احمد بالدی، جوان 21 ساله اهوازی به کجا رسیده بود که دست به خودسوزی زد؟
احمد بالدی، جوان ۲۱ ساله، در اعتراض به تخریب دکه اغذیهفروشی پدرش مقابل شهرداری خودسوزی کرد
احمد بالدی، جوان ۲۱ ساله، در اعتراض به تخریب دکه اغذیهفروشی پدرش دست به خودسوزی زد؛ پایان قرارداد و درگیری با ماموران شهرداری علت حادثه اعلام شد.
به گزارش «شایانیوز» به نقل از فرارو؛ این حادثه، در کنار برنامه شهرداری برای جمعآوری وانتیها و دستفروشها، پرسشهایی درباره شیوه برخورد ماموران با کسبه و دلایل درگیریها ایجاد میکند. از طرفی این سوال مطرح است که احمد بالدی به کجا رسیده بود که دست به خودسوزی زد؟
حسین ایمانی جاجرمی، جامعهشناس در گفتوگو با فرارو به بررسی این مساله پرداخت:
نظارت کافی بر کیفیت آموزش و نحوه برخورد کارکنان وجود ندارد
حسین ایمانی گفت: «سازمان شهرداریها و دهیاریها، زیرمجموعه وزارت کشور، مسئول آموزش کارکنان شهرداریها است. پیش از انقلاب، این مسئولیت بر عهده اتحادیه شهرداریها بود، اما پس از انقلاب و انحلال آن توسط شورای انقلاب، آموزش شهرداریها برای مدتی بلاتکلیف ماند تا اینکه این سازمان اوایل دهه ۸۰ تأسیس شد. با این حال، به نظر میرسد آموزش شهرداران، کارکنان شهرداری و حتی افراد وابسته به پیمانکارانی که برای شهرداری کار میکنند، جدی گرفته نشده است.»
او افزود: «وقتی برخورد کارکنان شهرداری باعث آسیب به افراد میشود، این موضوع ناشی از عدم آگاهی و دانش تخصصی و روانشناختی آنان است. در این شرایط، شهردار، اعضای شورای شهر و وزارت کشور باید پاسخگو باشند. متأسفانه نظارت کافی بر کیفیت آموزش و نحوه برخورد کارکنان وجود ندارد، بنابراین شهرداری نمیتواند با این استدلال که صرفاً قصد گفتگو وجود داشته، موضوع را پایان یافته اعلام کند و باید پاسخگوی وضعیت فعلی باشد.»
خودسوزی این جوان نشانه استیصال است
این جامعهشناس گفت: «خودسوزی یک جوان ۲۱ ساله در برابر شهرداری نشانه استیصال است. اکنون بخش قابل توجهی از مردم، بهویژه کسانی که درآمد روزمزدی دارند مانند دستفروشها، اغذیهفروشهای خیابانی، مسافرکشها و غیره از نظر اقتصادی تحت فشار هستند و این فشار همراه با فشار روانی است. ایران در شرایط عادی نیست و رفتارهایی که قبلا مؤثر بودند، اکنون دیگر نتیجه نمیدهد. کسانی که به عنوان نمایندگان دستگاههای عمومی عمل میکنند باید بسیار حرفهای باشند؛ زیرا با این شیوه، وقتی مأمور برای اعمال قانون اقدام میکند، نه تنها قانون اجرا نمیشود، بلکه دیگران نیز صدمه میبینند.»
او افزود: «از طرف دیگر، با توجه به اینکه کشور بهصورت بخشی اداره میشود و این بخشها لزوماً با یکدیگر هماهنگ نیستند، شهرداری عملا نمیتواند برای جوانی مانند او شغلی ایجاد کند، چراکه هیچ اختیاری در حوزه اقتصاد شهری ندارد. در این زمینه، دستگاههای مرتبط مانند مجلس، سازمان برنامه، وزارت اقتصاد و… باید پاسخ دهند که چرا رشد اقتصادی کشور منفی است، تا چه زمانی این وضعیت ادامه دارد و آیا برنامهای برای اصلاح وضعیت اقتصادی وجود دارد یا نه.»
افزایش دستفروشی به دلیل کوچک شدن اقتصاد است
او ادامه داد: «این موضوع بسیار مهم است و بخش زیادی از درگیریهای روزمره ناشی از گسترش دستفروشی در سطح شهر، دقیقاً به دلیل کوچکتر شدن اقتصاد است و گزارشهای متعددی این مسئله را تأیید میکنند. تمام این موارد باعث شده شهرداری در مسائلی مداخله کند که مسئولیتی مستقیم در ایجاد آن ندارد. در کشورهای دیگر، شهرداری ممکن است مسئولیت اقتصاد شهری داشته باشد و بتواند برای رشد فعالیتهای اقتصادی برنامهریزی کند، اما در ایران چنین مسئولیتی برای شهرداری تعریف نشده و از همین رو پاسخی برای ارائه ندارند.»
۴۰۰ سال پیش میدان نقش جهان برای افراد بدون مغازه طراحی شد
او افزود: «در خاطرات شاردن آمده است که در اصفهان، میدان نقش جهان در ساعاتی برای دستفروشان و اصناف مختلف اختصاص داشت و بهترین میدان شهر طوری طراحی شده بود که افرادی بدون مغازه بتوانند کسبوکار کنند. اکنون که امکان حمایت از آنان از طریق وام اشتغال یا ایجاد شغل وجود ندارد، وضعیت اقتصادی نامطلوب است و کسانی که فعالیت اقتصادی دارند، به جای برخورد یا دریافت رشوه، باید حمایت شوند و برای حل مشکل آنان فکری شود.»
او تاکید کرد: «شهرداری دارای متخصصان و مراکز مطالعاتی است و باید طرحی برای این مسائل ارائه دهد. وضعیت تردد موتور سیکلتها و بساطها در پیادهرو، موجب محدود شدن حرکت عابران، از سالمندان تا کودکان و معلولان، شده و زندگی شهری را مختل کرده است. بنابراین، شهرداری حتماً باید راهحلی پیدا کند و با آن دسته از مأمورانی که پنهانی پول دریافت میکنند، برخورد جدی داشته باشد.»
مقامات مسئول به جای ارائه راهحل، در صف منتقدان قرار گرفتهاند
ایمانی جاجرمی گفت: «زندگی برای تهیدستان بسیار دشوار شده و کارد به استخوان رسیده است. این سیاستهای کلان و وضعیت اقتصادی کشور باید بهبود یابد و دولت مسئولیت آن را دارد، خصوصاً با توجه به وعدههایش برای بازگرداندن رونق به اقتصاد.»
در نهایت او تاکید کرد: «اکنون وقت درددل نیست؛ مقامات مسئول به جای ارائه راهحل، در صف منتقدان قرار گرفتهاند و مشخص نیست چه کسی پاسخگوست، که خود موجب ناامیدی است. رئیسجمهور با ارائه طرحها و ایدههای خود باید به مردم آرامش بدهد.»
دیدگاه تان را بنویسید