فیلم رها شدن کوه زباله ها در مسیر زائران کربلا، رسم امانت داری این نیست

شایانیوز- طی اخباری که به تازگی منتشر شده اند، شاهد ویدئویی هستیم که طبیعت قصر شیرین کرمانشاه به سمت عراق را نشان می دهد. اما نکته ی قابل تامل در این ویدئو، انبوهی از ظروف پلاستیکی رها شده است که گفته می شود توسط زائرین در آن مسیر برجای گذاشته اند. نکته ی قابل تامل در خصوص این تصویر این است که زباله ها روی هم انباشته شده و یا بدون هیچ حفاظ یا کیسه ای در زمین خدا پخش شده اند. لذا و با وزش هر بادی نیز به اینطرف و آنطرف می روند.

چنین اقدامی از زائرین اربعین بعید بود

باید گفت که سفر اربعین یک سفر زیارتی است. مسیری که شرکت کنندگان در آن باید قبل از هرچیز بدانند از ذاتی معنوی برخوردار است. لذا چندان پذیرفتنی نیست که طی آن چنین آثاری را از خود برجای بگذارند. حال آنکه باید به این نکته نیز اشاره کرد که آنها در حال رفتن به زیارت فردی هستند که خود به مردم داری و رافت، شهره ی آفاق بود. مرد بزرگی که جان خود و عزیزانش را در راه آرمان هایی نظیر آزادگی فدا کرد. لذا بیش از هر چیز آموزه های اوست که در هر مسیری باید آویزه ی گوش و چراغ راه پیروانش قرار گیرد.

زباله ی رها شده و آسیب های غیر قابل جبرانش

زباله ی رها شده در کمترین ابعاد نیز می تواند آسیب های مانداری برای طبیعت  به همراه داشت باشد. حال آنکه اگر به ویدئوی منتشر شده از این رویداد بنگرید، با وسعت زیادی از انباشتگی زباله های پلاستیکی رو به رو خواهید شد. تبعات این بی توجهی اما هم گریبان طبیعت را می گیرد و هم گریبان هم نوع را. چرا که اگر فرض را بر این بگذاریم که این ظروف کاملا پاکسازی نشده و حتی تکه ای با وزش باد به دوردست ها منتقل شود، می تواند برای خاک، حیوانات و حتی بهداشت زیستی منطقه مشکلاتی جبران ناپذیر را پدیدار سازد. کما اینکه پاکسازی آنها توسط انسان نیز اضافه کردن بار بر دوش کسانی است که نقشی در ایجاد یک رخداد نداشته است. حال آنکه شاید بتوان عنوان حق الناس را هم روی آن گذاشت. 

رعایت امانت داری از رسوم آزادگی است

جدای از تمام این مباحث اما باید اشاره کرد که  زمین خانه ایست وسیع که توسط خالق دست و دلباز، تا مدتی در دست انسان به امانت گذاشته شده. لذا علاوه بر اینکه رعایت ساحت امانت داری از مرتبه ی والایی برخوردار است، محافظت از آن بر هر انسان آزاده ای نیز واجب و ضروریست.

 طول عمر پلاستیک در طبیعت

انواع پلاستیک جزء مواردی هستند که دیرترین چرخه ی تجزیه را دارند. این مواد قادرند سالهای سال بدون آسیب در محیط باقی بمانند. به طوری که عمر آنها را از 250 تا 500 سال تخمین زده اند.

با این همه بسیار باعث تاسف است که با ورود به دل هر طبیعتی، گاها نمونه هایی رها شده از انواع زباله را مشاهده می کنیم. غافل از اینکه رها کرده آن به حال خود، چه آسیب جبران ناپذیری را به محیط زیست انسان و طبیعت وارد می سازد.

شاید اگر بدانیم، چنین عمل نکنیم!

پلاستیک ها عموما نتیجه ی تشکیل یک زنجیره مولکولی به نام پلیمر هستند که طویل بوده و به ماده استحکام می بخشد. لذا علاقه ای به شرکت در واکنش های شیمیایی با باقی مواد نداشته و همین موضوع سبب می شود این مواد تا سالیان سال بدون تجزیه در طبیعت ماندگار باشند.

بر همین اساس باید گفت که به گزارش اسپوتنیک شیشه ۴۰۰۰ سال، پلاستیک ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ سال، پوست میوه ۶ ماه و آدامس ۵ سال زمان برای بازیافت و بازگشت به طبیعت نیاز دارند. با این که برخی از زباله ها نیز آرام آرام در طبیعت تجزیه می شوند ولی برخی دیگر نه تنها به قوت خود باقی اند، بلکه آسیب زایی آنها گاها بدون جبران است.