خلاصه قسمت چهارم سریال مردم معمولی
مردم بی مزه!
رومینا بعد از جدایی از خسرو تبدیل به یک دختر ایده آل شده و حالا محبوب ترین شخصیت مرکز تناسب طلاییست.
چهارمین قسمت از سریال مردم معمولی به کارگردانی رامبد جوان، پنجشنبه بیست و ششم فروردین ۱۴۰۰ به صورت اختصاصی در سایت فیلیمو منتشر شد.
باربارا می خواهد هر طور که شده فعالیت هایش را در مرکز تناسب طلایی بیشتر کند و آژانسش را در ملک برادرش گسترش دهد. بردیا هم به هیچ عنوان نمی تواند ترک تازی های خواهرش را تحمل کند و دعوا و جر و بحث از سویی به سوی دیگر مرکز کشیده می شود و پایانی برای آن قابل تصور نیست.
از سویی دیگر رومینا لحظه به لحظه در محل کار جدیدش محبوب تر می شود و دل همه ی اعضای مرکز را می برد. زن و مرد و پیر و جوان او را دوست دارند و او با خوش رویی با همه برخورد می کند. این موضوع برای خسرو ای که با او زندگی کرده است و رومینا ذره ای از رفتار اکنونش را در طول زندگی مشترکش نداشته است، قابل تحمل نیست.
خسرو بعد از تلاش های نافرجام برای بی اعتبار کردن رومینا سعی می کند خودش نیز در دل همکارانش جا باز کند اما در این کار هم ناموفق است. نهایتا با خواهش و التماس اجازه ی اخراج رومینا را از بردیا می گیرد. اما رومینا را نمی توان به این سادگی اخراج کرد. او نه تنها اخراج نمی شود بلکه بر همه ریاست می کند و آن ها را به سر کارشان می فرستد...
چهارمین قسمت مردم معمولی هم مثل سه قسمت گذشته اش چنگی به دل نمی زند و لبخندی بر لب نمی نشاند و بیش از هر چیز باعث افسوس مخاطب می شود. خوش بین ترین و خوش خنده ترین مخاطبان هم می توانند بعد از دیدن قسمت چهارم امیدشان را از این سریال و آخر و عاقبتش ببرند.
بعد از گذشت چهار قسمت هنوز هم هیچ شخصیت جذاب و خلاقانه ای در مردم معمولی ساخته نشده است و هنوز هم یک شوخی قابل اعتنا در آن دیده نمی شود. آخر دیالوگ «تو فکر کردی هیتلری و این جا هم لهستان بی دفاع؟» کمدی است؟ نهایت شوخی فیلمنامه ی مردم معمولی این است؟
مردم معمولی شباهت زیادی به کمدی های سال های دور تلوزیون دارد. زمانه ای که از سریال های کمدی اش خاطره ی خوبی به جا مانده است اما وقتی اکنون آن ها را دوباره می بینیم مشتی لودگی و اتفاقات لوس به نظر می آیند و معمولا بینندگان از خودشان می پرسند «ما به چی اینا می خندیدیم؟». مردم معمولی هم چنین است. این سریال یا خیلی تاریخ مصرف گذشته است و یا انقدر در سطح بالایی است که سال ها طول می کشد ما به فهمش نائل آییم!
دیدگاه تان را بنویسید