دردسرهای موسسات مهاجرتی برای ایرانیان؛ یک میلیارد بده، پیش دکتر بشو

کالــج بین المللی اســم دهان پرکنی دارد. از آن اسم هایی که می تواند در قدم اول خیلی از افراد را مشــتاق مهاجرت کند. اما به نظر میرسد که این روزها برخی از دفاتر مهاجرتی بخشی از حقیقت را درباره این کالج ها از متقاضیان خود پنهان می کنند. چه حقیقتی؟

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از هفت صبح، نام یکی از این کالج های ایرانی در مجارســتان «الف» اســت. کالجی که یک ایرانی در بوداپســت و تهران تاسیس کرده. در تهران دانشجوها را جذب می کند و در بوداپست آموزش می دهد. یکی از دانشجویان سابق این کالج به هفت صبح اینطور توضیح میدهد: دفتر این کالج ایرانی از شما شهریه یورویی می گیرد و در یک دوره پیش پزشکی، پیش لیسانس، پیش فوق لیسانس یا پیش دکترا شما را ثبت نام می کند. شما 7 هزار یورو بابت دوره پیش پزشکی می دهید و تصور می کنید که وارد یک دانشگاه خارجی شــدید اما اینها فقط یک کلاس کنکور هستند که قرار اســت فقط و فقط شما را برای آزمون دانشگاه آماده کنند.

با اینکه با ثبت نام در این برنامه ها فکر و خیال آقا یا خانم دکتر شــدن از ذهن دانشــجوها بیرون نمی رود ولی دانشجویانی که از این مسیر به مجارســتان رفته اند می گویند که این کالج فقط یک موسسه در آپارتمانی در بوداپست است که نهایتا چند کلاس زیســت و علوم برگزار می کند و کار اصلی اش تقویت زبان دانشجوست. برای همین دوره یک ساله و کلاس های مقدماتی ماهی هزار یورو خرج زندگی و اجاره می دهید، یک سال در بوداپست می مانیــد و کلاس می روید و وقتی دوره تمام شــد، می توانید آزمون ورودی دانشــگاه های مجارستان را بدهید. تازه اینجاست که اگر دانشگاه قبول شوید باید پرداخت خرج دانشگاه را شروع کنید. تا اینجا شکوه و شکایتی نیست اما از اینجا به بعد برخی از دانشجویان می گویند که به اشکال مختلف مورد کلاهبرداری این کالج یا موسســاتی که آنها را به این کالج وصل کرده، قرار گرفته اند.

گفتگو با دانشجویان

ویزای دانشجویی یا دیگر (other)؛ مسئله این است برای صحت ســنجی این روایت ها با 6 دانشجوی این کالج گفت وگو شــده اســت. ســه نفر از دانشجویان شــاکی می گویند زمان ثبت نام به آنهــا اطلاع داده نشــده که ویزایی که قرار اســت با این کالج دریافت کنند، متفاوت از ویزای دانشــجویی بوده. یکی از این دانشجوها مستقیما از مسیر دفتر این کالج بین المللی در ایران وارد بوداپست شــده و دو نفر دیگر با واسطه دو دفتر مهاجرتی به این کالج رســیده اند. هر سه نفر آن ها می گویند که زمان ثبت نام به آنها گفته نشده که ویزایی به نام other می گیرند که امتیازها و شرایط ویزای دانشجویی را ندارد.

نفر اول میگوید: این کالج به هوای اروپا من را به مجارســتان کشــاند اما نگفت که با این ویــزا اجازه کار کردن که نــدارم هیچ، حتی نمیتوانستم یک حســاب بانکی باز کنم. اگر شما یک بلیت متروی دانشــجویی با این ویزا بخرید 100 دلار جریمه می شوید. دو دانشــجوی دیگر که با واسطه دفاتر مهاجرتی وارد این کالج شــده اند می گویند که این دفاتر موضوع ویزا را از آنها پنهــان کردند و کالج هم توضیحــی در این باره نداده اســت. حتی در دفتر مهاجرتی به یکی از این دانشجوها وعده داده شده بود که کمی بعد از سفر همسر خود را به بوداپست بیاورد ولی به محض رســیدن به مجارستان متوجه می شود که با ویزایی که کالج برایش گرفتــه نه تنها نمی تواند همســرش را بیاورد بلکه حتی نمی تواند برای کمک هزینه زندگی آنطور که وعده داده شده بود 20 ساعت در هفته کار کند.

سپهر دانشجوی دیگری که قبال از مسیر همین کالج الف به بوداپست رســیده، میگوید: من از مسیر یک دفتر مهاجرتی با آنها آشنا شدم. بعد از اینکه مبلغ مورد نظر آنها را پرداخت کردم ایــن کالج با دفتر مهاجرتی من قطع ارتباط کرد و دیگر تا یکسال پولی که من به کالج الف داده بودم به من برنگرداندند. در نهایت هم با وجود اینکه پول هتل و خدمات را پرداخت کرده بودم هیچکدام را ارائه ندادند. بررسی های هفت صبح نشــان می دهد که این ماجرا لزوما برای همه به یک شکل تکرار نشده و دانشجویانی هم هستند که از ابتدا نسبت به محدودیت های ویزایی که کالج «الف» برایشان میگیرد مطلع شده اند. با این حال شکایت دانشجویان شــاکی فقط محدود به ویزا نمی شود.

اول دکتر شوید بعد کنکور دهید

یکی از این دانشــجوها میگوید: مرحله بعد از کالج، دانشگاه است. این کالج ها باید برای ما پذیرش بگیرند. من در دفتر تهران یک بار بابت اپلیکیشن فی (هزینه آزمون ورودی دانشگاه) 700 یورو پرداخت کردم ولی یکبار دیگر هم در بوداپســت 200 یــورو دیگر بابت همین موضوع از من دریافت کردند که پیش از سفر به مجارستان درباره آن حرفی زده نشده بود. این هزینه تازه جدا از هزینه خود آموزشهاســت که برای آن 7 هزار یورو پرداخت کرده بودم. تا اینجای کار او 7 هزار و 900 یورو پرداخت کرده ولی در این بین هزینه های دیگری هم برای رسیدن به خاک مجارستان داده که یکی‌یکی گفته میشود.

از گفت وگو با یکی از مســئولین این آموزشگاه اینطور به نظر می رســد که آنها از دانش آمــوز کلاس نهمی به بالا را می توانند به مجارســتان اعزام کنند. آنها در واقع با مدرک ثبت نام در کالج یک ویزای یکســاله از سفارتخانه می گیرند. 

یک میلیارد تومان هزینه مدرک پیش پزشکی

این موسسات شــما را با یک راهنما (helper ) آشنا می کنند که این راهنما قرار اســت برای شما اتاقی در هتل بگیرد یا خانه اجاره کند. برخی از دانشــجویان مشخصا به مشکلی در این زمینه برخورد نکرده اند اما یکی دیگر از این دانشــجوها که به تازگی از بوداپست برگشته، میگوید: از من 700 یورو دریافت کردند که یک ماه در یک هتل اقامت داشته باشم ولی بعد از یک هفته من را بیرون کردند و گفتند حالا برو دنبال خانه بگرد. من 28 سال داشتم اما بچه هایی که سن کمتری داشتند بعد از یک تا دو هفته از هتل بیرون می شدند و آسیب زیادی می دیدند. ضمن اینکه وقتی نرخ هتل ها را می بینید متوجه می شــوید که به شما گران فروشی کرده اند و هتلی که گرفته اند در حاشیه شهر قرار داشته و خیلی ارزانتر از این حرف ها بوده اما ما در ایران همه این پول ها را نقدا پرداخت می کنیم و رسیدی نداریم که بتوانیم ادعایی داشته باشیم.

با این 700 یــورو، هزینه این دانشــجویی که رویای پزشک شدن داشــته به 8 هزار و 600 یورو می رسد. گفت وگو با یکی از مســئولین این کالج نشان می دهد که غیر از این مــوارد 800 یورو به عنوان شــارژ دفتر و 1100 یورو هم بابت ویزا از شــما گرفته می شــود. 

مبلغی که باید به آن 12 هزار یوروی دیگر بابت خرج زندگی ماهانه اضافه کنیم. حــدودا می توان گفت که این یکسال زندگی در کالج ایرانی مجارستان 23 هزار یورو هزینه دارد که از قرار می شود یک میلیارد و 250 میلیون تومان. یک مرد ایرانی که ساکن بوداپست است و ارتباط خوبی با این دانشجویان کالج داشــته میگوید: »اسلواکی، چک، لهستان و روسیه از کشورهایی هستند که با یک مدرک ثبت نام در کالج به ایرانی ها، حتی آنهایی که سن بالا دارند ویزا می دهند. مشکل اصلی کالج ها نیستند. بلکه دفاتر مهاجرتی اشــخاص را شستوشوی مغزی می دهند و زمینه سوءاستفاده را باز می کنند. با وعده و وعید به او می گویند که شما از طریق کالج ویزا می شوید و ظرف شش ماه تا یکســال زبان یاد می گیرید. ولی نمی گویند که اجازه کار نداری یا اطلاعات دیگری که هر مهاجر باید از قبل بداند.

صنار بده آش به همین خیال باش

سینا دانشــجوی دیگری که قبال از مسیر همین کالج الف به بوداپست رســیده میگوید: من از مسیر یک موسسه دیگر با آنها آشــنا شــدم. بعد از اینکه مبلغ مورد نظر آنها را پرداخت کردم این کالج با موسسه من قطع ارتباط کرد و دیگر تا یکسال پولی که من به کالج الف داده بودم برنگرداندند. در نهایت هم با وجود اینکه پول هتل و خدمات را پرداخــت کرده بودم هیچکدام را ارائه ندادند.« در نهایت اگر یکسال با ویزای کالج بوداپســت بمانید، این شــما هســتید که باید درس بخوانید و یک دانشگاه در مجارستان پیدا و در آزمون آن قبول شــوید.

اگر چنین تصمیمی نگیرید از اینجا به بعد یا دوباره باید برای تکرار همه این هزینه ها دست به جیب شوید و یا مانند برخی دیگر از دانشجویان راه پناهندگی در پیش بگیرید. این مســیری است که این روزها بســیاری از دانشــجویان ایرانی ساکن مجارستان طی میکنند. البته گروهی دیگر هم همه دردسرهای این مسیر را به جان میخرند تا با آن ویزای شنگن، خودشــان را به آلمان برسانند. حالا این دیگر تصمیم و تاثیر قدرت جیب آنهاست که در آلمان دوباره دانشگاهی برای ادامه تحصیل پیدا کنند یا مسیر پاره کردن مدارک و اعلام پناهندگی را در پیش بگیرند.