چرا عسل شکرک می زند؟/ روش های حرفه ای نگهداری عسل بدون شکرک زدن
شکرک زدن عسل پدیده ای طبیعی است که با رعایت دما و نگهداری مناسب می توان از آن جلوگیری کرد و عسل را همیشه نرم نگه داشت.
شایانیوز- عسل یکی از خوشمزه ترین و طبیعی ترین خوراکی هایی است که توی زندگی روزمرمون استفاده می کنیم. همه ما می دانیم که عسل علاوه بر طعم شیرین و دلچسبش، کلی خاصیت برای بدن داره؛ از تقویت سیستم ایمنی گرفته تا کمک به هضم غذا و حتی آرامش بخشی. اما گاهی وقت ها پیش میاد که عسلمون تغییر می کنه و دیگه اون مایع شفاف و روان سابق نیست. به اصطلاح می گیم عسل شکرک زده. یعنی چی؟ یعنی قندهای داخل عسل شروع می کنن به تشکیل کریستال های کوچیک و عسل حالت نیمه جامد و دونه دونه پیدا می کنه. خیلی ها وقتی این اتفاق میفته، فکر می کنن عسل خراب شده یا دیگه خوردنی نیست؛ اما واقعیت اینه که شکرک زدن عسل یه پدیده کاملاً طبیعی و رایجه و هیچ ربطی به فاسد شدنش نداره. با این حال، شکرک زدن می تونه ظاهر و بافت عسل رو تغییر بده و شاید بعضی ها این حالت رو دوست نداشته باشن یا بخوان عسل همیشه مایع و روان بمونه. خوشبختانه راه هایی وجود داره که می تونیم با رعایتشون از شکرک زدن عسل جلوگیری کنیم یا اگر عسل شکرک زد، اون رو دوباره به حالت مایع دربیاریم. توی این مقاله قراره به زبون ساده و کامل بگیم چرا عسل شکرک می زنه، چه عواملی روی این موضوع تأثیر دارن و چطور می تونیم این فرآیند رو کنترل کنیم تا همیشه عسل خوشمزه و خوش رنگی داشته باشیم. پس اگر شما هم از اون دسته آدمایی هستید که دوست دارید عسلتون همیشه نرم و تازه بمونه، با ما همراه باشید.
تعریف شکرک زدن عسل
شکرک زدن عسل یا کریستاله شدن به فرآیندی گفته می شود که در آن قندهای موجود در عسل، به ویژه گلوکز، به صورت کریستال های جامد در داخل عسل ته نشین می شوند. این اتفاق باعث میشود عسل از حالت مایع و شفاف به حالت نیمه جامد یا کاملاً جامد تبدیل شود. در واقع این فرآیند نشانه خراب شدن عسل نیست، بلکه یک پدیده طبیعی است.
علل شکرک زدن عسل
ترکیب قندی عسل؛ عسل از دو نوع قند اصلی گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. نسبت این دو قند در عسل های مختلف متفاوت است. هر چه میزان گلوکز بیشتر باشد، احتمال شکرک زدن بیشتر است، زیرا گلوکز نسبت به فروکتوز تمایل بیشتری به کریستاله شدن دارد.
رطوبت عسل؛ میزان رطوبت عسل تأثیر مستقیمی بر شکرک زدن آن دارد. عسل با رطوبت کمتر از 18 درصد، سریع تر کریستال می شود. عسل هایی که رطوبت بالاتری دارند، مایع تر باقی می مانند.
دمای نگهداری؛ دمای ایده آل برای نگهداری عسل حدود 14 درجه سانتی گراد است. دماهای پایین تر از این باعث افزایش سرعت کریستاله شدن می شوند. همچنین دمای بالا می تواند باعث تخریب خواص عسل شود.
وجود ذرات معلق؛ ذرات موم، گرده و ذرات خارجی در عسل می توانند به عنوان هسته های کریستاله شدن عمل کنند و فرآیند شکرک زدن را تسریع کنند.
نوع گل و منطقه جغرافیایی؛ منبع شهد (نوع گل) و شرایط آب و هوایی منطقه برداشت، بر ترکیب قندی و میزان شکرک زدن عسل تأثیرگذار است.
روش های جلوگیری از شکرک زدن عسل
گرم کردن عسل به صورت اصولی
گرم کردن عسل می تواند کریستال ها را حل کند، اما باید با دقت انجام شود. دمای مناسب برای گرم کردن عسل بین 35 تا 40 درجه سانتی گراد است. استفاده از حرارت بالا (بیش از 50 درجه) باعث تخریب آنزیم ها و خواص مفید عسل می شود. گرم کردن عسل در حمام آب گرم یا استفاده از دستگاه های مخصوص توصیه می شود.
نگهداری در دمای مناسب
همانطور که اشاره شد، نگهداری عسل در دمای حدود 14 درجه سانتی گراد از سرعت کریستاله شدن آن می کاهد. نگهداری در دمای خیلی پایین (مثلاً یخچال) باعث تسریع شکرک زدن می شود و دمای بالای 30 درجه باعث کاهش کیفیت عسل.
استفاده از عسل های با ترکیب قندی مناسب
اگر قصد دارید عسل طولانی مدت مایع باقی بماند، انتخاب عسل هایی با نسبت فروکتوز بالاتر (مانند عسل اقاقیا) کمک کننده است. این نوع عسل ها کمتر کریستاله می شوند.
نگهداری در ظروف مناسب
ظروف شیشه ای و درب دار به حفظ کیفیت عسل و جلوگیری از ورود رطوبت کمک می کنند. نفوذ رطوبت از محیط می تواند موجب تخمیر و تغییر در عسل شود.
و در نهایت..
شکرک زدن عسل یک پدیده طبیعی و غیر مضر است که بیشتر به ترکیب قندی و شرایط نگهداری بستگی دارد. برای جلوگیری از این اتفاق باید نکاتی مانند دمای مناسب نگهداری، گرم کردن اصولی، انتخاب نوع عسل مناسب و استفاده از ظروف مناسب رعایت شود. با این روش ها می توان کیفیت و طعم عسل را برای مدت طولانی تری حفظ کرد و از مصرف آن لذت برد.
دیدگاه تان را بنویسید