از ریکاردوی شجاع تا ساپینتوی ترسو؛ آیا استقلال دو سرمربی دارد؟

شکست استقلال مقابل گل‌گهر در هفته پانزدهم رقابت‌های لیگ برتر نه تنها شرایط این تیم در جدول رده‌بندی را سروسامانی نبخشید، بلکه جایگاه ریکاردو سا پینتو را نزد هواداران باشگاه استقلال متزلزل کرد. البته که در سطحی بالاتر، این شکست به مذاق مدیران فعلی باشگاه هم خوش نیامد تا آن‌ها با فراخواندن ریکاردو سا پینتو تشکیل جلسه دهند.

به گزارش «شایانیوز» به نقل از فوتبال 360؛ از اینجا به بعد خبرها متناقض است؛ عده‌ای از این می‌گویند که سا پینتو اولتیماتوم گرفته و اگر سپاهان را نبرد، از کار برکنار می‌شود. عده‌ای دیگر ولی سعی در تلطیف شرایط داشته و دادن اولتیماتوم به سا پینتو را تکذیب کرده‌اند. به هر روی، هر کدام از این موارد که باشد در اصل داستان تفاوت بزرگی ایجاد نمی‌شود: استقلال با این مرد پرتغالی این اواخر نتایج درخوری در لیگ برتر نگرفته و از کورس مدعیان قهرمانی لیگ برتر باز مانده است.

ریکاردو؛ شجاع‌دلی که هواداران صدایش می‌زدند

از زمانی که ریکاردو سا پینتو به فوتبال ایران برگشته تا برای دومین بار روی نیمکت استقلال بنشیند، جایگاه او حسابی در بوته آزمایش قرار گرفته. ریکاردو در روزهایی هدایت استقلال را به عهده گرفت که کمتر خارجی‌ای حاضر به سفر به ایران می‌شد؛ چه برسد به آنکه بخواهد برنامه‌ای بلندمدت بچیند و در کشور هم بماند. آن روزها پاتریس کارترون و اسماعیل کارتال، به بهانه جنگ 12 روزه، ایران را ترک کرده و دیگر برنگشتند. سرمربیان خارجی هم علاقه چندانی برای سفر و کار کردن در ایران نداشتند. در چنین فضایی اما ریکاردو سا پینتو نه تنها پیشنهاد استقلال را پذیرفت بلکه در چندین نوبت از بی‌تابی‌اش برای حضور سریع‌تر در ایران خبر داد.

 استقبال ریکاردو از سفر به ایران در آن بازه زمانی به قدر به مذاق مسئولان ورزشی خوش آمده بود که بسیاری را واداشت تا از او تمجید کنند. «شجاع دل» کم‌ترین صفتی بود که آن روزها، این مرد پرتغالی را با آن، مورد خطاب قرار می‌دادند. کار حتی تا جایی پیش رفت که بسیاری خواستار لغو محرومیت 4 ماهه این سرمربی به واسطه همین شجاعت و حسن‌نیت شدند. البته که در سطحی دیگر، هواداران استقلال هم از اینکه می‌دیدند ریکاردو دوباره به تیم‌شان برگشته خوشحال بودند. آن‌ها به قدری در فصل گذشته از عدم ثبات و ضعف سرمربیانی که در ابتدا و میانه فصل داشتند، زجر کشیدند که ریکاردو را به چشم یک نجات‌دهنده می‌دیدند.

ریکاردو هم به لحاظ فنی، خیلی زود توانست سطح استقلال را در مقایسه با فصل گذشته تغییر داده و نوید یک تیم مدعی را دهد. دست او برای خرید ستاره‌های بازار باز گذاشته شد و خلا‌های موجود را با بهترین گزینه‌ها پر کرد؛ دست‌کم آن روزها چنین تصور می‌شد. کمی بعد، وقتی ریکاردو و تیمش توانستند تراکتور مدعی را در هفته اول رقابت‌های لیگ برتر شکست دهند دیگر جایی برای شک و تردید باقی نماند؛ کم نبودند افرادی که استقلال را مدعی اصلی قهرمانی دانسته و ریل‌گذاری سا پینتو را در درست‌ترین حالت ممکن می‌دانستند.

سا پینتو ترسو شد؟

نیاز به گذر روزهای زیاد نبود تا بحران به کوچه سا پینتو برسد؛ درست کمی بعدتر و در اپیدمی شکل‌گرفته در فوتبال ایران، استقلال یکی پس از دیگری فرصت‌سوزی کرد تا امتیازات مهمی را از دست دهد. هرچند آن روزها این مرد پرتغالی خوش‌شانس بود که دیگر مدعیان هم حال خوشی نداشتند. مشکل بزرگ سا پینتو ولی دقیقا از جایی شروع شد که رقبایش در لیگ برتر، شروع به بردن‌های متوالی کردند ولی استقلال با سا پینتو درجا زد.

این بار دیگر جا برای توجیه زیادی باقی نمی‌ماند؛ سا پینتو فارغ از اینکه رقیب در چه سطح و جایگاهی در جدول رده‌بندی لیگ برتر است، مقابل آن‌ها امتیاز از دست داد؛ آن‌هم با یک فوتبال کم‌وبیش «ترسو» که شور و هیجانی به سکو منتقل نمی‌کرد. نتیجه شده آنکه استقلال تحت هدایت این مرد پرتغالی در 4 دیدار اخیرش در لیگ برتر ایران بردی به دست نیاورده و از 12 امتیاز ممکن فقط 3 امتیاز کسب کرده است!

حالا دیگر مسئله، شجاعت اولیه برای حضور در ایران در دوران به ظاهر جنگی نیست، بلکه شجاعت از دست رفته برای ارائه فوتبالی بی‌رحم در لیگ برتر است که بتواند استقلال را به جایگاهی که دارد برساند؛ به ویژه با آن‌همه هزینه سرسام‌آور. بدیهی است اگر ریکاردوی شجاع نتواند سا پینتوی شجاع‌تری در فوتبال ایران باشد، حضورش دوباره‌اش در استقلال، حتی اگر کنار خط مرد آرام و متینی نشان دهد، دوامی نخواهد داشت.