شاهکار منت گذاشتن امیر حسین ثابتی در قبال نگرفتن وام ودیعه مسکن

امیرحسین ثابتی با انتشار تصویر از فرم دریافت مسکن سازمانی منت اینکه وام ودیعه مسکن نگرفته را سر مردم گذاشته است.

به گزارش «شایانیوز» به نقل از روزیاتو؛ وی نوشته: «دو ماه قبل گفتند به نمایندگان تهران خانه سازمانی داده نمی شود، اما اگر خانه‌ای که در آن زندگی می کنم به اسم خودم یا همسرم نباشد می توانم از طریق مجلس «وام ۵۰۰ میلیونی» تحت عنوان «ودیعه مسکن» بگیرم.

​ با اینکه همین سال گذشته برای گرفتن وام ۹۰ میلیونی فرزند سوم، از این بانک به آن بانک رفته بودم و در نهایت به خاطر اینکه نتوانستم ضامن جور کنم، بی خیالش شدم گرفتن وام ۵۰۰ میلیونی آن هم ۴٪ برایم بسیار جذاب بود و هیچ منع قانونی هم نداشت، اما این وام را به دو علت نگرفتم؛

۱. با خودم عهد کردم به جذابیت‌های مسئولیت عادت نکنم تا بعدا که در این جایگاه نیستم، پست و مقام نداشتن برایم مثل بازی مرگ و زندگی نباشد.

۲. اگر صبح تا شب مسئولان بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و… میگویند پول نیست تا به مردم عادی یک وام ۵۰ میلیونی بدهیم، یک راهش سخت گرفتن به خود مسئولین و جلوگیری از ریخت و پاش هاست. اما نمیدانستم همزمان رئیس و سایر اعضای بورس وام‌های میلیاردی برای خودشان گرفته اند! البته در این مسیر مصمم‌تر خواهم شد و همانطور که در نطق اولم نیز گفتم معتقدم اگر به مسئولان سخت گرفته نشود، به مردم آسان نخواهد گذشت…»

این اقدام ثابتی با حواشی و واکنش‌هایی همراه شده است. گذشته از حامیان تفکر جلیلی که مشغول تشویق او هستند، انتقاداتی نیز مطرح شد.

احسان بداغی، خبرنگار اصلاح‌طلب نوشت: «امیرحسین ثابتی بابت نگرفتن خانه سازمانی مجلس بر سر ملت، منت می‌گذارد. اما:

۱- این منازل برای نمایندگان شهرستانی است نه تهرانی‌ها.

۲-از کی برای نخواستن چیزی، نامه تقاضا پر می‌کنند؟

۳-فسادستیزی یعنی از بین بردن فساد‌ها و تبعیض‌های ساختاری، نه نگرفتن وام. خصوصا در جایگاه نماینده.»

محمدحسین شریفی زارچی نوشت: اگر مسکن سازمانی نمی خواستید چرا فرمش را پر کردید و انتشار دادید!

نمایشی بودن رفتار ثابتی، اما آنقدر عیان است که حتی برخی اصولگرایان نیز نتوانستند خود را به ندیدن بزنند و سعی کردن به نحوی آن را توجیه کنند. مثلا احسان رستگار، فعال رسانه‌ای اصولگرا نوشت: «نمی‌توان حکم قطعی داد مبنی بر نیّت عوام‌فریبانه #امیرحسین_ثابتی، ولی مستقل از عنصر نیّت؛

۱- عدم استفاده از امتیازات ویژه، حُسن است.

۲- اغلب نمایندگان، کمابیش گاه مواضع و رفتار‌هایی نمایشی دارند.

۳- عاقلانه و اخلاقی است که مواضع افراد را فارغ از «حبّ و بغض»‌هایی که داریم، تحلیل کنیم.»