صعود یک پسر معلول از دیوار بلند شیشه ای!

ورزشکار پاراپلژیک روی صندلی چرخدار از آسمان خراشی در هنگ کنگ به ارتفاع 820 فوت بالا می رود.

به گزارش خبرگذاری CNN، روز شنبه ساکنان هنگ کنگ شاهد ورزشکار پاراپلژیک به نام لای چی وای بودند که خود را روی ویلچرش می بندد و از یکی از آسمان خراش های بزرگ شیشه ای شهر بالا می رود.

لای، با گذشت بیش از 10 ساعت موفق شد تا بیش از 250 متر (حدود 820 فوت) خود را بالا بکشد و این کار را در تلاش برای جمع آوری پول برای بیماران نخاعی انجام داد. 

او همچنین گفت: "من کاملا ترسیده بودم. در زمان بالا رفتن از کوه، می توانستم خود را با سنگ ها یا صخره های کوچک نگه دارم اما زمان بالا رفتن از برج شیشه ای، تنها باید به طنابی اعتماد می کردم که از آن آویزان شده بودم". 

این رویداد به اندازه 670.639 دلار (5.2 میلیون دلار) را برای بیماران نخاعی هنگ کنگ جمع آوری کرد.

این کوهنورد 37 ساله، پس از یک تصادف رانندگی در 10 سال پیش از کمر به پایین فلج شد. 

پیش از آن، وی چهار بار قهرمان صخره نوردی آسیا شده بود و در یک مقطع در سطح جهانی نیز، نفر هشتم شد.

پس از آن تصادف، او با کمک صندلی چرخدار خود با سیستم قرقره و استفاده از قدرت بالاتنه خود، کوهنوردی را از سر گرفت. پنج سال پیش، از کوهی با ارتفاع 495 متر (1624 فوت) به نام High Lion Rock که نمادی از فرهنگ محلی یا قدرت و شن و ماسه هنگ کنگ بود، صعود کرد.

لای گفت: همیشه به دنبال هدفی بودم که  مرا به ادامه زندگی سوق دهد و بنابراین تصمیم گرفتم تا علاقه ام به کوهنوردی را دنبال کنم چون می دانستم که حتی با ویلچر هم میتوان از کوه های صخره ای بالا رفت و همین موضوع باعث شد تا به نوعی فراموش کنم که یک فرد معلول هستم. من هنوز هم می توانم مثل یک فرد عادی زندگی کنم و کاری که دوست دارم را انجام دهم". 

روز شنبه، لای به دلیل ایمنی نتوانست به بالای برج نینا به ارتفاع 300 متر (984 فوت) برسد. او گفت که امیدوار است که صعودش بتواند پیامی را ارسال کند.

او در این باره گفت: " برخی از مردم مشکلات معلولان را درک نمی کنند. بعضی از آنها فکر می کنند که ما همیشه ضعیف هستیم و به کمک یا ترحم مردم نیاز داریم اما من می خواهم به همه بگویم که لزوما همیشه ، اینطور نیست. من می خواهم به همه ثابت کنم که یک فرد معلول هم می تواند بدرخشد، فرصت ایجاد کند، امیدوار باشد و نور امید را در دل مردم روشن کند و بنابراین،  معلولیت را نباید همیشه به عنوان یک ضعف در نظر گرفت.