فرشته حسینی و پارادوکس جنسیتی تیپش رو فرش قرمز TIFF؛ زندگی در ایران و تبلیغ افغانستان
فرشته حسینی روی فرش قرمز TIFF با استایلی جسورانه ظاهر شد. استفاده از کلاه افغانستانی واکنشهای زیادی در فضای مجازی ایجاد کرد و بحثبرانگیخت.
شایانیوز- فرش قرمزها همیشه صحنهای برای نمایش جسارت، خلاقیت و البته تعریف دوبارهی مد بودهاند. در این میان، فرشته حسینی یکی از ستارههایی است که بارها ثابت کرده نگاه ویژهای به استایل شخصی دارد و انتخابهایش تنها یک لباس ساده نیست، بلکه بیانیهای از هویت و شخصیت اوست. حضور اخیرش در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو (TIFF) هم نمونهی روشنی از این مسئله بود؛ جایی که او با استایلی ترکیبی از ماسکولین مدرن و فمینیته ظریف روی فرش قرمز ظاهر شد و نگاهها را به خود جلب کرد.
ماسکولین مدرن یعنی چه؟
مد ماسکولین یا همان استایل الهامگرفته از لباسهای مردانه، عموماً بر پایهی ساختارهایی مثل کتوشلوار، برشهای زاویهدار، خطوط رسمی و اکسسوریهای جسورانه شکل میگیرد. در استایل فرشته حسینی، این بخش با کتوشلوار پیناسترایپ (راهراه کلاسیک) و شلوار کوتاه برمودا نمایان بود. همین ترکیب باعث شد ظاهر او حس قدرت، اعتمادبهنفس و جسارت را منتقل کند. بوت چرمی بلند تا حدود زانو هم این کاراکتر مردانه و قدرتمند را پررنگتر کرد.
فمینیته ظریف از کجا آمد؟
نقطهی مقابل این المانها، حضور جزئیاتی بود که استایل را نرمتر، زنانهتر و شیکتر کردند؛ مثل تاپ توری که با بافت ظریف و نیمهشفافش حس رمانتیک و لطافت را به اوتفیت اضافه کرد. همینطور انتخاب یک کلاه اروپایی سبکدار جلوهای هنری و فمینیته را به ترکیب افزود و تعادل بین قدرت و ظرافت را برقرار ساخت.
ترندهایی که در این استایل دیده میشود
استایل فرشته حسینی تنها یک انتخاب شخصی نبود؛ بلکه در دل خودش چند ترند پررنگ دنیای مد را هم جای داده بود:
کتوشلوار با برش غیرسنتی: به جای یک شلوار کلاسیک بلند، استفاده از برمودا حرکت تازهای بود.
شلوار برمودا: یکی از ترندهای برجستهی مد سالهای اخیر که ساختارشکنانه و جسورانه است.
پارچه راهراه کلاسیک (Pinstripe): نمادی از استایلهای رسمی و مردانه که دوباره در دنیای مد پررنگ شده.
بوت بلند چرمی: انتخابی که قدرت و استحکام را به استایل تزریق میکند و همزمان کاملاً بهروز است.
نقد استایل
اگرچه این ترکیب جسورانه و متفاوت بود، اما میتوان از چند زاویه نقدش کرد:
ریسک بالا: چنین اوتفیتی انتخاب هرکسی نیست و ممکن است برای بخشی از مخاطبان کمی بیشازحد جسورانه به نظر برسد.
تعادل رنگی: حضور خطوط پیناسترایپ و بوت بلند باعث شد رنگهای تیره غالب شوند. اگر اکسسوری روشنتر یا رنگی اضافه میشد (مثلاً کیف یا جواهرات مینیمال)، تعادل بهتری به وجود میآمد.
فرم بدن: برمودا اگرچه ترند است، اما روی فرش قرمز همیشه انتخاب پرریسکی به حساب میآید چون فرم بدن را کوتاهتر نشان میدهد. در اینجا بوت بلند هم این تأثیر را تشدید کرده.
کلاه پکول: یکی از جزئیات جالب استایل فرشته حسینی، کلاه پکول افغانستانی بود. پکول کلاهی سنتی و پشمی است که بیشتر در افغانستان شناخته میشود و به استایل او جلوهای منحصر به فرد و تلفیقی داد. این انتخاب اما واکنشهای متفاوتی داشت؛ برخی کاربران معتقد بودند استفاده از آن در ایران نوعی تبلیغ فرهنگ افغانستان است، در حالی که عدهای دیگر جسارت و خلاقیت او در ترکیب المانهای جهانی را تحسین کردند.
راهکار برای بهتر شدن
میتوانست با کمربند استیتمنت یا اکسسوری درخشان، کمر را برجستهتر کند تا تناسب اندام بهتر دیده شود.
انتخاب کیف کلچ رنگی یا حتی یک آرایش چشم جسورانهتر، میتوانست به استایل بعد تازهای اضافه کند و آن را از یکنواختی رنگی دربیاورد.
اگر به جای بوت بلند از کفش پاشنهدار یا بوت کوتاه استفاده میکرد، پاها کشیدهتر به نظر میآمدند و برمودا بهتر جلوه میکرد.
استایل فرشته حسینی روی فرش قرمز TIFF نشان داد که او بهخوبی توانایی تلفیق دو دنیای متضاد را دارد؛ قدرت مردانه و ظرافت زنانه. این انتخاب با وجود ریسکهایش، بهوضوح با شخصیت و استایل شخصی او هماهنگ بود و یکبار دیگر ثابت کرد که فرش قرمز برای او تنها محلی برای نمایش لباس نیست، بلکه صحنهای برای روایت داستان شخصیاش از طریق مد است.
دیدگاه تان را بنویسید