آخرین خبرها از رتبه بندی معلمان؛ چرا رتبه بندی به تعویق افتاد؟

ظاهــرا قرار نیست که پس از ۱۰ سال، مطالبه اصلی این روزهای معلمان اجرایی شود و در شرایطی که سازمان برنامه و بودجه برای تامین بودجه ۲۵‌ هزار میلیارد تومانی لایحه رتبه بندی معلمان وعده داد بود که این موضوع در روز یکشنبه تصویب شــود، نمایندگان مجلس برای دومین بار این لایحـه را برای رفع ابهام به کمیسیون آموزش مجلــس بازگرداندند.

به گزارش «شایانیوز» و به نقل از آرمان ملی، پیش از این نیز نمایندگان مجلـس در روز ۲۸‌ مهر بخش‌هایی از لایحه رتبه‌بندی معلمان را تصویب کردند و بخش‌هایی را نیز برای اصلاح به کمیسیون آموزش و تحقیقات ارجاع دادند. در همان روز کمیسیون آموزش مجلس اعلام کرد که ایرادات مصوبه را رفع و آن را برای تصویب به صحن علنی مجلس ارسال کرده است. با این حال تعدادی از نمایندگان اعلام کردند که وضعیت معلمان دارای مدرک پایین‌تر از کارشناسی همچنان ابهام دارد و این لایحه بار دیگر به کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بازگردانده شد.

موافقت دولت با تخصیص ۲۵ هزار میلیارد تومان برای اجرای رتبه‌بندی معلمان

در این رابطه علیرضا منادی سفیدان، رئیس کمیسیون آموزش مجلس، اعلام کرد: «ابهامات این لایحه رفع شده و هفته آینده بار دیگر در صحن علنی مجلس بررسی خواهد شد.» او پیش بینی کرد که «این لایحه تا ۴۵ روز دیگر تصویب و از سوی شورای نگهبان تایید شود.» اما روز گذشته مجلس درباره این لایحه یک جلسه غیر علنی برگزار کرد و رئیس کمیسیون آموزش مجلس گفت که «در این جلسه رئیس سازمان برنامه و بودجه از موافقت دولت با تخصیص ۲۵ هزار میلیارد تومان برای اجرای رتبه‌بندی معلمان خبر داد.»

نکته مهم در عدم تصویب لایحه رتبه بندی اختلاف ۱۷۵ هزار میلیاردی است

پیش از این، علیرضا کاظمی، سرپرست وزارت آموزش و پرورش، روز پنجشنبه ۲۹ مهر گفته بود که در بودجه ۱۴۰۰ منابع مالی کافی برای اجرای این لایحه پیش‌بینی نشده و چالش بزرگ مشخص کردن بودجه اجرای آن است. ۲۵ هزار میلیارد یا ۲۰۰ هزار میلیارد؟‌ طی سال‌های اخیر معلمان برای تصویب این لایحه بارها تجمعات اعتراضی برگزار کردند و در آخرین این تجمعات، روز شنبه نیز گروه‌هایی از معلمان از استان‌های مختلف با تجمع در مقابل مجلس خواستار تصویب این لایحه شدند. نکته مهم در عدم تصویب این لایحه اختلاف ۱۷۵ هزار میلیاردی (البته در گفتار مسئولان برای تصویب این لایحه و یادگار دولت حسن روحانی) است، مثلا بر اساس ماده ۳ این لایحه که پیش از این به تصویب رسیده بود معلمان رتبه‌های پنج گانه آموزش‌یارمعلم، مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم دریافت می‌کنند، حقوق معلمان نیز باید بر اساس این رتبه‌ها تا ۸۰ درصد افزایش پیدا کند. اما مشکل اصلی در بار مالی این لایحه است و هنوز کسی نمی‌داند که اجرای این لایحه تا چه اندازه برای دولت بار مالی خواهد گذاشت.

بالاخره رتبه بندی چقدر بودجه می خواهد؟

در شهریور امسال، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به اینکه اجرای رتبه‌بندی متناظر با هیات علمی، ۲۰۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد و ظاهرا شدنی نیست، از تغییر شکل رتبه‌بندی خبر داد. در این مدت ارقام دیگری مانند ۸۰ هزار میلیارد یا ۶۰ هزار میلیاردی نیز عنوان شده است. مثلا در شهریور امسال، رحیم زارع، سخنگوی کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۰ اعلام کرد که «اجرایی شدن رتبه بندی معلمــان نیازمنــد بودجه‌ای ۶۰ هزار میلیاردی است.» اما در همان روزها، حاجی بابایی، وزیر اسبق آموزش و پرورش و رئیس فعلی کمیسیون برنامه و بودجه مجلس اعلام کرد: «کسی گفته است رتبه بندی معلمان ۲۰۰ هزار میلیارد تومان هزینه دارد! معنی این حرف یعنی اینکه میانگین حقوق معلمان ۳۰ میلیون تومان می‌شود. این عددها را از کجا می‌آورند؟!» ولی خود معلمان بر این باورند که با مبلغی حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان نیز می‌توان این طرح به مرحله اجرا برسد.

دولت این لایحه را یک لایحه تحمیلی از سوی دولت قبل می‌داند

رتبه بندی معلمان یا رقابت سیاسی درباره این ابهامات، یک کارشناس آموزشی در گفت‌وگو با خبرنگار «آرمان ملی» باور دارد: «این اعداد و ارقام، برای دور زدن و بیرون انداختن توپی است که از دولت قبل به زمین دولت سیزدهم انداخته شده، چون بار مالی ۲۰۰ هزار میلیاردی بر دوش دولتی که تازه شروع کرده، یک شوخی است. آن‌طور که محمدرضا نیک‌نژاد می‌گوید: «طی چند روز اخیر که لایحه رتبه بندی معلمان داغ بوده و قرار شد که روز گذشته برای رای گیری به صحن محلس برود، هنوز ابهامات زیادی از سوی معلمان مطرح بود. آنچه که مسلم است، دولت این لایحه را یک لایحه تحمیلی از سوی دولت قبل می‌داند و هرچند که رئیس جمهور باور دارد این رتبه‌بندی، حق معلمان است، اما مانند یکسری از برنامه‌ها و لایحه‌های دولت گذشته، آن را تحمیلی می‌داند.

متاسفانه موضوع رتبه بندی معلمان به یک رقابت سیاسی میان حامیان دولت قبل و دولت جدید تبدیل شده است. آقای رئیسی زمانی‌ که رئیس جمهور کشورمان شدند، یکسری قول‌ها در ارتباط با معلمان دادند که آنها حقوق‌شان کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد و… اما رفتار دولتمردان، مسئولان سازمان برنامه و بودجه و برخی از نمایندگان مجلس نشان می‌دهد که خیلی موافق تصویب این لایحه نیستند. اصلی‌ترین دلیل این ادعا ارقام نجومی است که توسط نمایندگان مجلس و برخی از مسئولان سازمان برنامه و بودجه به میان می‌آید و همان‌طور که آقای حاجی بابایی نیز گفته است: معلوم نیست که این عددها را از کجا می‌آورند؟! در حالی‌که از سال گذشته که ۲۵‌ هزار میلیارد و امسال حداکثر ۳۰ هزار میلیارد تومان (البته با توجه به تغییرات شاید کمی بیشتر) می‌توان این لایحه را به‌ بهترین شکل اجرا کرد.

در دولت قبل این لایحه با اصرار همین نمایندگان مجلس یازدهم، بار مالی آن افزایش پیدا کرد که بار بیشتر بر دوش دولت بگذارند، اما زرنگی دولت دوازدهم در آخرین روزهای فعالیت خود، سبب شد که تصویب این لایحه برای دولت سیزدهم به‌ یادگار گذاشته شود که حالا همان افزایش بار مالی، سبب شده دولت قادر به‌اجرای آن نباشد.

ایجاد جو روانی با ارقام نجومی

نیک نژاد، این‌گونه رقم‌ها را برای ایجاد بار روانی برای خریدن زمان عنوان می‌کند و معتقد است که حتی این جو ‌روانی ایجاد شده، جواب هم داده و در ادامه گفته‌هایش می‌افزاید: رتبه‌بندی معلمان موضوعی است که معلمان به‌ شدت به‌ دنبال تحقق آن هستند و به مطالبه اصلی آنها تبدیل شده است. اما زمانی‌که یکی از مسئولان سازمان برنامه و بودجه پیش از تصویب این لایحه اظهار می‌کند: «باید منتظر ماند تا نظر شورای نگهبان نیز در رابطه با فشار مالی به دولت اعلام شود. از طرفی احتمال دارد که پیشنهادی به سران قوا برود تا در این زمینه تصمیم‌گیری صورت بگیرد که یا منابع آن تامین شود و یا این طرح متوقف بشود.» از دید بنده آنها می‌خواهند با جو روانی درخصوص ارقام ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار میلیاردی، این لایحه را نادیده بگیرند و اعلام کنند که دولت بودجه ندارد، که البته نیز اگر قرار باشد این بار مالی بر دوش دولت بیفتد، منطقی نیست، اما رقم واقعی با این ارقام نجومی از زمین تا آسمان فاصله دارد.

این کارشناس آموزشی در ارتباط با ابهامات این لایحه نیز می‌افزاید: بدون تردید اگر پیگیری‌ مداوم و ۱۰ ساله معلمان نبود و وضعیت معیشتی و اقتصادی معلمان به این لایحه گره نمی‌خورد، این لایحه را رد می‌کردند یا به‌ نحوهایی آن را دور می‌زدند. مثلا در یکی از بندهای آن گفته شده، تقسیم بندی ۵ گروه رتبه بندی با پیشوند معلم برای آنها در نظر گرفته، اما در بخش دوم واژه‌های آن با استادان دانشگاه‌ها یکی شده است. مثلا نام‌هایی مانند «معلم دانشیار»، «معلم استاد» اضافه شده است. سپس گفته شد این «رتبه‌ها» نباید ۸۰ درصد کمتر از این «عنوان‌ها» پول دریافت کنند. شاید یکی از ابهاماتی که روز گذشته لایحه به کمیسیون مربوطه فرستاده شد این بوده است.

مثلا معلمان نباید ۸۰ درصد کمتر از رتبه «مربی» در دانشگاه حقوق دریافت کند، یعنی معلمان با پایین‌ترین رتبه موجود در دانشگاه مقایسه شده اند، در صورتی‌ که در لایحه اولیه هر یک از آن ۵ رده با ۵ رده استادان دانشگاه مقایسه و حقوق آنها با ۸۰ درصد آنها همخوانی داشت!. به نظر من دولت می‌خواهد با این موضوعات وقت بخرد و شاید نمایندگان اصرار داشتند که اگر روی این لایحه اصرار کنند یا در شورای نگهبان رد می‌‌شود یا دولت زیر بار مالی آن نمی‌رود، اما معلمان حال این رتبه‌بندی را جز حق خود می‌دانند درحالی‌که همه دولت‌ها از زیر بار مالی آن شانه خالی کرده‌اند.