چیزهایی که استقلال از بازی دیشب با الهلال فهمید

استقلال با تفاوت‌های بسیار نسبت به خودش در مرحله گروهی برابر نماینده عربستان قرار گرفت و هرچند نمایش بدی هم نداشت ولی شکست خورد و حذف شد. 

لطفا بهانه نیاورید

تیم هجومی استقلال با وجود از دست دادن دیاباته، قایدی، اسماعیلی و حتی نادری و میلیچ نمایش قابل قبولی برابر الهلال داشت. همین که دروازه‌بان الهلال به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب می‌شود یعنی جانشین‌های مردان جداشده، توانسته‌اند تا حدودی نمره قبولی بگیرند. بنابراین شکست استقلال زیاد ربطی به رفتن این بازیکنان نداشته و ندارد هر چند که اگر آن بازیکنان اگر بودند شاید استقلال نمایش هماهنگ‌تری می‌داشت.

نیک‌نفس، ریگی نیست

رفتن ریگی و جذب نیک‌نفس؛ این معادله برابر الهلال نشان داد استقلال ضرر کرده است. نیک‌نفس روی هر دو گل الهلال، نزدیک‌ترین بازیکن به مرد صاحب توپ الهلال بود که پاس نهایی را می‌دهد ولی هرگز موفق نشد با خطا، تکل و غیره جلویش را بگیرد. نیک‌نفس با همه ویژگی هایش اصولا هافبک دفاعی جنگنده‌ای که موی دماغ بازیکن حریف شود، نیست و نخواهد بود. او هافبکی است که می‌تواند خوب توپ بگیرد. به همین دلیل هم، نکونام در فولاد از او در کنار آبشک استفاده می‌کرد که دومی بجنگد، بازیکن صاحب توپ را اذیت کند و اولی، توپ را بگیرد و بازیساز از راه دور باشد.

فاصله‌ای که نیک نفس با بازیکن روبرویش ایجاد می‌کند، او را در فازی با اختلاف فراوان نسبت به ریگی قرار می‌دهد. نیک‌نفس از این لحاظ شبیه مهدی‌پور و رضاوند است درحالیکه استقلال حتما باید یک «ریگی» داشته باشد. حالا ریگی کجاست؟ در سپاهان!

فراموشی زیر توپ زدن

محمدحسین مرادمند بعد از عبور از فاز گل به خودی‌های پیاپی با لباس سپاهان، برای پدیده بازیکن بدی نشد. او یاد گرفته بود زیر توپ بزند و با همین ترفند هم، خودش را در لیگ برتر نشان داد. حضور در استقلال اما به قدری برای او عجیب و غریب بوده که همان زیر توپ زدن هم یادش رفته است. روی گل اول، سوای اینکه مرادمند در کلیدی‌ترین لحظه ممکن لیز خورد و روی زمین افتاد، او در تخمین زمانی و مکانی به اشتباه افتاد وگرنه قبلا از روی زمین افتادن باید با پای راستش، توپ را دفع می‌کرد. 

روی صحنه گل دوم هم مرادمند، اشتباه اول را مرتکب شد: او در صحنه پرتاب اوت، بی‌جهت روی گومیس پرید و بدون زدن توپ یا حتی متوقف کردن بازیکن الهلال با خطا، مالکیت توپ را به رقیب داد. اشتباهات مرادمند دیشب کم نبود و باید گفت یکی از دلایل حذف استقلال به اشتباهات مرادمند باز می‌گردد.

نمایش درخشان

امیرحسین حسین‌زاده، سورپرایزی بود که به بهترین شکل ممکن جواب داد. این جوان 20 ساله در همین تک بازی نشان داد اگر بتواند همین روند را ادامه بدهد، قادر است به بهترین شکل ممکن جای خالی اسماعیلی را پر کند و حتی بهتر از او هم باشد. حسین‌زاده کپی برابر اصل اسماعیلی است البته بدون اضافه کاری‌های شماره 8 سابقه و چرخیدن‌های بیهوده‌اش با توپ.

 اگر در نهایت اسماعیلی هم ماندنی شود، دست استقلال و مجیدی در این قسمت استراتژیک زمین کاملا پر خواهد بود. به نظر می رسد اسماعیلی در استقلال ماندنی شود.

ترکیب اشتباه بود؟

آیا استقلال می‌توانست با ترکیب بهتری روانه زمین شود؟ مثلا بازی کردن از ابتدای قاسمی‌نژاد به جای خاقانی؟ یا بازی کردن رمضانی که روی توپ‌های هوایی به شدت خط دفاع الهلال را اذیت کرد؟ یا بازی کردن دانشگر به جای آقاسی که شناخت بیشتری به نوع بازی غفوری داشت؟ و حتی مهدی‌پور به جای نیک‌نفس؟ معلوم است که می شد اما این سوالات را باید مجیدی و پین پاسخ بدهند.

نمایش خوب کاپیتان

وریا غفوری برابر الهلال، یک بار دیگر توانایی بالایش در کارهای هجومی را نشان داد. او برنده مطلق نبرد با ناصر دوساری و یاسر شهرانی بود. در کارهای دفاعی غفوری همچنان در شیفت به مرکز (صحنه گل دوم الهلال) و هماهنگی با سایر مدافعان روی خط آفساید (صحنه گل پرسپولیس در دربی برگشت) می توانست بهتر عمل کند. 

ستاره‌ها

ستاره‌ها با وجود اینکه در آنالیز رقبا، روی‌شان به شدت زوم می‌شود ولی بازهم کارشان را می‌کنند. استقلال و کادر فنی‌اش به خوبی می‌دانست 4 بازیکن اصلی و خطرناک الهلال در کارهای هجومی گومیس، دوساری، پریرا و مارگا هستند. قطعا هم برای مهار آنها، برنامه داشت و به بازیکنان گوشزد کرد ولی ستاره‌ها، کارشان را کردند: گومیس و دوساری روی پاس پریرا و مارگا گل زدند.