زوزه تنهایی برای پیدا کردن همدم / گرگ خاکستری اجتماعی ترین حیوان گوشتخوار

شایانیوز- گرگ خاکستری که گرگ چوبی نیز نامیده می‌شود، بزرگ‌ترین عضو خانواده سگ‌ها با خز از خاکستری تا قهوه‌ای، سیاه یا سفید است که در استتار برای شکار به آنها کمک میکند. دسته‌ای از گرگ‌های خاکستری در شب شکار می‌کنند و با استفاده از سرعت، دندان‌های تیز و چنگال‌های خود گوزن، آهو، گاومیش کوهان دار، خرگوش و ماهی صید می‌کنند. گفتنی است وزن گرگ های نر بین 65 تا 175 پوند (30 تا 80 کیلوگرم) و وزن ماده ها بین 50 تا 120 پوند (23 تا 55 کیلوگرم) است. طول کل آنها از 4 فوت و 3 اینچ تا 6 فوت و 9 اینچ (130 تا 205 سانتی متر) است.

جنگل محملی برای زندگی

گرگ های خاکستری در طبیعت  می توانند بین هفت تا هشت سال و تا 20 سال تحت مراقبت انسان زندگی کنند. اخیراً توزیع این نوع از گرگ ها به مناطق باز و جنگل های آمریکای شمالی، عمدتاً در آلاسکا، کانادا و شمال ایالات متحده محدود شده است. گرگ های خاکستری بسیار سازگار هستند و شناخته شده اند که در تمام زیستگاه های نیمکره شمالی به جز جنگل های استوایی زنده می مانند.

زوزه تنهایی برای رهایی از غربت

 زوزه کشیدن یکی از راه های ارتباطی این دسته از گرگ هاست؛ به عنوان راهی برای نگه داشتن گله در کنار هم، تحریک شکار و به عنوان شکلی از بیان سرزمینی از راه دور عمل می کند. زوزه کشیدن همچنین می تواند یک گرگ گمشده را به گله خود بازگرداند. «زوزه تنهایی» صدای کوتاهی است که توسط گرگی که از گله خود جدا شده است استفاده می شود. اگر پاسخ داده شود، گرگ به عمق می رود، حتی زوزه می کشد تا گله را از موقعیت خود مطلع کند و کمک کند تا پیدا شود. زوزه در طول فصل تولید مثل (ژانویه تا آوریل) افزایش می یابد. علامت گذاری بو از طریق خاراندن، اجابت مزاج و ادرار، همه ابزارهایی برای حفظ مناطق بسته هستند.

شکار برای رعایت نظم اکوسیستم

سرعت بالا به گرگ ها کمک می کند تا طعمه خود را بگیرند در حالی که دندان ها و چنگال های تیز گرگ کار را تمام می کند. گرگ خاکستری یک شکارچی کلیدی است و جزء لاینفک اکوسیستمی است که در آن یافت می شود. گرگ های خاکستری به صورت دسته جمعی شکار می کنند و می توانند طعمه های بزرگتر از خود را از جمله کاریبو، گوزن، آهو و گاومیش کوهان دار را از بین ببرند. گرگ ها نیز گهگاه طعمه های کوچک تری مانند بیور، خرگوش و ماهی را می گیرند و گاهی توت ها را می خورند. گرگ های خاکستری روزانه حدود سه تا چهار پوند غذا می خورند.

اجتماعی ترین حیوان گوشتخوار

گرگ خاکستری یکی از اجتماعی ترین حیوانات گوشتخوار است. گله‌های گرگ معمولاً پنج تا هشت گرگ دارند، اما گله‌هایی با 36 گرگ گزارش شده‌اند. این بسته اساساً یک گروه خانوادگی است که از یک جفت بالغ به نام جفت غالب و فرزندان آنها تشکیل شده است. جفت غالب معمولاً فعالیت را آغاز می کند، حرکت را هدایت می کند و کنترل را در زمان های بحرانی، مانند هنگام شکار، به دست می گیرد. اساساً، مادر و پدر به بقیه گروه آموزش می دهند که چگونه شکار کنند، زنده بمانند، از تهدیدها دوری کنند و قلمرو را علامت گذاری کنند. جفت غالب گله گرگ گاهی تا آخر عمر جفت می شود. آنها معمولاً تنها گرگ هایی هستند که در یک گله جفت می گیرند و از فعالیت جنسی دیگران جلوگیری می کنند. گرگ های دیگر ممکن است سلسله مراتب سلطه جداگانه ای داشته باشند که با رفتار پرخاشگرانه و نمایش های دقیق احوالپرسی و تسلیم توسط اعضای زیردست تقویت می شود. رهبر گروه ممکن است موقعیت خود را به عنوان مرد مسلط برای سالها حفظ کند، اما نزاع ناشی از افزایش حجم بسته یا کاهش منابع غذایی می تواند منجر به تقسیم یک بسته یا جدا شدن افراد شود.

دوره بارداری 62 تا 63 روز

در یک بسته، معمولاً فقط جفت غالب جفت می شود. جفت گیری ممکن است در هر زمانی از ژانویه تا آوریل اتفاق بیفتد و زایمان در بهار انجام می شود. خواستگاری می تواند روزها یا ماه ها با فحلی پنج تا پانزده روز طول بکشد. دوره بارداری 62 تا 63 روز با اندازه متوسط ​​نوزاد است. وزن توله گرگ در بدو تولد حدود 16 اونس (450 گرم) است و نابینا و ناشنوا هستند. بعد از 11 تا 15 روز چشمان آنها باز می شود. آنها در 3 هفتگی از لانه بیرون می آیند. لانه‌ها ممکن است در شکاف‌های سنگ، کنده‌های توخالی یا کنده‌های واژگون باشند، اما معمولاً در یک گودال هستند که یا توسط خود والدین حفر شده‌اند یا در ابتدا توسط حیوان دیگری ساخته شده و توسط گرگ‌ها بزرگ شده‌اند. این تونل‌ها یا لانه‌های زایمان، یکی از تنها راه‌هایی هستند که گرگ‌ها به دنبال سرپناهی می‌روند، و ممکن است سال‌ها از همان لانه مکرر استفاده شود.