|

بازی ابومسلم، افتتاحیه لیگ سوم تخت‌جمشید

اولین بازی مشکی‌پوشان مشهد در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی ایران جدالی خاطره انگیز بود و به تیتر یک برخی از رسانه ها تبدیل شد.

لینک کوتاه کپی شد
مشهدی‌ها در اولین حضورشان در جام تخت جمشید و در‌حالی‌که در ۲ فصل گذشته این جام، نماینده‌ای نداشتند، به حکم قرعه آغازگر فصل سوم شدند؛ جمعه ۱۶‌اسفند ۱۳۵۳ استادیوم امجدیه، مصاف ابومسلم و بانک ملی تهران، دیداری که ۲۰‌هزار تماشاگر را به ورزشگاه کشانده بود و به‌نوعی رونمایی رسمی از تیمی بود که در فصل نقل‌و‌انتقالات حسابی بریز‌و‌بپاش کرده بود.
 
ابومسلمی‌ها با لباس مشکی‌و‌قرمز دل‌نواز خود که آث‌میلان ایتالیا را تداعی می‌کرد، در مقابل زرد‌و‌آبی‌پوشان تهرانی صف‌آرایی کردند. رجب فرامرزی با همان ترکیب سال قبل خود و با جذب دو‌سه بازیکن جدید بیشتر تکیه بر دست‌پرورده‌های خود داشت و ابومسلم با جذب بیشترین نفرات و تغییرات در بین ۱۶ تیم حاضر با کمترین هماهنگی تیمی با مربیگری عباس رضوی، بازی را آغاز کرد. برتری بانک ملی از همان دقایق آغاز بازی شروع شد، اما خط دفاعی ابومسلم هربار مانع نتیجه‌گیری آن‌ها می‌شد.
 
با شروع نیمه دوم، اما ورق برگشت و با یک تعویض، مشکی‌ها بر تعداد مهاجمان خود افزودند و در‌این‌میان پرتاب‌های اوت اکبر میثاقیان شورخاصی در تماشاگران ایجاد کرده بود. ۱۰ دقیقه پایانی بازی انگار بازی یک نیمه داشت و تمام توپ‌ها در زمین بانک ملی بود. ابومسلمی‌ها در دقیقه‌۸۴ باید صاحب یک پنالتی می‌شدند، اما امجد‌زاده، داور این دیدار، برخورد توپ به دستان محمد مراد‌بربره را پنالتی تشخیص نداد. صحنه‌ای که به اذعان نشریات آن زمان قطعا پنالتی بود. سوت پایان و کسب تساوی بدون گل و کسب اولین امتیاز برای ابومسلم.
 
نماینده خراسان پس از این دیدار بدون عزیمت به مشهد بلافاصله عازم آبادان شد تا به‌مصاف نفت این شهر برود. اردوی یک‌هفته‌ای این تیم در آبادان و مصاف در دیداری دوستانه با شهباز (شاهین) خرمشهر، نشان از تشخیص مربی در ناهماهنگی این تیم کاملا تغییر‌یافته نسبت به فصل قبل داشت. شکست مشکی‌پوشان در دیدار دوستانه باعث استقبالی کم از‌سوی تماشاگران در مصاف با صنعت‌نفت آبادان شد. جمعه ۲۳‌اسفند حدود ۵‌هزار تماشاگر شاهد دیداری بودند که محمد صالحی سوت آن را به صدا در‌آورد.
 
نفتی‌ها با تماشاگران پرشورشان که هفته قبل در همین ورزشگاه ذوب‌آهن اصفهان را از پیش‌رو برداشته بودند، این‌بار چنین‌خوابی را برای ابومسلمی‌ها دیده بودند و از‌این‌رو از همان دقایق آغازین بازی با ارسال از جناحین قصد گل‌زنی داشتند، اما وقتی دیدند خط دفاعی مشکی‌ها با ۲ مدافع بلند‌قامت چنین‌اجازه‌ای به آنان نمی‌دهد، اقدام به شوت‌زنی از پشت محوطه جریمه کردند و با این تاکتیک در دقیقه‌۲۴ به گل دست یافتند؛ گلی که تا پایان از آن محافظت کردند تا نماینده خراسان دست‌خالی روانه دیار خویش گردد، در‌حالی‌که با کمی خوش‌شانسی می‌توانست به تساوی دست یابد. در این روز منصور قلمی، دروازه‌بان نفتی‌ها، یک فوق‌ستاره بود و در دقایق پایانی بازی مانع ۲ گل ابومسلم شد. جمعه ۸‌فروردین ۱۳۵۴ ساعت ۱۵:۳۰ پس از ۲ هفته مهمانی، حالا نوبت میزبانی فرا رسیده بود و در استادیوم سعدآباد من هم مثل سایر هواداران مشتاق، بی‌صبرانه منتظر رؤیت نماینده شهرمان بودم.
 
ابومسلمی‌ها همچون سایر تیم‌ها به‌خاطر تعطیلات نوروزی، دو‌هفته‌ای دور از مسابقه بودند و این بهترین فرصت برای آن‌ها بود تا به هماهنگی لازم دست یابند. حریف، تیم راه‌آهن بود؛ تیمی که در اولین هفته رقابت‌ها با شکست پرسپولیس، گربه‌سیاه این تیم لقب گرفته بود و با شکست در هفته دوم در خانه ذوب‌آهن برای کسب امتیاز گام به میدان نهاده بود. شاگردان جوان پرویز ابوطالب از همان آغاز با حملات مشکی‌ها در لاک دفاعی رفتند، اما نداشتن یک تمام‌کننده در خط حمله و البته آمادگی سنگربان راه‌آهن (حافظ طاحونی) تمام راه‌ها را بر آن‌ها بسته بود و یک بار هم که او تسلیم شد، تیر دروازه به دادش رسید تا در سومین گام و در استادیوم خانگی هم ابومسلم موفق به گل‌زنی نشود.
 
طبق قرعه، هفته چهارم هم ابومسلم این شانس را داشت تا در کنار هواداران مشتاقش گام به میدان بگذارد. حریف آن‌ها تیم جوان ارامنه تهران بود که آن‌ها نیز همچون ابومسلم با ارفاق روانه این جام شده بودند. لج‌بازی برخی ذی‌نفوذان فدراسیون فوتبال با حسین فکری، مرد همه‌کاره عقابی‌ها، منجر به صاد‌رنشدن مجوز برای سپیدپوشان تهرانی شد تا نارنجی‌پوشان ارامنه تهران در آخرین روز‌ها جایگزین آن‌ها شوند. جمعه ۱۵‌فروردین‌۱۳۵۴ و در حضور حدود ۷ هزار تماشاگر ۲ تیم به کارزار وارد شدند و هنوز گوینده ورزشگاه در حال اعلام اسامی ۲ تیم بود که نفوذ اکبر میثاقیان از راست و ارسال او روی سر جعفر علیقلیان نشست و فرو‌ریختن دروازه وازگن صفریان، همراه شد با شادی تماشاگران.
 
بعد از این گل شاگردان عباس رضوی که از فشار گل‌نزدن در ۳ دیدار گذشته رها شده بودند، از راست و چپ روی دروازه شاگردان منصور امیر‌آصفی توپ می‌ریختند؛ اما کم‌دقتی هربار مانع گل‌زنی مجدد بود. درست در آخرین دقیقه نیمه اول مدافع آرارات توپ را با دست از روی خط دروازه خارج کرد تا جعفر نامدار اعلام پنالتی کند. مسیح‌نیا پشت توپ ایستاد و درحالی‌که توپ درون دروازه شد و تماشاگران شادمان، قاضی میدان دستور به تکرار داد و این‌بار مسیح ناکام در گل‌زنی. با شروع نیمه دوم همچنان برتری با مشکی‌پوشان بود و حاصل این برتری، گل‌زنی کریم مسرور، مهاجم تعویضی این تیم بود.
 
برای علاقه‌مندان به اولین‌ها با ذکر نفرات تیم ابومسلم در اولین دیدار رسمی این باشگاه (مقابل بانک ملی) که امروز جز نامی از هیچ‌کدام آن‌ها اثری باقی نیست، مطلب این هفته را به پایان می‌بریم. مهدی عسگرخانی، اکبر میثاقیان، مسیح (مجید) مسیح‌نیا، مجید تشرفی، علیرضا گیل‌عرب، احمدرضا قلیچ‌خانی، محسن بمانی، وهاب نیسیان‌پور، جعفر علیقلیان، محمود ابراهیم زاده (حسین امیدوار از نیمه دوم)، هوشنگ شجاعی. ذخیره‌ها‌: حسن انصاری، ابوالفضل صفوی، مهدی موسوی و حسین عبادزاده به مربیگری عباس رضوی.
 
منبع:شهر آرا نیوز

 

پیشنهادات ویژه

پیشنهادات ویژه

دانش آراستگی

دیدگاه تان را بنویسید

 

از نگاه ورزش

خانه داری

تفریح و سرگرمی

دنیای سلبریتی ها

عصر تکنولوژی

نیازمندی‌ها