بهترین قسمت همرفیق با رئیسی و علیمردانی

نهمین قسمت برنامه گفت و گوی همرفیق به میزبانی و کارگردانی شهاب حسینی، پنجشنبه شانزدهم بهمن ماه از سایت نماوا و صفحه ی اختصاصی نماوا در اپلیکیشن روبیکا منتشر شد.

مهمان این قسمت از همرفیق نیما رئیسی بازیگر سینما، تئاتر و تلوزیون، مجری، گوینده، صدا پیشه و... است. او که دوست قدیمی شهاب حسینی است با حضور گرمش بخش ابتدایی برنامه را کمی متفاوت تر از سایر قسمت ها پیش برد و با جواب های کوتاهش به سوال های تکراری حسینی و پرداختن بیشتر به مرور خاطرات و ... فضایی صمیمی را به وجود آورد.

اما مهمان بعدی که به جمع نیما و رئیسی و شهاب حسینی اضافه می شود، محمدرضا علیمردانی است. حضور علیمردانی جو خوب برنامه را چندین برابر بهتر می کند و مرور خاطرات از دوره ی دوبله انیمیشن های خاطره انگیزی که آن ها کار کرده اند، گل می اندازد و شوخی ها و خاطرات شیرین پشت سر هم نقل می شود.

همرفیق شهاب حسینی در این قسمت تا حدودی به رسالتی که مدام می گوید برای خودش قائل است، می رسد. حضور سرشار از حسن نیت و خوش انرژی نیما رئیسی در برنامه است که می تواند حرف های مکرر راجع به رفاقت سایر مهمان ها را معنی کند. هیچ چیزی به جز نقل خاطره ی قرار ساعت ۷ و نیم صبح نیما رئیسی و شهاب حسینی و تاخیر ۴ ساعته ی نیما رئیسی نمی تواند معنای رفاقت باشد.

نقل این خاطره ی کوتاه به اندازه ی ساعت ها صحبت درباره ی موضوعاتی که شهاب حسینی مدام مطرح می کند آموزنده و شیرین و در راستای اهداف برنامه است. حتی ارادتی که حسینی و رئیسی به یکدیگر نشان می دهند، با این که مشخصا مدت هاست دیگر آن صمیمیت گذشته را ندارند، واقعی و بدون تظاهر به نظر می رسد و کارکرد پیدا می کند. نگاه سرشار از مهرشان به گذشته و نام آوردن از دیگرانی که عزیز شمرده می شوند، آن هم در حالی که حالا هر یک در گوشه ای مشغول کار و زندگی خود هستند بیشتر از هر چیزی می تواند این پیام را برساند که شاید برای حفظ یک ارتباط و یک رفاقت همین امروز باید اقدام کرد.

دیروز از طریق رسانه های همرفیق و نماوا خبری مبنی بر درخواست خانواده ی مرحوم علی انصاریان برای پخش قسمتی که او در کنار رضا صادقی در برنامه ی همرفیق حضور پیدا کرده است منتشر شد. بی صبرانه در انتظار پخش این قسمت و دیدن آخرین تصاویر از علی انصاریان هستیم. کسی که زندگی و فراز و نشیبش و مرگ زود هنگام و جگر سوزش برای دانستن قدر رفاقت، برای ارزش و اعتبار قائل شدن برای آن و محافظت از آن بهترین الگو است.