گیاهان برتر برای تولید بهترین عسل

زنبورداران تازه وارد اغلب گیج می‌شوند که چه گیاهان و گل‌های عسلی باید بکارند تا علوفه زنبور‌های عسل خود را تأمین کنند. آن‌ها نمی‌توانند درک کنند که گیاهان مناسب برای چراگاه زنبورعسل باید قبل از مشاهده نتایج قابل توجهی در مقدار عسل ذخیره شده در کندو، تعداد زیادی کاشته شوند و همه گل‌ها توسط زنبور‌ها کار نمی‌کنند.

پس چرا زنبور‌ها گل‌های خاصی کار نمی‌کنند؟ خب، برای شروع، فایده‌ای ندارد که گیاه شمعدانی قرمز بکارید و امیدوار باشید که زنبور‌های عسل را به باغ خود جذب کنید، زیرا زنبور‌های عسل قرمز را نمی‌بینند. از طرف دیگر، زنبور‌های عسل به گل‌های آبی، سفید، زرد و بنفش جذب می‌شوند. علاوه بر این، انواع گل‌هایی که گیاهان شما برای تهیه عسل استفاده می‌کنند بر طعم و رنگ عسل تأثیر می‌گذارد. روشن‌ترین عسل رنگی طعم آن بسیار ملایم است. شبدر شیرین، شبدر و یونجه عسل ملایم و ملایمی تولید می‌کنند.

شکوفه پرتقال و سایر درختان مرکبات، درختان توپلو، مریم گلی وحشی، گندم سیاه، نعناع اسب، باسوود و گل لاله همگی عسل تیره و قوی تری نسبت به گیاهان فوق تولید خواهند کرد، اما همچنان دارای طعم مطلوبی خواهند بود.

اگر فقط می‌خواستید زنبور‌های عسل را به باغ خود جذب کنید، برخی از گل‌ها و گیاهان مورد توجه زنبور‌ها قرار دارند:

قاصدک رازیانه اسطوخودوس نسترن دیزی چشم گاو رزماری اسنپدراگون آفتابگردان تیزل بومادران

با این حال، به عنوان یک زنبوردار حرفه‌ای، باید گیاهان عسل را در مقیاس بسیار بزرگتری مشاهده کرد.

برخی از زنبورداران تصور می‌کنند که با این کار یک عید پاییز به طور منظم برای جمع آورندگان عسل می‌کارند، یک یا دو هکتار از گیاهان مانند گندم سیاه کاشت می‌کنند. درست است که گندم سیاه مقدار زیادی شهد تولید می‌کند، اما یک یا دو هکتار برای یک زنبورستان متوسط ​​فقط یک قطره در اقیانوس خواهد بود

باید فهمید که یک کلنی از زنبور‌های عسل حاوی هزاران نفر است که هرکدام از آن‌ها در یک قلمرو وسیع قرار دارند و فقط مقدار بسیار کمی از مواد عسل سازی را به خانه حمل می‌کنند.

هر گیاه عسل باید گیاهانی باشد که نه تنها مقادیر شهد تولید کند بلکه به تعداد کافی برای تأمین مقدار عمده شهد نیز وجود داشته باشد.

در مقایسه با تعداد کمی گل، این دو شرط وجود دارد هرچند که تعداد زیادی از آن‌ها شهد معدنی را در اختیار زنبور‌های عسل قرار می‌دهند و به این ترتیب به بخش‌های کمتری از تابستان کمک می‌کنند.

گیاهان و گل‌های عسل زیر اثبات شده است که بهترین عسل را برای شما تولید می‌کنند

از مدت‌ها قبل شبدر سفید گیاه عسل پیشرو بوده است. زمانی عملکرد گل شبدر سفید احتمالاً از هر گیاه دیگر فراتر رفته بود، اما با تغییر شرایط کمتر رایج شده است. قبلاً در هر مراتع تکه‌های این شبدر بسیار انبوه بود که تقریباً "یک جایگاه خالص" را تشکیل می‌داد، اما با درک بهتر از تناوب زراعی، مراتع قدیمی شکسته و به سایر محصولات بذر می‌رفتند

در نتیجه، شبدر سفید به کناره‌های جاده، گوشه‌های حصار و مزارع رها شده که در آن هنوز رشد می‌کند و مقدار محدودی عسل زیبای خود تولید می‌کند، رانده شده است. این گیاه بومی آمریکا نیست، اما احتمالاً در اوایل استقرار کشور از اروپا یا آسیای غربی معرفی شده است. ادعا می‌شود که با "شمروک" ایرلند یکی است، اگرچه بسیاری از ایرلندی‌ها در این مورد اختلاف نظر دارند.

عملکرد از شبدر سفید به عنوان یک گیاه عسل اغلب تا حد زیادی به شرایط آب و هوایی بستگی دارد. دوسالانه است، باید یک فصل از دانه رشد کند و فصل دیگر شکوفا شود. در نتیجه، تابستان‌های خنک و مرطوب برای رشد گیاهان جدید برای سال آینده مطلوب است. اما اگر در دوره شکوفایی هوای خنک و مرطوب داشته باشیم ترشح شهد عقب مانده و محصول عسل در نتیجه کوتاه است.

از طرف دیگر، هوای گرم و به ویژه شب‌های گرم در طول دوره شکوفایی باعث ترشح شهد می‌شود و انتظار می‌رود محصول نسبتاً زیادی باشد. اگرچه هوا بسیار گرم و خشک است، ممکن است چنین ترشحی کاملاً قطع شود، زیرا در این شرایط دوره شکوفائی بسیار کوتاه است، گیاهان خشک می‌شوند و می‌میرند و جریان عسل شبدر سفید برای یک سال دیگر تمام می‌شود.

همه این عوامل تأثیر بسیار مهمی در مدیریت زنبورستان دارند و نشان می‌دهند که چقدر ضروری است که زنبوردار مستعمرات خود را برای جمع آوری سریع شهد شبدر سفید آماده کند. گاهی اوقات جریان برای هفته‌ها طول می‌کشد و ممکن است چند روز طول بکشد و زنبوردار که آمادگی آن را نداشته باشد، نمی‌تواند سود کسب کند.

همین مسئله، در درجه کمتری، شاید در بیشتر گیاهان عسل دیگر نیز صادق باشد. این مهم است که زنبوردار بداند که مازاد وی از چه گیاهانی بیشتر است و پس از آن آماده می‌شود که وقت آن را به موقع تأمین کند.

شبدر به طور گسترده‌ای به عنوان یک گیاه عسل کاشته شده است تا جای شبدر‌های قرمز معمولاً برای این منظور رشد کند. در بخش‌هایی که رشد خواهد کرد، باید بوته بیشتری کاشته شود، زیرا کیفیت بهتر یونجه و غالباً مقدار بیشتری نسبت به شبدر قرمز تولید می‌کند.

این گیاه به روشی شبیه شبدر قرمز رشد می‌کند و در خاک‌های سازگار با فرهنگ آن سال به سال و تقریباً به اندازه قرمز زندگی می‌کند. در خاک‌های خشک موفق نمی‌شود و به زودی "تمام می‌شود" و زمین را برای علف‌های هرز رها می‌کند.

عسل تولید شده بسیار شبیه به شبدر سفید است و احتمالاً بسیاری از مصرف کنندگان در تشخیص یکی از دیگری موفق نخواهند شد. این گیاه در بسیاری از بخش‌ها به یک گیاه مهم عسل تبدیل شده است و باید هر ساله از اهمیت بیشتری برخوردار شود.

شبدر قرمز معمولی مقدار زیادی شهد تولید می‌کند. شاید باید بگویم که مقدار زیادی شهد ترشح می‌کند، زیرا لوله‌های گل آنقدر عمیق هستند که زنبور‌های عسل نمی‌توانند به محتوای شهد برسند.

در نتیجه هر فصل مقادیر عظیمی از عسل را از دست می‌دهیم، فقط به این دلیل که زنبور‌های عسل برای بازیابی شهد با موفقیت از شبدر قرمز ساخته نشده اند. با این وجود، در هوای خشک و گرم، اندازه گل شبدر قرمز آنقدر کند شده است که به نظر می‌رسد زنبور‌ها در این شرایط می‌توانند به شهد برسند برای مطالعه‌ی بیشتر اینجا کلیک کنید..

یونجه، شبدر مهم دیگر، به عاملی بزرگ در تولید عسل تبدیل شده است. عسل حاصل از آن به عنوان بهترین عسل شبدر سفید کاملاً خوب نیست، اما از نظر کیفیت در رده‌های بالاتر قرار دارد و همیشه بازار آماده‌ای پیدا می‌کند.

لازم به یادآوری است که یونجه معمولاً همانطور که شکوفا می‌شود برای یونجه قلمه زده می‌شود و در نتیجه مزرعه‌های بزرگ یونجه چراگاه زنبور عسل را که انتظار می‌رود تأمین نمی‌کنند. تنها در مواردی است که گیاه اجازه دارد دانه خود را برساند بازدهی خوبی به دست می‌آورد و در این بخش‌ها مکان‌های زنبورستان اغلب با ارزش بالا هستند - با اشتیاق آن‌ها را جستجو می‌کنند.

یکی دیگر از درختان بومی آمریکا که مقدار زیادی عسل تولید می‌کند، درخت لاله یا صنوبر زرد بود. گل‌های بزرگ فنجانی شکل گاهی حاوی مقدار زیادی شهد هستند که زنبور‌های عسل از آن عسل تیره و قوی تشکیل می‌دهند، که برای غذای انسان مناسب نیست، اما از نظر پرورش در جوامع ارزش زیادی دارد.