داریوش خان ارجمند به کجا چنین شتابان؛ تا کی اول خودت بعدم خودت؟

شایانیوز- قصه از این قرار است که درست چند مدت پیش داریوش ارجمند طی حرکتی عجیب، در مراسم تجلیل از هنرمندان، به انتقاد از رئیسی به جهت وعده ی بی سرانجامش به موسسه هنرمندان پرداخت و گفت: آقای رئیسی یک شاهی از ۲۰ میلیاردی که شما قولش را داده‌اید به ما نرسیده است. به قول خود وفا کنید که موسسه هنرمندان پیشکسوت بتواند نفس بکشد. مرد است و قولش! 

اما آن همه حس انتقاد که به نظر می رسید مسیری متفاوت با اقدامات چند وقت اخیر داریوش ارجمند را در پیش گرفته، به یکباره در یک مصاحبه ی جدید از او، مثل بادکنکی که بادش خالی شده باشد، شکل عوض کرد، نقش بر زمین شد و بار دیگر در شمایل قدردانی از رئیسی جوانه زد و از دهان داریوش ارجمند رویید!

خب خدارو شکر که دغدغه ی شخصی و مالی جناب ارجمند نیز حل شد تا ما بار دیگر در حرکتی لحظه ای، شاهد تغییر اندیشه و کلام این بازیگر در بیان دغدغه هایش باشیم و خیالمان راحت شود که وی کماکان همان است که بود!

به هر شکل عادت داریم که رفتار های دوگانه و ضد و نقیض را از برخی افراد بی سابقه ببینیم. اما حقیقت امر اینجاست که وقتی یک پیشکسوت مانند داریوش ارجمند لب به سخن باز می کند، توقع حداقل اشتباهات فکری و کلامی را از او داریم. چه بسا که این فرد مدت های مدیدی مقبول جامعه خود بوده و سال ها سابقه ی درخشان هنری را نیز در کارنامه ی خود به ثبت رسانده باشد. هنرمندی که اگرچه بی شک به اقتضای توانایی و تلاش خود نیز بر بلندای سکوی حال حاضرش ایستاده است، اما نباید این را از یاد ببرد که چنین فرآیندی، بدون حمایت سطح وسیعی از مردم جامعه، می توانست برای او امری غیر ممکن باشد. حال آنکه وقتی افراد به چنین مرتبه و مقبولیت اجتماعی می رسند، باعث تعجب است که چرا برخی از آن ها نمک را خورده و نمکدان را سر سفره مردم می شکنند!

از آن گذشته، انسان پس از سال ها زندگی و گذراندن اجتناب ناپذیر پستی ها و بلندی های مسیر، باید در سنین میانسالی و ریش سفیدی آنگونه که شایسته و در شان است به اظهار نظر بپردازد. نه اینکه صرفا منافع شخصی خودش را در نظر گرفته و پنجره ی تماشایش، همانا تصویر خودش روی آینه ی روبه رویی اش باشد. دغدغه هایی که اغلب، منافع شخصی و سطحی را دنبال می کنند و به ندرت پا در قلمرویی بزرگ تر از این ها می گذارند.

پس از این اتفاق محسن کیایی در واکنش به مصاحبه اخیر داریوش ارجمند در استوری حساب اینستاگرامی خود نوشت: بین ارجمند بودن و بی ارجمند بودن، من بی ارجمند بودن را انتخاب میکنم.

این کنایه ی محسن کیایی اگرچه که کمی طعنه آمیز است، در ذات خود معنایی را دنبال میکند که در خور تامل است.