هشداری به ستاره های فوتبال ایران؛ به هر قیمتی لژیونر نشوید!

آینده راه روشنی نیست که بتوان آن را دید. یکی می‌شود مثل مهدی طارمی که پا در مسیری می‌گذارد که با عملکردش کنار ستاره‌های بزرگ دنیای فوتبال بایستد و دیگری هم از شماره یک تیم ملی و کسی که در جام جهانی پنالتی رونالدو را گرفته بود، تبدیل به بازیکنی نیمکت نشین که حالا جایگاهش در تیم ملی هم در خطر است. بنابراین نمی‌توان نسخه موفقیت برای یک بازیکن را برای دیگری هم نوشت و هیچ تضمینی هم برای موفقیت وجود ندارد.

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از مشرق نیوز؛ در شب درخشش مهدی طارمی در ترکیب پورتو در لیگ برتر پرتغال و مقابل پورتومیننسه، شاید یک نقطه تاریک باعث شد که این درخشش، ما را بیشتر به فکر فرو ببرد. در شبی که طارمی هت تریک کرد و روی دو گل دیگر تیمش هم تأثیر گذارد بود، پیام نیازمند درون دروازه پورتومیننسه ایستاده بود. دروازه‌بان ایرانی که از پیکان به چارچوب دروازه سپاهان رسید و بسیاری او را یکی از با استعدادترین دروازه‌بانان ایران می‌دانستند و رقیبی جدی هم برای علیرضا بیرانوند در تیم ملی بود. لژیونر شدن یک دروازه‌بان سخت است و حضورش در ترکیب سخت‌تر و برای همین بود که نیازمند پس از حدود یک فصل، برای اولین بار در لیگ پرتغال درون دروازه تیمش ایستاد، اما شب تلخی برای او رقم خورد.

نیازمند از زمانی که سپاهان را ترک کرد و راهی پرتغال شد، رفته رفته جایگاهش در تیم ملی را هم از دست داد و دیگر جزو ثابت لیست تیم ملی نیست. آن هم در شرایطی که می‌توانست با ادامه درخشش جای علیرضا بیرانوند را درون دروازه تیم ملی بگیرد، اما افسوس که گاهی بازیکنان صرف حضور در فوتبال اروپا را پیشرفت می‌بینند، حتی اگر پیشرفتی برای آنها حاصل نشود. همانطور که علیرضا بیرانوند از حضور در فینال آسیا با پرسپولیس و حضور ثابت در جام جهانی با تیم ملی، اکنون به بازیکنی نیمکت نشین در بواویشتای پرتغال شده و حالا زمزمه بازگشت او به پرسپولیس مطرح است.

فوتبال ایران در سال‌های نه چندان دور، در پنج لیگ معتبر اروپایی صاحب بازیکن بود و بازیکنان ایرانی نظیر علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا، وحید هاشمیان، علی کریمی، آندرانیک تیموریان، جواد نکونام و... در بوندس‌لیگا، لیگ برتر انگلیس و لالیگا می‌درخشیدند، اما حالا با وجود تعداد بالای لژیونرها، کیفیت چندانی از آنها دیده نمی‌شود. به جز مهدی طارمی در لیگ برتر پرتغال و درخشش بازیکنانی چون علیرضا جهانبخش و سردار آزمون در سال‌های اخیر، بیشتر لژیونرهای ایران موفقیت چندانی کسب نکرده‌ و گاهی بیشتر آنها عقب گرد داشته‌اند.

معمولاً حضور در اروپا باعث پیشرفت فنی بازیکنان هم می‌شود و البته این مسئله قابل کتمان نیست که بیشتر لژیونرهای ایران تمریناتی به مراتب حرفه‌ای‌تر در زمین‌های مناسب‌تر و با امکاناتی بهتر را تجربه می‌کنند، اما بازی نکردن، نیمکت‌نشینی یا بازی در لیگ‌هایی با کیفیتی پایین پیشرفتی را برای آنها حاصل نکرده است.

خروج بازیکنان با کیفیت کشورمان از فوتبال ایران و حضور آنها در تیم‌های مختلف اروپایی در معدود مواردی با پیشرفت و درخشش همراه بوده، اما در تعداد زیادی از آنها شاهد پیشرفتی نبودیم. بازیکنانی که شاید در صورت ادامه فوتبال‌شان در ایران می‌توانستند به بالا رفتن کیفیت لیگ برتر هم کمک کنند و حتی مانع از حضور بازیکنان بی کیفیت خارجی در باشگاه‌های ایرانی شوند. بازیکنانی که تعداد زیادی از آنها جز هزینه و شکایت، حاصلی برای باشگاه‌های فوتبال ایران ندارند و این مسئله از نظر فنی و اقتصادی ضربه بزرگی به فوتبال ایران می‌زند.

نباید این مسئله را هم نادیده گرفت که شاید با حرفه‌ای‌تر شدن فوتبال ایران، بالا رفتن امکانات تمرینی، تجهیز استادیوم‌ها و بالا بردن کیفیت زمین‌ها، برنامه‌های تمرینی مناسب از سوی مربیان، پرداختی منظم و فراهم کردن دیگر شرایط حرفه‌ای یک باشگاه فوتبال، مقابل چرخه‌ای که به فوتبال ایران ضربه وارد کرده را گرفت. چرخه خروج بازیکنان با کیفیت فوتبال ایران حتی با وجود عقب گرد و ورود بازیکنان بی‌کیفیت خارجی با هزینه‌ها و شکایت‌های سنگین که امروز گریبان فوتبال ایران را گرفته است.