سرکوب کردن احساساتت باعث یه سری مریضی ها میشه که فکرشم نمیکنی؛ بیا تا برات بیشتر بگم
احساساتی که از بچگی اون ها رو سرکوب میکنید در بزرگسالی خودشون رو به شکل بیماری های ویرانگری نشون خواهند داد که این طغیان بدن نامیده میشه.
شایانیوز- تو زبان عامیانه وقتی حرف از احساس میشه خیلی ها خیال میکنن که فقط احساس عشق و محبت در میان هست در حالی که احساسات میتونه خشم، غم و اندوه، شرمندگی، عذاب وجدان، نفرت و... باشه حالا آخرین باری که با احساستون صادق بودید کی بوده؟ آخرین بار که گذاشتین احساستون نسبت به یه موضوع یا به فرد بالا بیاد کی بوده؟ این احساسات میتونه هر چیزی باشه مثلا از یه نفر متنفر بودین و اجازه دادین که احساستون خودش رو حداقل به خود شما نشون بده و پای حرفش بشینید و ببینید که چی میگه ولی در مقابل ممکن هست که شما اون احساس رو سرکوب کرده باشین و به خیال خودتون از بین بردینش در حالی که این تنها یه مثل خوردن یه قرص مسکن میمونه که موقت درد رو تسکین میده و اگر از اثربخشیش بگذره و حتی اون رو با معده ی خالی انداخته باشید قراره از درد به خودتون بپیچید.
رفتار ما به احساساتمون هم گاهی از اوقات همین طور هستش ما دستمون رو میذاریم جلوی دهن اون ها و جلوی داد زدنشون رو میگیریم که این میتونه دلایل مختلفی داشته باشه شاید بترسیم از این که اگر اون احساس رو بیان کنیم درک نشیم باشه ایرادی نداره ولی حداقل برای یه بار هم که شده باید اون رو پیش خودمون حداقل بیانش کنیم بهش اجازه ی اظهار وجود بدیم حداقل تو خلوت خودمون ما هم باهاش مثل دیگران بدرفتاری نکنیم اگر ما برای احساساتمون از هر نوعی حتی نفرت احترام قائل نشیم و درکشون نکنیم نباید از انسان دیگه ای انتظار داشته باشیم که ما و انواع احساسات ما رو درک کنه وقتی بین خودمون ما با خودمون یه دیوار بتنی وجود داره، کتاب های خوب زیادی برای درک این احساسات وجود داره که منشا و پایه و اساس اکثر این کتاب ها خودشناسی هست و آگاهی بیشتر پیدا کردن نسبت به خودمون، اگر فردی هستید که مدام خود سانسوری دارید و جلوی بیان احساساتون رو مثل یه والد سخت گیر میگیرید توصیه میکنیم که کتاب معرفی شده در طول این مقاله رو بخونید تا زمانی که احساساتون از دستتون در نرفته و یا به کلی شما رو ترک کنند و بشید یه آدم منزوی و یا به قدری کنترل شما رو به دست بگیرن که بشید یه آدم افسار گسیخته.
درباره کتاب بدن هرگز دروغ نمیگوید
این کتابه به قلم آلیس میلر نوشته شده است که نویسنده با این کتاب سعی کرده که به بررسی بسیاری از بیماری های جسمانی که در بزرگسالی بروز پیدا میکنند که نشا اون ها تربیت آسیب زا و خشن والدین در کودکی بوده، بپردازه، میلر با استفاده از تجربیات بیمارانش و همچنین بهره گیری از زندگینامه غولهای ادبیات جهان، افرادی نظیر فرانتس کافکا، ویرجینیا وولف و مارسل پروست سعی در بیان این موضوع که چطور سلطهگریهای والدین، تحقیر و خشونت اونها در کودکی باعث میشه که در بزرگسالی فرد، اون ها خودشون رو به شکل بیماری نشون بدن، داره که این بیماری ها میتونن شامل امراضی مانند بی اشتهایی، اختلالات تغذیه، پرخوری، سرطان، اعتیاد و بسیاری دیگر از بیماری هایی که در زندگی روزمره و عادی مشکل ساز میشن، باشه.
نویسنده در بدن هرگز دروغ نمی گوید سعی میکنه که جامعه رو از اطاعت بی چون و چرا با توجه به فرمان چهارم موسی که احترام و تبعیت از والدین هست، نهی کنه و به اون ها اخطار بده و از مردم میخواد که با دید وسیع تری به نقد این فرمان بشینند خصوصا در قبال والدینی که روش های ظالمانه و بی رحمانه در فرزند پروری اون ها مسبب زندگی ویران و ناخوشایند فرزندان در بزرگسالی خواهد شد.
کتاب بدن هرگز دروغ نمی گوید مناسب چه کسانی هست؟
این کتاب برای کسانی که میخوان از والدین آزارگرشان و سمی خودشون رها بشن، کسانی که میخوان ریشه بیماریهای جسمانی خودشون رو بشناسن و کسانی که میخوان به احساسات واقعیشون گوش بدن یکی از مناسب ترین گزینه ها هست.بر اساس گفته های این کتاب در صورتی که به تبعیت از والدین سرکش خودمون بپردازیم به قیمت این که دیده بشیم و از سمت اون ها دوست داشته بشیم مجبور به سرکوب کردن یک سری احساسات خواهیم شد که از دوران کودکی تا بزرگسالی در انتظار بیان شدن هستن و در حالی که این احساسات فروخورده بیان نشوند طغیان کرده و واکنش هایی به شکل بیماری در بزرگسالی در ما نشون خواهند داد.
اگر دوست داری زندگیت و قشنگ تر کنی به صفحه کتابخونه ما سر بزن تا با کتاب های خوب دنیات و بسازی.
دیدگاه تان را بنویسید