی مثل این نیز فاقد ابزاری هستند که بشود با آن به تشخیص بهتر صحنه‌های مشکوک کمک بشود . بنابراین چنان مثل گذشته تیزبینی، کمک داور که باید جایگیری درست و نزدیکی به صحنه داشته باشد، مرجع اصلی تشخیص این صحنه‌هاست؛ در حالی که فوتبال جهان مدت هاست به این نتیجه رسیده چشم کمک داور یا تشخیص داور نمی‌تواند به تنهایی ملاک صحنه‌هایی مثل آفساید یا عبور توپ از خط دروازه باشد، چرا که در این صحنه‌ها میلی‌مترها تاثیرگذار است و چشم قادر به تشخیص تمحیص آن نیست.

بیژن حیدری داور مشهور همدانی هدایت این مسابقه حساس را بر عهده داشت.

به ایران برگردیم و بحث‌هایی که دیشب در این زمینه در فضای مجازی فوتبال ایران منتشر شده را مرور کنیم: 

مهدی هاشمی‌نسب می‌گوید توپ گل شده و به‌خاطر رنگ پیراهن استقلال مورد قبول قرار نگرفته، جواد نکونام در اینستاگرام خود پست گذاشته که دشمنی‌ها با استقلال آغاز شد و برخی از بازیکنان و اعضای کادرفنی هم نظری مشابه را به زبان آوردند.

در آن‌سو رفسنجانی‌ها در دفاع از خود اطمینان دارند که توپ از خط دروازه رد نشده و محمد نژادمهدی به خوبی ماموریت خود در نجات آخرین سنگر تیم انجام داده است و حامد لک دروازه‌بان نارنجی پوشان با کنایه به جواد نکونام در استوری خود نوشت: دشمنی با مس رفسنجان آغاز شد!

این در شرایطی است که هواداران استقلال و پرسپولیس به شدت مشغول بحث و جدلی در این زمینه هستند و هر یک با برجسته کردن صحنه‌های مدنظر از لحظه شلیک توپ به داخل دروازه، گل را به صورت کامل یا مردود می‌کنند یا آن را بدل به یک حق از بین رفته برای استقلال می‌کنند.

چیزی که امروز همانطور که نوشتیم در سایر دنیا اتفاق نمی‌افتد؛ اکنون سوال اینجاست که چرا صدا و سیما و یا خود سازمان لیگ، حداقل یک دوربین در محل مناسب روی دروازه نصب نمی‌کند تا اقلا بینندگان تلویزیونی در مورد عبور توپ از خط دروازه یا گل نشدن آن به یک نتیجه واحد برسند و حداقل از این همه تنش و اختلاف نظر کم بشود.

انگار که این یک سرگرمی دیگر ازارانه از سوی مدیران فوتبال ایران است که با گذشت نزدیک به یک دهه، همچنان در خانه اول ورود تکنولوژی به داوری فوتبال ایران مانده‌اند و اوج هنرشان چسباندن هدست به گوش داوران با چسب‌های سفید است؛ تازه اگر این هدست‌های کهنه در وسط بازی از کار نیفتد.