وقتی زنان واسه به کرسی نشوندن حرفشون اینجوری از مد استفاده میکنن / چه لباسای عجیبی

شایانیوز- دنیای مد و فشن از خیلی سال پیش تا به اینجا، تغییرات بسیار زیادی داشته و کلا اینجوریه که در عین حال که بی انتهاست و اصلا بی حرکت باقی نمیمونه، از طرفی هم رمز و راز های مخصوص و البته تاثیر گذاری های بسیار موثر خودش رو هم داشته. این تاثیرگذاری ها هم خوب بودن و هم در راستای بد! مثلا اینکه در طول تاریخ، مد به عنوان ابزاری برای ابراز نارضایتی زنان از محدودیت‌ هایی که براشون وجود داشته استفاده شده که درست یا نادرست بودنش رو کاری نداریم، اما زنان در این بحث ها سعی داشتند تا بگن زنانگیشون به لباس‌ های ابریشمی، پیراهن‌ ها، دامن‌ های پفدار و موهای بلند خلاصه نمیشه، بلکه اونها در واقعا از این ابزار قدرتمند به جهت پیش بردن فمینیسم استفاده داشتند یه رابطه ای میون فمینیسم و مد شکل دادند.

شاید اینکه الان خانومی رو با موهایی بسیار کوتاه شده و یا دامن های بالای زانو و کوتاه ببینیم مطمئن باشیم که هیچ قصد و نیت خاصی پشتش نباشه و نرمال باشه، اما در گذشته زنان پشت هر کدوم از این مسائل به ظاهر ساده، بسیار جنگیدن و توجهی هم به انتقادات نداشتن! در این میخوایم کمی تا قسمتی با برخی رویداد ها در دنیای مد و تغییر شکل لباس ها آشنا بشیم که واقعا جالب هستند.

وقتی پوشیدن شلوار جرم بوده واسه زنان؛ دویست سال پیش!

تو این دوران زنان اغلب زنان لباس های خیلی ناراحتی می پوشیدند که دام های خیلی بلند داشت و روی زمین کشیده میشد. از طرفی هم قسمت بالاتنشون به وسیله بندهایی که خیلی سفت بودند و شکم‌ بندهایی بسته میشد که حیت برای راه رفتن هم به مشکل میخوردن. تو اون دوران با یه نگاه خیلی راحت میشد تفاوت بین لباس‌ های زنان و مردان رو از هم تشخیص داد! چرا که مردها لباس هایی به شدت راحت و آسوده میپوشیدن و راحت هم میرفتن به محل کارشون.

اون زمان آملیا بلومر مدافع حقوق زنان بود و دیگه از نگاه کردن به این وضع دست کشید و تصمیم گرفت تا با یک شلوار به محل کار خودش بره! این زن اولین سردبیر روزنامه فمینیستی بود و این رفتارش هم با تشنج بسیاری در محل کار روبرو شد. 

خیلی ها نگران شدند که نبود دامن های ژپون‌ دار باعث نقض حقوق مردان بشه.

جالبه با وجود اینکه زنان شلوار پوشیدن و این کارشون نمادی از جنبش حقوق زنان شد، اما باز هم اونقدری قوی نبود که بتونه دیگر حق و حقوق زنان رو زنده کنه. رنگ مخصوص اعتراض زنان هم شد بنفش، سفید و سبز.

مدل موهای باب؛ خلاصی از موهای بلند!

لباس تنها مورد آزار دهنده زنان نبود و اونها دیگه از موهای بلند و آرایش هم خسته بودند و خلاصی از این دو مورد چیزی بود که به دور از ذهن اون زمان بود. این موضوع دقیقا تو دورانی انجام شد که فلپر ها در آمریکا زیاد شده بودن. فلپر به زنانی گفته میشه که دامن های کوتاه میپوشیدن با مدل موهای باب و از طرفی هم سیگار میکشیدن و موزیک جز گوش میدادن.

مدل موهای باب به نوعی آرایش مو دیگه به حساب نمیومد و به نوعی ابراز حالات روحی بود که نشون از آگاهی و رشد فرد بود چرا که از موهای اجباری بلند رها شده بود.

اینبار چشیدن کت و شلوارهای شَنل برای زنان

بعد از جنگ جهانی اول بود که زنان طعم بیرون از خونه کار کردن رو چشیدن شروع کردن به جنگیدن برای موندن تو این فضا. جایی که اونها میتونستن خیلی راحت در مورد مسائل مختلف مثل سیاسی و اقتصادی صحبت کنند و مالک واقعی بدن خود باشند. 

در واقع کوکو شنل بود که اولین بار برای زنان کت و شلوار طراحی کرد که البته با وجود اینکه شنل اعتبار دوخت اولین کت شلوارها رو برای زنان در اختیار داره، اما این استایل از سال ها پیش حتی قبل از شنل وجود داشت. 

شنل یک زن فمنیست متوسط نبود که لباس مردونه به تن کنه، اما میشه درست به مانند یک مرد مستقل و قدرتمند لباس میپوشید. اون در واقع کت شلوار های مردونه رو روحیه زنی که سلیقه داره طراحی کرد و به لبسا ای زنونه تبدیلشون کرد.