بودجه رتبه معلمان 200 هزار میلیارد بودجه کل آموزش و پرورش 110 هزار میلیارد!!

محمدرضا نیک‌نژاد، معلم و فعال صنفی در پاسخ به این پرسش که یکی از بهانه‌ها برای اجرایی نشدن طرح رتبه‌بندی معلمان، نبود اعتبار کافی است به جامعه ۲۴ می‌گوید: من مانند خیلی از معلمان و جامعه این باور را ندارم که دولت پول ندارد. این‌ها به هر دلیلی نمی‌خواهند هزینه کنند و اسمش را گذاشتند که بودجه نداریم. هزینه‌هایی که در جا‌های دیگر می‌کنند سرسام‌آور است.

به گزارش «شایانیوز»، او در توضیح دلایل اجرایی نشدن طرح رتبه بندی معلمان اظهار می‌کند: بخشی از باور دولت سیزدهم این است که طرح اتفاقی سیاسی بوده هرچند طرح در دولت احمدی‌نژاد مطرح شد، اما می‌گویند دولت روحانی آن را اجرایی نکرد تا به دولت سیزدهم برسد.

این فعال صنفی اضافه می‌کند: به نظر من سازمان برنامه و بودجه و معاونت پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش آقای الهیاری این طرح را به صورت منطقی پذیرفته و اعمال کردند، اما وقتی به مجلس رفت درگیری‌های سیاسی با نماینده‌های مجلس سبب افزایش سقف آن شد. به گمان نمایندگان اینکه جلوی پای دولت دست انداز بیاندازند تا دولت دوازدهم نتواند آن را اجرا کند سبب می‌شود عملیاتی شدنش به دولت سیزدهم رسیده و سودش را دولت هم‌راستای خودش ببرد.

نیک‌نژاد با بیان اینکه عددی که مجلس تصویب کرد در حدود ۱۸۰ هزار میلیارد تا ۲۰۰ هزار میلیارد تومان است، می‌گوید: این در حالی است که بودجه آموزش و پرورش ۱۱۰ هزار میلیارد تومان است و طبیعتا این اعداد منطقی نیست. با وضعیت تحریم و کسری ۴۰۰ هزار میلیاردی قطعا قابلیت اجرا ندارد.

او با بیان اینکه معلمان هیچ ابایی از اعتراض نسبت به حقوق ندارند و این موضوع را در ماجرای واریز فوق‌العاده ویژه نشان دادند، می‌گوید: شخصا نداشتن پول را افسانه می‌دانم، اما چون آموزش و پرورش و ساماندهی وضع اقتصادی معلمان در اولویت نیست نمی‌خواهند بودجه صرف کنند، اما اجرای رتبه بندی برای این دولت ناگزیر است، چون حقی ایجاد شده و چندین سال است که پیگیری می‌کنند.

دولت ناگزیر از اجرای رتبه بندی معلمان است

این فعال صنفی با بیان اینکه معتقدم دولت از اجرای رتبه بندی معلمان ناگزیر است، می‌گوید: با اعمال کف رتبه‌بندی، دو و نیم تا سه میلیون تومان به حقوق معلمان اضافه می‌شود و در سقف، ۸۰ درصد حقوق استادان هیئت علمی دانشگاه برای معلمان واریز می‌شود. ممکن است درصدی از آن کم شود، اما معتقدم این اعتراض‌ها و خیزش‌هایی که در سراسر کشور به شکل مجازی و حقیقی راه افتاده دولت را به جایی رسانده که اجرایش کند. مثل فوق العاده ویژه که نتوانست از اجرای آن عقب‌نشینی کند. کاری کرد که نه سیخ بسوزد و نه کباب؛ درصد معلمان تازه کار را کم کرد و درصد معلمان با سابقه تقریبا همان قدر باقی ماند. فوق‌العاده ویژه اثرگذار در لایه‌های ۱۵ سال به بالا بود و همان حرفی که زدند تقریبا اجرا شد.