ترانه علیدوستی تقی به توقی خارجی پوش شده اصللل جنس؛ پیرسینگ گوشش از این سره تا اونسر!

شایانیوز- ترانه علیدوستی از بازیگرای مشهور و محبوبیه که این روزا البته شهرتش کمی تا قسمتی واژگون شده و حالا خانوم خانوما در ایران تو شرایطی نه چندان جالب به سر میبره چرا؟ چون کشف حجاب کرده. از این موارد که بگذریم و در رابطه با خود ترانه علیدوستی اگه بخوایم بگیم باید به این موضوع اشاره کنیم که ترانه بانو یکی از چهره های پولساز سینماست که در شبکه خانگی هم با شهرزاد ترکوند. اما ترانه علیدوستی انگاری هیچگاه تلویزیون رو آدم حساب نکرد که البته این کارشم دلیل داشته که چندان دلیلش درست حسابی به نظر نمیاد چرا که پول سینما خیلی بهتر بوده!!

قبل و بعد ترانه علیدوستی وقتی کَکشم نمیگزه!

در ادامه از منطق خانوم بازیگر در رابطه با کار نکردن در جعبه جادو خواهیم گفت اما ابتدا به ظاهر و باطن این بازیگر جذاب کشورمون برسیم که تو کارش با استعداد و خوب بوده تا به اینجای کار، اما در تیپ زدن تو چند سال اخیر به شدت افت داشته در حد برگ ریزون! ترانه علیدوستی از غرور بالایی برخورداره جوری که وقتی از جشنواره کن با اون همه ناجور بودن در استایل برگشت و کلی حرف خورد از مخاطب، کَکش هم نگزید و به کارش ادامه داد.

این در حالیه که واقعا از ترانه علیدوستی چنین ظواهری بعید بود اما خب انگاری خانوم بازیگر جدیدا قصد داشتن تا با این موارد بولد و دیده بشن در صورتی که تو سالهای گذشته واقعا جذاب عمل میکرد.

ترانه علیدوستی رو در دو تصویر راستی در گذشته می بینید و در دو تصویر چپی همین امساااال!

ترانه علیدوستی هرچی سانتی مانتاله زده کنار!

ترانه علیدوستی یکی از ساده ترین فیسارو میون خانومای بازیگر در سینما و تلویزیون داره که تا به حال دستی هم بهش نبرده و اعتماد به نفس خوبی ازش میگیره. این موضوع تو دهه نود خیلی مهمتر شد چرا که خانومای بازیگر به خوص اونهایی که نوپا وارد شدند به شدت با چهره هایی عملی و پر از پروتز هستند که تا جای ممکن گردن هم نمیگیرن و میگن خدا داده!!

ترانه علیدوستی حتی در آرایش هم چنین عمل میکنه و بیشتر ساده میپسنده که خب درسته به مرور زمان چهرش زمخت طور شد به نسبت ظرافت قبلش، ولی خب همچنان زیباییش رو حفظ کرده و فیس خوبی داره البته اگه با استایل های نه چندان زیباش خرابش نکنه!!

خاطره عجیب و آزاری که ترانه عیلدوستی از تلویزیون دید و گذاشتش کنار!

حالا شاید دلتون بخواد بدونین اون خاطره ای که ترانه علیدوستی از تلویزیون داشته و باعث شده تا خانوم بازیگر برای همیشه قاب جادویی رو ببوسه بزاره کنار چی بوده!

ترانه علیدوستی مدتها پیش در رابطه با تنها خاطره اش از تلویزیون در دوران نوجوانی بر روی صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت:

«همان طور که گفتم با صداوسیما همکاری نداشته‌ام که خاطره‌ای ازش داشته باشم. فقط همون یک اتفاقی که باعث شد دورش را خط بکشم را می‌تونم تعریف کنم:

سال ۷۹، اولین فیلمم رو بازی کرده بودیم، اما هنوز اکران نشده بود و کسی مطلقا من را نمی‌شناخت. دعوت شدم به برنامه‌ای در شبکه جام‌جم، سر جمع ده دقیقه؛ به عنوان استعداد نوجوان. برنامه زنده بود و در ساختمان شبکه دو ضبط می‌شد. سینمایی بود و مهمان‌های دیگری هم داشت.

سر ساعت رسیدم ساختمان شبکه دو. حراست بانوان جلوم رو گرفت که پالتوت کوتاهه؛ تا زیر زانو بود. برق ناخن هم داشتم. گفتن نمیشه بری. گفتم من اینجا کار نمی‌کنم و مهمانم. گفتن خیر نمیشه. از طرف برنامه یکی آمد دنبالم و اصرار و التماس که می‌شه تا خونه بری و مقنعه سر کنی؟ متاسفانه بچه بودم و گفتم چشم. تا خونه رفتم و برگشتم. راهم دادن.

پشت صحنه منتظر نوبت آنتن بودم که آقایی آمد. در حالی که لبخند عریضش تا بناگوش رفته بود، گفت ترانه خانم محیط اینجا سینما نیستا، لطفا جلوی دوربین رفتی نخند؛ لبخند بزن، ولی کامل نخند. بالاخره رفتیم جلوی دوربین. دو سوال جواب دادم دیدم مجری خانم چشم و ابرو میاد: از پشت صحنه اشاره می‌کنن خانم علیدوستی پا رو نندازه رو پاش.

پاییز بود. زدم بیرون و خیابان الوند رو عصبی و پیاده پایین آمدم. نیم ساعت هم توی برنامه نبودم، ولی نصف روز تحقیر شدم. عهد کردم هرگز دیگه پام رو اونجا نذارم. در این ۱۸ سال بارها تو مصاحبه‌هام اینو گفتم که تلویزیون نخواهم رفت و از طرف همکارانم و گاهی مردم انتقادهایی هم بود.

مثلا سال ۸۶ به خاطر مصاحبه‌ای با یک ماهنامه سینمایی و حرف‌هایی که ضد تلویزیون زدم، نام من از تیزر فیلم کنعان که آن موقع اکران بود، حذف شد. سر و صدایی هم شد و جناب ضرغامی آمد وسط که اشتباه شده و غیره.

همه اینها به کنار. منظور این نیست که سینما این سال‌ها بی‌سانسور بوده. گوش چسب زدن در سینما هم هست. کوک زدن شال و روسری به همه لباس ... اونقدر قصه زیاده که حوصله آدم از گفتنش سر میره. ولی همین فیلم‌های فضای بازتر سینما هم با سانسور و بی‌سانسور گاهی پشت در توقیف ماندن یا هیچ وقت رنگ پرده را ندیدن. پس سانسور در زندگی یکی مثل من مانعی دائمی و سرنوشت سازه. همیشه هم بوده.»