چرا پانته آ مدیری از ایران اینترنشنال اخراج شد؟

ملحق‌شدن و جدا شدن از هر رسانه‌ و محیط کاری، امری حرفه‌ای است. اخراج افراد هم به دلیل نقض خواسته یا ناخواسته اصول اداری، اگرچه از نظر انسانی، تلخ، اما متعارف است. مثلا اگر من مجری باشم و در لحظه‌ای که باید روی ایر باشم، خارج از استودیو، مشغول یک گفتگوی دوستانه با یک همکار باشم، یک خطای فردی مرتکب شده‌ام. فرقی هم ندارد در بی‌بی‌سی باشم یا ایران اینترنشنال و یا سی ان‌ان و فاکس؛ اگر کارفرمای من به دلیل چنین اشتباهی و عدم رعایت ساعات شروع و پایان شیفت، همکاری‌اش را با من قطع کند، نمی‌توانم چند ماه بعد، با موج مجازی یک جریان سیاسی همراهی کنم و بگویم: من چون از سیاست آن رسانه خوشم نمی‌آید، استعفا دادم.

چون همکارانم می‌دانند: اولا من استعفا نداده‌ام. دوما من در مورد سیاست آن مجموعه، هرگز انتقاد ثبت‌شده‌ای نداشته‌ام. و خودم هم می‌دانم اگر وقت‌شناس‌تر بودم، همچنان بخشی از آن مجموعه بودم. نتیجه‌گیری اینکه با خودمان و مردم روراست باشیم. با رسانه‌ها می‌توانیم مرزبندی داشته باشیم. انتقاد داشته باشیم. سیاستش را قبول نداشته باشیم. این حق ماست. اما تحریف واقعیت، با هر انگیزه‌ای، اقدام اخلاقی و شایسته‌ای نیست