جنون تجاوز به زنان برای پول/ قاتلی که پس از تجاوز به اجساد بی سر دفنشان میکرد

شایانیوز- در خیابان های باریک شهر باستانی مراکش، یک قاتل بود، یک قاتل زنجیره ای. در دهه 1900، گزارش شد که او در ناپدید شدن ناگهانی و عجیب ده ها زن نقشی داشت. درواقع مشخص شد که یک کفاش و نویسنده عمومی شهر به نام حاج محمد مصطفوی، مغز متفکر و عامل یک سری از قتل‌های بود که در مراکش رخ داده بود.

دست در دست پیرزن برای کشتن دختران زیبا

مصفوی که ملقب به قاتل طاق مراکش بود، پیرمردی پینه دوز و نویسنده عمومی بود؛ او برای افرادی که برای دیکته نامه های خود نیاز به نویسنده داشتند کار می کرد. او در کنار پیرزنی 70 ساله به نام آنا، زنان جوان را با موفقیت به مغازه خود کشاند، وسایل آنها را دزدید، آنها را کشت و اجساد بی سر آنها را در زیر مغازه و باغ خانه اش دفن کرد. توطئه های مصفوی و آنا تا آوریل 1906 مخفی ماند، زمانی که ساکنان شهر متوجه شدند که چندین زن جوان به طور مرموزی ناپدید شده اند. 

مثله کردن زنان برای دریافت پول

زن، دست راست مصطفوی بود و برای گرفتن اعتراف توسط یکی از خانواده‌ها دستگیر و تحت شکنجه قرار گرفت. آنا گفت که به دخترانی که برای دیکته کردن نامه به مغازه مصطفوی می‌آمدند شراب میخوراندند و سپس «سر آنها را میبریدند». بدن مثله شده آنها را در گودالی عمیق دفن کرده و پول آنها که معمولا مبلغی ناچیز بود را به جیب میزدند. سخنان او منجر به دستگیری کفاش شد و او نیز به جرم خود اعتراف کرد. با این حال، برخلاف آنا که در اثر شکنجه جان خود را از دست داد، مصطفوی مدت زمان بسیار طولانی تری را صرف شکنجه کرد. مقامات مراکش به سرعت به اشتباهات قاتل زنجیره ای پی بردند.

فرار از مصلوب شدن

چند روز پس از افشای جنایات این قاتل زنجیره ای سرنوشت پیرمرد رقم خورد. مصفوی به مصلوب شدن محکوم شد؛ به این دلیل که بیست جسد سر بریده در گودالی عمیق زیر مغازه و شانزده جسد دیگر در باغ پیدا شد. این نوع مجازات در آن زمان در مراکش رایج بود. این مجازات اما توسط مقامات خارجی مقیم مراکش به خوبی مورد استقبال قرار نگرفت. آنها مصلوب شدن را مجازاتی ظالمانه و غیر انسانی می دانستند. مصطفوی هنوز به صلیب کشیده نشده بود، او با یک اعدام وحشتناک روبرو شد.

اعدام وحشتناک اما سرگرم کننده

پس از دستگیری به زندان شهر منتقل شد و نحوه اعدام او مشخص شد. مقامات قصد داشتند او را برای طولانی ترین زمان ممکن شکنجه کنند و سپس زنده به دیوار بکشند. دستور اعدام دارای امضای خود سلطان بود و اجرای حکم در میدان بزرگ شهر و در معرض دید عموم مردم نشان می‌دهد که مقامات مراکشی می‌دانستند که این برنامه هولناک دخالت نخواهد کرد. جلسات شکنجه قاتل زنجیره ای برای رهگذران سرگرم کننده بود. آنها هر روز می آمدند تا ببینند که مصفوی شلاق می خورد و صدای جیغ و طلب رحمت او را می شنیدند. زندانبانان مرد برای اینکه مطمئن شوند بیشتر دوام می آورد و زود نمی میرد، پس از شلاق زدن، سرکه و روغن روی زخم هایش می ریختند.